ΟΘανάσης Κουκουτάρης είναι ένας άνθρωπος που «δεν άφησε ποτέ κάτι να πέσει κάτω» και κατόρθωσε κάθε εμπόδιο να το κάνει ευκαιρία. Ξεκίνησε πριν από σχεδόν 70 χρόνια πουλώντας πίτες στην πλατεία της Κοζάνης και σήμερα η εταιρεία που δημιούργησε -χάρη, όπως λέει, στους συνεργάτες και τους ανθρώπους της- εξάγει τα προϊόντα της σε περισσότερες από 35 χώρες στο εξωτερικό. Συνέντευξη στον Δημήτρη Τσουκαλά Οι προκλήσεις σε κάνουν ναπροσπαθείς περισσότερο Κάθε πρόκληση και κάθε εμπόδιο αποτελούν ευκαιρίες για να προσπαθήσεις περισσότερο, να αναζητήσεις εναλλακτικές λύσεις, να χαράξεις νέους δρόμους και ναφτάσεις στο επιθυμητό αποτέλεσμα Σύμφωνα με τονΘανάση Κουκουτάρη, η επιτυχία της alfa έχει συμβεί γιατί ο κόσμος αναγνωρίζει διαχρονικά την αξία του αυθεντικού και της ποιότητας, και η alfa πορεύεται σταθερά και αδιαπραγμάτευτα με βάση τις συγκεκριμένες αρχές. Όπως και αυτός συνεχίζει να πηγαίνει όλα αυτά τα χρόνια καθημερινά στην εταιρεία, για να της ανταποδώσει, όπως τονίζει, όλα τα καλά που του έχει δώσει. Είδαμε πρόσφατα το νέο τηλεοπτικό σποτ της alfa, μια πραγματικά πολύ ωραία ταινία, που αποτυπώνει την ιστορία της εταιρείας με μαγικό τρόπο. Αληθεύει ότι η αρχή της εταιρείας έγινε σε ένα κουζινάκι στην Κοζάνη όπου, μαζί με τη μητέρα σας, ετοιμάζατε τις πρώτες παραδοσιακές κοζανίτικες πίτες, που μάλιστα κρατούσατε ζεστές με μια δική σας ιδιοκατασκευή; Έτσι είναι. Φτιάχναμε τις πίτες με τη μητέρα στη μικρή κουζίνα μας κι εγώ κατέβαινα μετά στην πλατεία της Κοζάνης και στα γύρω χωριά να τις πουλήσω. Η συνταγή τους ήταν παραδοσιακή της περιοχής, στριφτές πίτες με τυρί, οι περιβόητες Κιχί, που βγάζουμε από τότε μέχρι σήμερα στην alfa και που έμαθε να λατρεύει όλος ο κόσμος, και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Κι επειδή οι πίτες αρέσουν συνήθως ζεστές -άσχετα αν εμείς τις τρώμε και κρύες- έφτιαξα ένα φαναράκι με μια μικρή θερμάστρα μέσα, που λειτουργούσε με κάρβουνο, για να τις κρατάει ζεστές. Πώς ήταν η Κοζάνη και γενικότερα η Ελλάδα εκείνης της εποχής; Ποιες ήταν οι δυσκολίες και πώς αποφασίσατε να κάνετε την προσπάθειά σας και να δημιουργήσετε τη δική σας επιχείρηση; Η δυτική Μακεδονία είναι πολύ όμορφη περιοχή, αλλά οι χειμώνες είναι πολύ βαρείς και σίγουρα αυτό δυσκόλευε την κατάσταση για όποιον αποφάσιζε να βγει στους δρόμους να πουλήσει την πραμάτεια του. Τη δεκαετία του ’50, η Ελλάδα προσπαθούσε να σηκώσει κεφάλι μετά από δύο πολέμους, τον Β’ Παγκόσμιο και τον εμφύλιο. Μεγάλες οι καταστροφές και αντίστοιχα μεγάλος ο αγώνας της αποκατάστασης, να χτίσεις δηλαδή το μέλλον μέσα από τα ερείπια. Αυτό, βέβαια, σημαίνει ότι ήταν πολύ διαφορετική και η νοοτροπία. Όλος ο κόσμος είχε στο μυαλό του να δημιουργήσει, να φτιάξει κάτι - ήταν το γενικό κλίμα τέτοιο. Όλη η Ευρώπη, άλλωστε, ήταν τότε σε περίοδο αναγέννησης και υπήρχε μια αισιοδοξία που λίγο-πολύ γινόταν μεταδοτική. Εγώ ήμουν από παιδί στη δουλειά -κάτι πολύ συνηθισμένο τότε- αυτοδίδακτος στα της κουζίνας, όπως και στα του εμπορίου, κι επειδή μ’ άρεσε πάρα πολύ να φτιάχνω πίτες, προσπαθούσα να «ξεκλειδώσω» τα μυστικά παρασκευής του καλού φύλλου. Εκεί στάθηκα πολύ τυχερός, καθώς ένας αρτοποιός από την Κοζάνη, που ετοιμαζόταν να φύγει μετανάστης για την Αυστραλία, μου εξήγησε ότι το μυστικό της καλής ζύμης είναι «να αφήνεις το ζυμάρι να ξεκουραστεί και να αερίζεται». Έτσι, ετοίμαζα κάθε βράδυ τα «κουμούλια», δηλαδή τα μπαλάκια της ζύμης και τα άφηνα να ξεκουραστούν. Χαράματα, άνοιγα το φύλλο, έφτιαχνα τις πίτες -χειροποίητες τυρόπιτες και μπουγάτσες- τις πήγαινα για ψήσιμο και τις πουλούσα με σύνθημα τα 5Φ: «Φίλε Φέρε Φίλους Φάε Φύγε». Ποιο ήταν το όραμά σας όταν ξεκινούσατε; Φανταζόσασταν τότε πως κάποτε η εταιρεία θα έφτανε να έχει 21 ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2019
RkJQdWJsaXNoZXIy ODAxNzc=