businessstory Σπάνια η ιστορία μιας εταιρείας είναι τόσο άμεσα συνδεδεμένη με την πορεία της χώρας. Η τσιμεντοβιομηχανία Τιτάν, όμως, είναι μια τέτοια περίπτωση, που έχει αφήσει τη «σφραγίδα» της από τα Οχυρά του Ρούπελ ως τη Γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου. Σήμερα, λοιπόν, μετά από 116 χρόνια από την ίδρυσή της, η απόφαση της διοίκησης της εταιρείας να μεταφέρει την έδρα της από την Ελλάδα στις Βρυξέλλες, προκαλεί ερωτήματα… Γράφει η Λιλή Καρακώστα Με δουλειά στρωμένη από τον πατέρα του, τον σταφιδέμπορο Κανέλλο Κανελλόπουλο, ο Νικόλαος Κανελλόπουλος από το Αίγιο δεν είχε κανένα λόγο να ανησυχεί για το μέλλον. Ηεύφορη γη της Πελοποννήσου, με το εμπόριο σταφίδας να κυριαρχεί, δεν άφηνε χωρίς μεροκάματο τους ανθρώπους της που πάσχιζαν καθημερινά να επιβιώσουν. Οι φοιτητές που άλλαξαν την εγχώρια βιομηχανία Όμως, ο Νικόλαος Κανελλόπουλος είχε άλλα σχέδια. Το ημερολόγιο έδειχνε 1902, όταν αποφάσισε με τον Αλ. Ζαχαρίου, τον Ν. Χατζηκυριάκο και τον Λ. Οικονομίδη να δημιουργήσουν τη σημερινή εταιρεία Τιτάν. Πολλοί ήταν οι ντόπιοι που απόρησαν με αυτή τους την κίνηση. Όμως, γόνοι καλών και εύπορων οικογενειών όλοι τους, δεν θέλησαν να αρκεστούν στα «έτοιμα», αλλά να πάνε την περιουσία τους ένα βήμα παραπέρα. Με σπουδές Χημείας στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης, έμειναν αργότερα γνωστοί ως ο «Κύκλος της Ζυρίχης», καθώς υπήρξαν ο πυρήνας της εκβιομηχάνισης της χώρας. Για τη δημιουργία της επιχείρησης, συνεισφέρουν ο καθένας από την προσωπική του περιουσία το ποσό των 200.000 δρχ. Σκοπός ήταν η ίδρυση μιας βιομηχανίας που θα παράγει τσιμέντο, μιας βιομηχανίας που ονομάστηκε «Τιτάν-Κύκλωψ» χάρη στην πλούσια ελληνική μυθολογία. Η Τιτάν απέκτησε την έδρα της στην Ελευσίνα, επειδή εκεί υπήρχαν οι πρώτες ύλες για την παραγωγή τσιμέντου, καθώς και λιμάνι για τον εφοδιασμό άλλων πρώτων υλών και τη διακίνηση ή και την εξαγωγή του προϊόντος. Μόλις δέκα χρόνια μετά την ίδρυσή της, το 1912, εισέρχεται στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών. Η Τιτάν δίνει ώθηση στην οικονομία Η κατανάλωση τσιμέντου το 1919 είχε περιοριστεί στο 1/10 της παραγωγής. Το 1925, όμως, αφού προηγήθηκε η σύναψη ενυπόθηκου δανείου «δι΄ ομολογιών» 2,5 εκατ. δρχ. και η ηλεκτρική ενέργεια έδωσε τη θέση της στα λουριά και στις τροχαλίες που κινούσαν ως τότε τα μηχανήματα του εργοστασίου της Ελευσίνας, η παραγωγή έφθασε τις 23.300 τόνους. Η Τιτάν δίνει «ανάσα ζωής» στη σχεδόν έρημη περιοχή της Ελευσίνας. Ηπεριοχή ζωντανεύει χάρη στη βιομηχανία και το ίδιο το εργοστάσιο ηλεκτροδοτείται με ιδιοπαραγωγή ρεύματος το 1924, φωτίζοντας τα σκοτεινά βράδια την Ελευσίνα. Ελληνική «σφραγίδα» στα Οχυρά Ρούπελ Από τα μέσα της δεκαετίας του ΄30, ο Τιτάνας άρχισε εξαγωγές στη Βραζιλία και αλλού. Με τσιμέντο Τιτάν, βάσει ειδικής ελβετικής πατέντας, στα ελληνοβουλγαρικά σύνοραφτιάχτηκαν τότε τα Οχυρά Ρούπελ, συνολικού μήκους 4.251 μέτρων, με τοίχους πάχους 2,5 μέτρων, κατασκευασμένους από οπλισμένο σκυρόδεμα. Το 1933, η Τιτάν ξεκινά τις εξαγωγές τσιμέντου, εγκαινιάζοντας νέους δρόμους για την εταιρεία, ενώ το 1937, ξεκινά γενική ανακαίνιση του εργοστασίου Ελευσίνας με την κατάργηση των κατακόρυφων κλιβάνων και εγκατάσταση περιστροφικών. Ο πόλεμος, η καταστροφή και η αναγέννηση Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος όμως δεν άργησε. Οι δραστηριότητες και οι επενδύσεις ανεστάλησαν, το εργοστάσιο επιτάχθηκε από τους ναζί και το τέλος του πολέμου βρήκε την εταιρεία σχεδόν κατεστραμμένη. Ήταν τόσες οι ζημιές, που η οικογένεια Κανελλόπουλου συζητούσε σοβαρά τη διάλυσή της. Η παραγωγή τσιμέντου το 1945 ήταν μόλις 14.000 τόνοι. Προκρίθηκε τελικά η αναδιοργάνωση, η «ανοικοδόμηση». Η κάλυψη των ολοένα και μεγαλύτερων αναγκών της ελληνικής αγοράς συνοδεύθηκε με εξαγωγές, κυρίως σε χώρες της Μέσης Ανατολής. Ο εκσυγχρονισμός κορυφώνεται στα μέσα της δεκαετίας του ΄50, όταν στημονάδα της Ελευσίνας τοποθετήθηκαν -για πρώτη φορά στην Ελλάδα- ηλεκτροστατικά φίλτρα για την προστασία του περιβάλλοντος, στο πλαίσιο μιας πολιτικής διαχείρισης του περιβάλλοντος που αρκετά χρόνια μετά θα κατέληγε σε υψηλές εθνικές και διεθνείς βραβεύσεις. ΤΙΤΑΝ Ο κολοσσός που αλλάζει έδρα μετά από 116 ολόκληρα χρόνια… 40 ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2018
RkJQdWJsaXNoZXIy ODAxNzc=