Επιχειρηματίες και ανώτερα στελέχη επιχειρήσεων, πορεύεστε σε μια κινούμενη άμμο. Αφήστε λοιπόν κατά μέρος τις παντογνωσίες, γιατί σήμερα είστε οι αγράμματοι του αύριο! του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου άποψη Ο Κάρλος Γκοσν, πανίσχυρο αφεντικό της Renault, της Nissan και του χώρου της αυτοκινητοβιομηχανίας, τα ήξερε όλα. Γι’ αυτό και δεν άκουγε κανέναν και για τίποτε. Είχε καβαλήσει για καλά το καλάμι. Και κάποιον άσημο Γιαπωνέζο δικηγόρο που θέλησε να του δώσει κάποιες συμβουλές, τον αντιμετώπισε υπεροπτικά, αν όχι χλευαστικά. Σήμερα, ο κ. Γκοσν βρίσκεται στη φυλακή και η αλαζονεία του απέναντι στη γιαπωνέζικη νομοθεσία θα του κοστίσει πανάκριβα. Ίσως το μεγαλύτερο μέρος της τεράστιας περιουσίας του. Ποιο ήταν το βασικό του μειονέκτημα; Ο κ. Γκοσν δεν ήξερε να… μαθαίνει. Αντίθετα, ο Τζιαν-Κάρλο Τσέρι, υπεύθυνος προσωπικού της Fiat, όχι μόνον ξέρει να μαθαίνει, αλλά θέλει τα βήματά του να τα ακολουθούν και οι άνθρωποι που είναι γύρω του. «Χωρίς γερό ανθρώπινο δυναμικό, τα λεφτά δεν είναι τίποτε για μια επιχείρηση», τονίζει ο κ. Τσέρι. Και πιστεύω ακράδαντα ότι έχει απόλυτο δίκιο. Ιδιαίτερα στην εποχή μας, που είναι αυτή της γνώσης… Οι άνθρωποι είναι επένδυση για μια επιχείρηση και για έναν οργανισμό. Σε εποχές λοιπόν που οι συνθήκες αλλάζουν γρήγορα και οι γνώσεις πολλαπλασιάζονται με απίστευτη ταχύτητα, η έφεση για μάθηση πρέπει να αποτελεί έναν από τους κορυφαίους στόχους της επιχείρησης, αλλά και της ηγεσίας της. Από την άλλη πλευρά, αυτή η έφεση για μάθηση μπορεί να γίνει και συγκριτικό πλεονέκτημα. Γιατί όμως; Διότι στις σημερινές συνθήκες, όπως υποστηρίζει και ο καθηγητής Δημήτρης Μπουραντάς, μάθηση είναι η σταθερή αλλαγή της σκέψης, των στάσεων και των συμπεριφορών, που προκύπτει ως έμμεσο ή άμεσο αποτέλεσμα της γνώσης και της εμπειρίας. Σύμφωνα με αυτό τον ορισμό, όταν η απόκτηση νέας γνώσης - πληροφοριών δεν μεταφράζεται σε διαφορετική συμπεριφορά ή δεν αλλάζει το «εύρος των δυνητικών συμπεριφορών», δεν είναι μάθηση. Βασικό στοιχείο της μάθησης του ατόμου είναι η αλλαγή των νοημάτων, «κατανοήσεων», νοητικών χαρτών ή μοντέλων, δηλαδή των συστημάτων γνώσεων, αξιών, πιστεύω, παραδοχών, υποθέσεων, σημασιών, τα οποία είναι καταχωρισμένα στον «εγκέφαλο» και προγραμματίζουν τη δράση και τη συμπεριφορά του ατόμου, όπως ανάλογα το λογισμικό ενός computer προσδιορίζει το τι και πώς αυτός μπορεί να κάνει. Η μάθηση προϋποθέτει κατ’ αρχάς την «απομάθηση», δηλαδή τη διαγραφή των υφιστάμενων στοιχείων των νοητικών χαρτών και την εγγραφή σε αυτούς νέων «γνώσεων», πράγμα απαραίτητο για την αλλαγή του τρόπου σκέψης και συμπεριφοράς. Οι νέες «γνώσεις» ασφαλώς προκύπτουν μέσω της «εμπειρίας», της «έρευνας» και του «πειράματος». Και επιβεβαιώνουν έτσι αυτά που πίστευε και έγραφε ο αείμνηστος δάσκαλος Ευάγγελος Παπανούτσος πριν από 60 και πλέον χρόνια. Τότε που έλεγε προς όσους ήθελαν να τον ακούσουν ότι η μάθηση είναι: «δραστηριοποίηση και κατεύθυνση δυνάμεων για την όσο το δυνατόν καλύτερη προσαρμογή στο φυσικό και ιστορικό περιβάλλον. Η απόκτηση της ικανότητας και των μέσων αλλαγής, τροποποίησης, πλουτισμού και αναμόρφωσης του περιβάλλοντος, για την επίτευξη της ικανοποίησης των αναγκών και των φιλοδοξιών….». Αλήθεια, πόσοι από τους σημερινούς μάνατζερ και επιχειρηματίες στοχάζονται και αναστοχάζονται πάνω σε θέματα ύπαρξης και συνύπαρξης, σ’ έναν κόσμο ρευστότητας και δύσκολο να ανιχνευθεί με τα διανοητικά εργαλεία του παρελθόντος; Κύριοι, μάθετε να…μαθαίνετε Η μάθηση προϋποθέτει κατ’ αρχάς την «απομάθηση», δηλαδή τη διαγραφή των υφιστάμενων στοιχείων των νοητικών χαρτών και την εγγραφή σε αυτούς νέων «γνώσεων», πράγμα απαραίτητο για την αλλαγή του τρόπου σκέψης και συμπεριφοράς 66 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2019
RkJQdWJsaXNoZXIy ODAxNzc=