interview Η Κατερίνα Αθανασοπούλου εργάζεται στην Dell Technologies εδώ και 17 έτη, ενώ σήμερα κατέχει τη θέση της Senior Director του τμήματος Integrated Marketing για την περιοχή ΕΜΕΑ, εργαζόμενη από την Ελλάδα. Με χαροποιεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι και στη χώρα μας έχει αναδειχθεί τελευταία η συζήτηση για τον ηγετικό ρόλο των γυναικών. Παρ’ όλα αυτά η γνώμη μου είναι ότι κάθε τέτοια συζήτηση εξ ορισμού εμπεριέχει μια στερεοτυπική εικόνα: αυτή που θεωρεί ότι οι γυναίκες στην ηγεσία είναι κάτι ασυνήθιστο. Όταν αναφέρομαι στην επιτυχία ενός ανθρώπου που έχει ανελιχθεί σε μια ανώτερη θέση στην εταιρική ιεραρχία, προτιμώ να συζητώ για χαρακτηριστικά σημαντικά για την ηγεσία, ανεξάρτητα από το φύλο ή οποιαδήποτε άλλη διάκριση μπορεί να γίνει για όποιον ασκεί αυτήν την ηγεσία. Στο πλαίσιο αυτό, πιστεύω πολύ σε τέσσερις σημαντικούς άξονες: uΤη δυνατότητα ανάπτυξης σχέσεων με ουσιαστικό περιεχόμενο. Ηγεσία σημαίνει αληθινό ενδιαφέρον και αναγνώριση των προκλήσεων που υπάρχουν για όλους. Πραγματικό ενδιαφέρον του ηγέτη για τα μέλη της ομάδας του και συμμετοχή του στη διαμόρφωση ενός αντίστοιχου κλίματος μεταξύ όλων των μελών. Ειδικά στις μέρες μας, με το εργασιακό μοντέλο που διαμορφώνει η πανδημία, η διάκριση μεταξύ επαγγελματικού και προσωπικού περιβάλλοντος δεν είναι το ίδιο ισχυρή όσο παλαιότερα. Είναι επομένως απολύτως απαραίτητο να δημιουργούμε ομάδες που αντιλαμβάνονται το ουσιαστικό ανθρώπινο ενδιαφέρον. Τους τελευταίους μήνες, περνώντας το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας μου επικοινωνώντας κυρίως διαδικτυακά με τους συνεργάτες μου, η προσωπικήμου σχέσημε αυτούς αποδεικνύεται σημαντικότερη από ποτέ. uΟ δεύτερος άξονας είναι η αφοσίωση. Στην αρχή της καριέρας μου θυμάμαι τον πατέρα μου να με συμβουλεύει: «αντιμετώπισε τους ανθρώπους που γνωρίζεις στον εργασιακό χώρο σαν μια λευκή κόλλα χαρτί» ή αλλιώς «να υποθέτεις πάντοτε ότι υπάρχουν οι καλύτερες προθέσεις». Αυτό είναι κάτι που, παρότι δεν γίνεται πάντα αυθόρμητα, εδώ και πολλά χρόνια έχω συνειδητά επιλέξει να με αντιπροσωπεύει. Θεωρώ την αφοσίωση τμήμα του αξιακού μου συστήματος. Αυτό περιλαμβάνει τη δικήμου δέσμευση απέναντι στους ανθρώπους που αναφέρομαι, στους υφισταμένους μου, στους συνεργάτες μου ή στους υποστηρικτές μου. Προφανώς, δεν είναι πάντα εύκολο, αλλά έχω επιβεβαιώσει την αξία της αφοσίωσης, ειδικά σε απαιτητικές περιόδους που τα πράγματα δεν έρχονται πάντα όπως θα ήθελα. Με έχει βοηθήσει να παραμείνω προσηλωμένη στους στόχους μου μαζί με την ομάδα μου. uΘεωρώ επίσης εξαιρετικά σημαντικό το ρόλο της αυθεντικότητας. Με μια διευκρίνιση: πολλές φορές ως αυθεντικότητα θεωρούμε αυτόματες συμπεριφορές οι οποίες δεν είναι απαραίτητα οι σωστές. Με αυτήν την έννοια, αυθεντικότητα λέμε την προσωπικότητα που ο ηγέτης δείχνει κάθε μέρα μέσω των ενεργειών του. Όχι απαραίτητα οι αυθόρμητες ενέργειες αλλά περισσότερο μια αξιακή συμπεριφορά, η οποία χτίζεται με επίγνωση σε βάθος χρόνου και τελικά γίνεται συνήθεια. Ανατρέχοντας σε ένα προσωπικό παράδειγμα, πολλές φορές στην καριέρα μου και με τους έντονους ρυθμούς εργασίας, μιλώντας με τους συνεργάτες μου συνήθιζα να μπαίνω κατευθείαν στο θέμα, χωρίς απαραίτητα να δείχνω την ενσυναίσθηση που πράγματι πίστευα ότι είχα. Αυθεντικότητα είναι να μπορείς να κάνεις ένα βήμα πίσω και να διορθώσεις συμπεριφορές, επειδή πιστεύεις ότι αυτό είναι το σωστό στον εργασιακό ή στον προσωπικό σου χώρο. uΈνας τέταρτος άξονας με ρόλο καταλυτικό, ανεξάρτητα από τη θέση κάποιου σε έναν οργανισμό, είναι η δυνατότητά μας να περιγράφουμε με σαφήνεια οτιδήποτε κάνουμε. Με αρχή, μέση, τέλος, με την περιγραφή της ουσίας και με δυνατότητα μάθησης και μεταφοράς γνώσης. Αυτή η ικανότητα στο storytelling θεωρώ ότι είναι εξαιρετικά σημαντική, είτε επικοινωνούμε μια συγκεκριμένη στρατηγική είτε παρουσιάζουμε τα αποτελέσματα κάποιου project. Επιστρέφοντας στη συζήτηση για τις γυναίκες, πράγματι ιστορικά έχουμε μεγαλύτερες προκλήσεις να υπερβούμε και δεν έχουμε φθάσει εκεί που θα έπρεπε σε ό,τι αφορά στην εκπροσώπησή μας στις θέσεις ηγεσίας. Πολλές έρευνες έχουν αναδείξει το συγκεκριμένο πρόβλημα. Για παράδειγμα, η McKinsey μαζί με τον οργανισμό LeanIn.org, μελετά συστηματικά τα τελευταία χρόνια τη θέση των γυναικών στο εργασιακό περιβάλλον. Ηέρευνα αυτή αφορά στην αγορά των Ηνωμένων Πολιτειών, θεωρώ ωστόσο ότι τα συμπεράσματά της είναι χρήσιμα για όλους. Ένα από αυτά τα συμπεράσματα είναι το γεγονός ότι οι γυναίκες τις περισσότερες φορές καλούμαστε να αποδείξουμε δύο φορές την αξία μας, ενώ οι ανισότητες στην επαγγελματική εξέλιξη μεταξύ ανδρών και γυναικών σε θέσεις ευθύνης παραμένουν. Επίσης, οι γυναίκες είναι δύο φορές πιο πιθανόν να εκληφθούν ως στελέχη χαμηλότερα στην εταιρικη ιεραρχία από άνδρες συναδέλφους. Προσωπικά, έχωβρεθεί σε πολλές επαγγελματικές συναντήσεις με άλλα μέλη της ομάδας μου και παρατήρησα τους ανθρώπους που δεν γνώριζαν τις σχέσεις μας να απευθύνουν αυθόρμητα το λόγο στους άνδρες συναδέλφους μου. Η εικόνα αυτή είναι συνεπής με την επικράτηση πολύ ισχυρών ασυνείδητων προκαταλήψεων, τις οποίες όλοι έχουμε. Γι΄ αυτό και η συζήτηση ακριβώς γι’ αυτές τις ασυνείδητες προκαταλήψεις είναι θεμελιώδης. Είτε το αποδεχόμαστε είτε όχι, οι προκαταλήψεις αυτές υπάρχουν και συντηρούν τα στερεότυπα. Πολλές φορές μας εμποδίζουν ως στελέχη να λάβουμε τις σωστές αποφάσεις, αν δεν τις αναγνωρίσουμε και δεν εργαστούμε για να τις αντιμετωπίσουμε. Η πανδημία, με τις αλλαγές που έφερε στην εργασιακή μας καθημερινότητα, δυσκολεύει ακόμα περισσότερο τη θέση πολλών γυναικών. Αυτό συμβαίνει γιατί στο οικιακό περιβάλλον η πίεση τους τελευταίους μήνες είναι ακόμα μεγαλύτερη. Παρά το ότι βλέπαμε συχνά να υπάρχει ένα υποστηρικτικό οικογενειακό περιβάλλον, με συντρόφους που βοηθούν ο ένας τον άλλον, σε αρκετές περιπτώσεις -και με τις επιπτώσεις που έχει επιφέρει η πανδημία- αυτό το περιβάλλον χάνεται και οι γυναίκες επιφορτιζόμαστε περισσότερο με τα θέματα της ανατροφής των παιδιών, των εκπαιδευτικών τους διαδικασιών και το νοικοκυριό.Με τη σειρά του, αυτό υπογραμμίζει την ανάγκη ενός συστήματος υποστήριξης κάθε εργαζόμενης σε οποιαδήποτε θέση. Θεωρώ ότι είμαι τυχερή, γιατί έχω ένα πολύ υποστηρικτικό περιβάλλον στο σπίτι -είμαι μητέρα τριών παιδιών- και ταυτόχρονα έχω ένα πολύ θετικό επαγγελματικό περιβάλλον. Στην Dell Technologies, που εργάζομαι τα τελευταία 17 χρόνια, το diversity & inclusion αποτελεί κομβικό τμήμα των δράσεων της εταιρείας και έχει τεθεί σαφής ποσοτικός στόχος συμμετοχής των γυναικών σε ποσοστό 50% έως το 2030 στο ανθρώπινο δυναμικό της εταιρείας, ενώ στο 40% των διοικητικών ρόλων θα βρίσκονται γυναίκες στον ίδιο χρονικό ορίζοντα. Επομένως, και για να επαναφέρω την αυθεντικότητα στην οποία αναφέρθηκα παραπάνω, θα ήταν λάθος να κρίνωμε βάσημόνο τα προσωπικά μου βιώματα και να θεωρήσω ότι όλες οι γυναίκες εργαζόμαστε κάτω από τις ίδιες συνθήκες. Υπενθυμίζω καθημερινά στον εαυτό μου ότι είναι υποχρέωσή μου να αναγνωρίσω τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν πολλές από τις συναδέλφους μου και να συμβάλω και εγώ όσο μπορώ ώστε να διευκολύνω την καθημερινότητά τους, όσο περνάει από το χέρι μου βέβαια, και να δώσω μια «θέση στο τραπέζι». Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε οι γυναίκες δεν αφορούν μόνο στον εργασιακό χώρο. Προϋπάρχουν στις οικογενειακές και κοινωνικές δομές μας και επιδρούν στον τρόπο με τον οποίο μεγαλώνουμε και εκπαιδεύουμε τα παιδιά μας. Η καλλιέργεια μιας δίκαιης εικόνας για τη θέση όλων των ανθρώπων στην κοινωνία είναι σημαντικός ρόλος που έχουμε σαν γονείς. Εκτιμώ ότι σήμερα έχουμε την καλύτερη ευκαιρία να δημιουργήσουμε τις κατάλληλες προϋποθέσεις για να έχουμε μια καλύτερη κοινωνία αύριο. Οι γυναίκες μπορούμε να συμβάλουμε καθοριστικά σε αυτό, ειδικότερα όσες βρισκόμαστε σε θέσεις ευθύνης. Η επίγνωση των δυσκολιών που αντιμετωπίζουμε ως γυναίκες, η παροχή βοήθειας για τη δημιουργία ενός υποστηρικτικού περιβάλλοντος και η πλαισίωση της συζήτησης στη βάση εξάλειψης κάθε διάκρισης, είναι μια σημαντική αρχή. Αυτό είναι κάτι που αφορά όλους μας, γυναίκες και άντρες. Κατερίνα Αθανασοπούλου Senior Director, Integrated Marketing ΕΜΕΑ, Dell Technologies Ηηγεσία απαιτεί πολλές δεξιότητες αλλά όχι συγκεκριμένοφύλο 30 ΜΑΡΤΙΟΣ - ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2021 Women & Leadership «Ηγεσία με άρωμα γυναίκας»
RkJQdWJsaXNoZXIy ODAxNzc=