Who is who Ο Daniel Domscheit-Berg είναι Γερμανός ακτιβιστής και ειδικός σε θέματα ασφάλειας πληροφορικής. Εργάστηκε για τη δημιουργία της πλατφόρμας WikiLeaks από τo 2007 μέχρι τον Σεπτέμβρη του 2010 και υπήρξε εκπρόσωπός της χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο Daniel Schmitt. Παραιτήθηκε από τηWikiLeaks λόγω διαφωνιών που υπήρχαν σχετικά με τη στρατηγική πορεία, την έλλειψη διαφάνειας και το ηγετικό στυλ. ΟDaniel Domscheit-Berg αφηγείται την εμπειρία του στηWikiLeaks μέσα από το βιβλίο του, Inside WikiLeaks, το οποίο εκδόθηκε το 2011 και έχει μεταφραστεί σε 23 γλώσσες, ενώ αποτέλεσε μία από τις πηγές έμπνευσης για την ταινία Ο άνθρωπος που πούλησε τον κόσμο (The Fifth Estate). Πριν τηWikiLeaks, ο Daniel Domscheit-Berg εργάστηκε σε διαφορετικές εταιρείες της λίστας Fortune 500, πάνω στην κατασκευή ασύρματων και ενσύρματων δικτύων για τον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας και των μεταφορών. Ειδικός σε θέματα ασφάλειας δικτύων κατ’ επάγγελμα, ο Daniel Domscheit-Berg είναι ένθερμος υποστηρικτής της διαφάνειας και της ελευθερίας του λόγου και υπέρμαχος της ισότιμης πρόσβασης στη γνώση και την πληροφόρηση σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο. Το 2011, μπήκε στη λίστα του περιοδικού Foreign Policy «FP Top 100 Global Thinkers». Σήμερα ασχολείται με διάφορες πρωτοβουλίες που σχετίζονται με την προστασία της ιδιωτικής ζωής και την ανωνυμία και με τη διεύρυνση της αποκέντρωσης της υποδομής του Διαδικτύου. Το 2017, ίδρυσε το «Verstehbahnhof», ένα ανοιχτό εργαστήριο και χώρο δημιουργίας για τους νέους ανερχόμενους στο ύπαιθρο του Βραδεμβούργου, όπου διδάσκει με πάθος τα παιδιά για την ηλεκτρονική και την τεχνολογία. Είναι διεθνώς αναγνωρισμένος ομιλητής για θέματα που σχετίζονται με τις ευκαιρίες αλλά και τους κινδύνους σε έναν ψηφιοποιημένο και δικτυωμένο κόσμο και συμμετέχει σε ένα πλήθος εθνικών και διεθνών συνεδρίων και φόρουμ -από ακαδημαϊκές διοργανώσεις μέχρι και το World Economic Forum- ενώ μιλά συχνά ως εμπειρογνώμων σε θέματα ασφάλειας στα γερμανικά διεθνή μέσα ενημέρωσης. WikiLeaks δεν θα εξελίσσονταν σε αυτό που θα μπορούσαν και σε αυτό που πιστεύωπως θα έπρεπε να γίνουν. Γι’ αυτό και αποχώρησα. Ποιο είναι το σχόλιό σας για τον ιδρυτή των Wikileaks, Julian Assange, και τη σχέση που είχατε μαζί του; O Julian είναι σαφώς ένας λαμπρός αναλυτής και ένας από τους λίγους ανθρώπους που έχω γνωρίσει και είναι διατεθειμένοι να κάνουν τα πάντα προκειμένου να καταφέρουν να κάνουν να δουλέψει κάτι στο οποίο πιστεύουν. Κατά τη διάρκεια των πρώτων χρόνων τωνWikileaks γίναμε στενοί φίλοι. Όταν τα WikiLeaks, όμως, έγιναν δημοφιλή, αυτό άλλαξε. Ξαφνικά εμφανίστηκε ένα τεράστιο πλήθος ανθρώπων που ήθελαν να συνδράμουν σε ένα project που μέχρι τότε «έτρεχε» αποκλειστικά χάρη σε μια μικρή ομάδα ατόμων, που είχαν πιστέψει σε αυτό και είχαν αφοσιωθεί πλήρως στην προσπάθεια. Γιατί, λοιπόν, να μπεις στον κόπο να ασχοληθείς με τους ανθρώπους που κατανοούν την πολυπλοκότητα του εγχειρήματος και τις δύσκολες ερωτήσεις που ανοίγει, οι οποίες απαιτούν καλές και λογικές απαντήσεις; Γιατί να μπεις στον κόπο να ασχοληθείς με τους ανθρώπους που μπορούν να καταλάβουν πότε κάτι πηγαίνει στραβά και οι οποίοι πρόκειται να ασκήσουν κριτική όταν αυτό συμβεί; Γιατί όταν μπορείς απλά να περιβάλλεις τον εαυτό σου με νεοφερμένους που δεν έχουν την παραμικρή ιδέα για το εγχείρημα και σε θαυμάζουν σαν κάποιο guru; Ο Julian επέλεξε αυτόν το δρόμο. Αποξένωσε ολόκληρη την αυθεντική αρχική ομάδα και συνέχισε με ανθρώπους που δεν γνώριζαν καθόλου πού «έμπαιναν» και έτσι μπορούσαν εύκολα να χειραγωγηθούν. Αυτή ακριβώς ήταν η αρχή του τέλους για το εγχείρημαWikileaks, κατά τη γνώμη μου. Μπορούμε να έχουμε και διαφάνεια (transparency) και ιδιωτικότητα (privacy) σε αυτόν τον νέο ψηφιακό κόσμο; Πρώτα από όλα, η διαφάνεια (transparency) και η ιδιωτικότητα (privacy) δεν σχετίζονται στην πραγματικότητα, επομένως δεν υπάρχει κάποια αντίφαση σε αυτό το επίπεδο. Η ιδιωτικότητα είναι ένα προσωπικό ζήτημα των ανθρώπων. Είναι αυτό που επιτρέπει σε όλους μας να αποτελούμε ξεχωριστά άτομα, να διαθέτουμε έναν ασφαλή χώρο για τις επιθυμίες, τις ιδέες, τα αισθήματα και τις απόψεις μας. Για όλα όσα μας καθιστούν ξεχωριστές υπάρξεις. Το αντίθετο της ιδιωτικότητας θα ήταν η δημοσιότητα (publicity), ο βαθμός στον οποίο «ανοίγουμε» τον εαυτό μας στο δημόσιο κοινό. Από την άλλη, η διαφάνεια (transparency) αποτελεί δομικό ζήτημα. Σχετίζεται με το κατά πόσο μπορείς να βλέπεις μέσα από πράγματα που είναι σύνθετα, που ίσως διαφθείρουν, που απαιτούν διαίσθηση (insight) ή εποπτεία (oversight). Ηδιαφάνεια κρατά τις εξουσίες υπό έλεγχο. Το αντίθετό της είναι η μυστικότητα (secrecy), που επιτρέπει στις εξουσίες να ασκούν τη δύναμή τους χωρίς κανείς να διαθέτει τη δυνατότητα να κατανοήσει τα εάν, τα γιατί και τα Τα τεχνολογικά πολύπλοκα συστήματα απαιτούν διαφάνεια, ούτως ώστε να διασφαλιστεί πως δεν θα διαβρωθούν με το χρόνο O Daniel Domscheit-Berg είναι ομιλητής στο Cyber Security Conference της KPMG, το οποίο διοργανώνεται στις 8 Οκτωβρίου, στο ξενοδοχείο Grand Hyatt Athens 37 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2019
RkJQdWJsaXNoZXIy ODAxNzc=