awards ΠΆΝΟΣΚΑΡΒΟΎΝΗΣ Ο δρόμος της Ελλάδας είναι με την Ευρώπη Από το 1982 εργαστήκατε σε διάφορες θέσεις ευθύνης στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ποιες είναι οι εντυπώσεις που αποκομίσατε από τη μακρά αυτή πορεία; Έζησα μια μεγάλη μετάλλαξη της Ευρώπης. Όταν ξεκίνησα την καριέρα μου στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το 1982, τα κεντρικά θέματα που κυριαρχούσαν τότε ήταν η πλεονασματική γεωργική παραγωγή, οι ποσοστώσεις στη γαλακτοπαραγωγή, τα βουνά από βούτυρο που απέσυρε η τότε ΕΟΚ από την αγορά, «ταφή» για τη στήριξη των τιμών κ.λπ. Η Ευρώπη ήταν η «ωραία κοιμωμένη», την οποία ξύπνησε το 1985 και στη συνέχεια «απογείωσε» ο Πρόεδρος Ζακ Ντελόρ, με τη δημιουργία της ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς, του κοινού νομίσματος και της κατάργησης των εσωτερικών συνόρων μεταξύ κρατών-μελών. Από σχετικά άγνωστη στο ευρύ κοινό διπλωματική πρωτοβουλία, η ΕΟΚμετατράπηκε σε «Ευρωπαϊκή Ένωση», με ευρείες αρμοδιότητες, που άγγιξαν τους πιο ευαίσθητους τομείς της εθνικής κυριαρχίας των κρατών-μελών, μπαίνοντας κυριολεκτικά στην τσέπη των πολιτών (δημιουργία του ευρώ) ή παρεμβαίνοντας στην προστασία και φύλαξη των συνόρων κυρίαρχων εθνικών κρατών (συνθήκη του Σένγκεν). Έτσι, σε διάστημα 35 ετών έζησα το πέρασμα από μια χαλαρή ένωση στην πολιτική και οικονομική ενοποίηση της Ευρώπης, η οποία επέφερε όμως όχι μόνο νέα δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις. Ημη τήρηση των υποχρεώσεων αυτών, δηλαδή των κανόνων της ευρωπαϊκής διακυβέρνησης, οδήγησε τη χώρα μας σε μια μεγάλη οικονομική κρίση, από την οποία βγαίνει τώρα, μετά από οκτώχρόνια μνημονίων και θυσιών. Άρα έζησα την ισχυροποίηση της ενωμένης Ευρώπης, τη θεμελίωση νέων δικαιωμάτων για τους Ευρωπαίους πολίτες, αλλά παράλληλα κατανόησα ότι η Ε.Ε. δεν ισούται μόνο με δικαιώματα και επιπλέον πόρους, αλλά και με υποχρεώσεις και κανόνες, στο πλαίσιο ενός μοντέλου χρηστής διακυβέρνησης, στο οποίο πρέπει όλα τα κράτη-μέλη να προσαρμοσθούν. Τέλος, πώς βλέπετε να εξελίσσεται η ελληνική οικονομία στο άμεσο αλλά και στο απώτερο μέλλον και ποιες είναι οι προτεραιότητες που, κατά την άποψή σας, πρέπει να τεθούν, τόσο από την ελληνική πλευρά όσο και από τους Ευρωπαίους εταίρους μας; Η έξοδος της Ελλάδας από την εποχή των μνημονίων μπορεί να είναι επιτυχής, η χώρα έχει διορθώσει τις περισσότερες από τις ανισορροπίες που τη χαρακτήριζαν. Αυτό δεν πρέπει όμως σε καμία περίπτωση να σημαίνει επιστροφή στις πρακτικές του παρελθόντος. Για να είναι η ανάκαμψη διατηρήσιμη, πρέπει να συνεχίσουμε την αντιμετώπιση των στρεβλώσεων του παρελθόντος, με ειλικρίνεια ως το πού βρισκόμαστε και το τι πρέπει ακόμη να πετύχουμε. Αυτό σημαίνει και μια βαθύτερη απομυθοποίηση της εικόνας του ελληνικού λαούως του περιούσιου λαού, την αποδοχή όσων πήγαν λάθος, την οριστική αλλαγή πορείας. Αυτό μεταφράζεται στην ανάγκη ολοκλήρωσης των μεταρρυθμίσεων που βρίσκονται στο στάδιο της υλοποίησης. Σημαίνει, ακόμα, εξωστρέφεια και επένδυση στα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας. Σημαίνει πίστη και καλλιέργεια περιβάλλοντος σταθερότητας για εγχώριους και ξένους επενδυτές. Σημαίνει ευρωπαϊκή στήριξη στα πρώτα μας μετα-μνημονιακά βήματα. Σημαίνει όμως και επιστροφή του ανθρωποκεντρισμού στην ευρωπαϊκή πολιτική προσέγγιση των πραγμάτων. Αυτός είναι ο δρόμος της Ελλάδας ΜΕ την Ευρώπη. Και τώρα που ξέρουμε ότι «τρίτος δρόμος» δεν υπάρχει, αυτός είναι και ο μοναδικός δρόμος. Τα βλέμματα στραμμένα στη σκηνή Με το Αριστείο Ευρωπαϊκής Συνεισφοράς τιμήθηκε οΠάνος Καρβούνης, που εργάστηκε συνολικά για 35 χρόνια στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και υπήρξε επικεφαλής της Αντιπροσωπείας της στην Ελλάδα την περίοδο 2010-2017 Ο επίτιμος διεθνής πρόεδρος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων, Αθανάσιος Χ. Παπανδρόπουλος, και o Πάνος Καρβούνης 62 ΙΟΥΛΙΟΣ 2018
RkJQdWJsaXNoZXIy ODAxNzc=