Business News Magazine #21

ρουσία σε όλα τα συνέδρια, σε ζωντανές παρουσιάσεις χειρουργείων. Εκτιθέμεθα καθημερινά. Οι γιατροί είναι σωστό να καθοδηγούνται. Όλοι έχουμε να κερδίσουμε από τη χαρά πουφέρνει το πετυχημένο αποτέλεσμα. Το μέλλον ανήκει στη Ρομποτική Χειρουργική. Η Ελλάδα με ένα κατά την άποψή μου ανταγωνιστικό σύστημα υγείας με «δυνατό» ανθρώπινο δυναμικό, έχει «εύφορο» έδαφος στον ιδιωτικό τομέα για υψηλού κόστους επεμβάσεις. Όσον αφορά τον δημόσιο τομέα, θα αποτελούσε «πρόκληση» για εσάς; Πόσο «εύφορο» είναι το έδαφος και πόσο προσβάσιμες στον κόσμο είναι οι καινοτόμοι πρακτικές της ρομποτικής; Το μέλλον της χειρουργικής έχει υποστηριχτεί πλήρως από τη ρομποτική τεχνολογία. Ωστόσο τα μηχανήματα δεν υποκαθιστούν τον άνθρωπο. Στον δημόσιο τομέα που αναφέρετε δεν έχουν ακόμα εφαρμοστεί οι νέες τεχνολογίες, αλλά το θεωρώ απαραίτητο. Οι νέες τεχνολογίες πρέπει να έχουν θέση στους ειδικεύομενους. Οι εξελίξεις είναι γρήγορες και με το 5G και αργότερα το 10Gημεταφορά εικόνας γίνεται σε πραγματικό χρόνο, κάτι που πάει τη ρομποτική ένα βήμα παραπέρα. Στον δημόσιο τομέα και ειδικά στα νοσοκομεία που έχουν ειδικευόμενους πρέπει να έχουν τεχνολογία. Όσον αφορά το κατά πόσο είναι προσβάσιμες από πλευράς κόστους οι επεμβάσεις ρομποτικής, θα αναφέρω το εξής. Από τους 100ασθενείς που θα είχαν ανάγκη τηΜΕΘμετά από ένα μεγάλο χειρουργείο, με τη ρομποτική θα πάνε μόνο οι 4 και για ένα μόνο βράδυ.Με τη ρομποτική ελαχιστοποιείται η ανάγκη νοσηλείας μετά το χειρουργείο, οπότε το κόστος σαφώς μειώνεται, καθώς μειώνεται και η παραμονή στο νοσοκομείο και τα φάρμακα. Το μόνο κόστος είναι τα μηχανήματα και τα εργαλεία. Το σημαντικότερο του κόστους είναι ότι ο ασθενής δεν υποφέρει μετά. Η παγκόσμια υγειονομική κρίση επηρέασε και αν ναι, σε ποιο βαθμό τον τομέα σας; Η τεχνολογία τι ρόλο θα παίξει στην ιατρική μετά το πέρας της πανδημίας; Δεν θα έλεγα ότι τον επηρέασε τον τομέα μας. Μέσα στη πανδημία υπάρχουν πάντα οι λεπτομέρειες που έχουν σημασία. Η επέμβάσεις ρομποτικής δεν έχουν πληγή, οπότε ούτε λοιμώξεις και καθίζηση του ανοσοποιητικού συστήματος, γιατί δεν τον τραυματίζουμε ιδιαίτερα τον ασθενή άρα μπορεί να αντέξει οποιαδήποτε άλλη ταλαιπωρία. Ακόμα και οι γιατροί δεν εκτιθέμεθα στα υγρά του σώματος, στο αίμα... δουλεύουμε σε αναίμακτες συνθήκες. Στο Ιατρικό Κέντρο ειδικά έχουμε συνθήκες ελέγχου και αποστείρωσης των πάντων. Μετά το πέρας της πανδημίας αλλά και γενικότερα, όπως διαπιστώνουμε και από τα συμβούλιά μας, το μέλλον της χειρουργικής είναι η ρομποτική. Η τεχνολογία θα παίζει καταλυτικό ρόλο στην επιστήμη ως μέρος της καθημερινής της εφαρμογής. Το να «χτίσει» ένας επιστήμονας αυτό που λένε «όνομα» στην ειδικότητά του είναι αποτέλεσμα ενός κύκλου ζωής που περιλαμβάνει γνώση, συγκυρία, κίνητρα, προσωπικό αγώνα και συνεχή τάση για αυτοβελτίωση και αυτοπροσδιορισμό. Τι από τα παραπάνω αναγνωρίζετε στη δική σας πορεία και τι συμβουλή θα δίνατε με την εμπειρία ζωής που έχετε τώρα αν είχατε απεναντί σας τον εαυτό σας στην αρχή της καριέρας του; Για μένα στόχος ήταν να γίνω «φημισμένος» αλλά από τη φήμη που μεταδίδεται από ασθενή σε ασθενή, την καλή φήμη, η οποία έρχεται μέσα από το αποτέλεσμα. Σέβομαι τους ανθρώπους. Οι ασθενείς θέλουν να ξέρουν πόσο θα τους προσέξεις. Σίγουρα όλα αυτά που αναφέρατε παραπάνω αναγνωρίζω στη δική μου πορεία.. γνώση, συγκυρία, κίνητρα, προσωπικό αγώνα και συνεχή τάση για αυτοβελτίωση και αυτοπροσδιορισμό. Αλλά το κλειδί είναι να προσφέρωαυτοπεποίθηση στους ασθενείς μου και να με εμπιστεύονται. Νομίζωότι οι νέοι που θα ακολουθήσουν το επάγγελμα τώρα περισσότερο από ποτέ άλλοτε βρίσκουν έτοιμη τη γνώση, έρχονται εύκολα σε επαφή με τα διάφορα μέσα με ό,τι και όποιον θελήσουν να επικοινωνήσουν για να συμβουλευτούν. Ένα πράγμα θα τους συμβούλευα: να μη φοβούνται! να τολμούν και να αναζητούν τη γνώση. Τώρα αν είχα τον εαυτό μου απέναντί μου στην αρχή της καριέρας μου, θα του έλεγα ότι η ικανοποίηση θα έρθει μέσα από την καλή κουβέντα των ασθενών και πως αυτή θα είναι και η δύναμήμου. Είναι κάτι που τώρα ξέρωότι θα το αναζητούσα από την πρώτη στιγμή.Με ενδιαφέρει πραγματικά και βαθιά να κάνω καλά τους ανθρώπους! Who is who Ο Κωνσταντίνος Μ. Κωνσταντινίδης MD, PhD, FACS αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του «Αριστοτελείου» Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 1981 και ακολούθως ξεκίνησε την ειδικότητά του με χειρουργικό προσανατολισμό στο νοσοκομείο «Riverside Methodist», στο Κολόμπο, στις ΗΠΑ, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο της πολιτείας του Οχάιο. Το 1987 ανέλαβε Επικεφαλής ειδικευόμενος Γενικής Χειρουργικής του νοσοκομείου «Riverside Methodist» και ένα χρόνο αργότερα απέκτησε την ειδικότητα της Γενικής Χειρουργικής. Στη συνέχεια έκανε τη διδακτορική του διατριβή στην Ιατρική Σχολή του «Δημοκρίτειου» Πανεπιστημίου Θράκης, με θέμα: «Πρώιμα αποτελέσματα της Λαπαροσκοπικής Χολοκυστεκτομής». Ακολούθησε πλήθος μεταπτυχιακών σεμιναρίων ανά τον κόσμο, με έμφαση στη Ρομποτική Χειρουργική, τη Βαριατρική Χειρουργική και τηΜεταβολική Χειρουργική. Ενδιάμεσα είχε πλούσια ακαδημαϊκή καριέρα ως Επίκουρος Καθηγητής Γενικής Χειρουργικής στο Πανεπιστήμιο της πολιτείας του Οχάιο, στις ΗΠΑ, όπου το 2013 ανακηρύχθηκε Adjunct Professor Χειρουργικής. Από το 1991 ως σήμερα διατελεί Διευθυντής του τμήματος Γενικής, Λαπαροσκοπικής, Βαριατρικής και Ρομποτικής Χειρουργικής Ιατρικού Κέντρου Αθηνών. Συμμετέχει σε μεγάλο αριθμό διεθνών και εγχώριων επιστημονικών εταιρειών και είναι κριτής στα επιστημονικά περιοδικά «Journal of Robotic Surgery» (Περιοδικό Ρομποτικής Χειρουργικής), «Obesity Surgery» (Χειρουργική Παχυσαρκίας) και «International Journal of computerassisted Radiology & Surgery (Διεθνές Περιοδικό Ακτινολογίας και Χειρουργικής υποβοηθούμενες από Συστήματα Ηλεκτρονικών Υπολογιστών). Έχει υπάρξει κριτής εργασιών σε πολλά επιστημονικά συνέδρια και συμμετέχει σε πλήθος επιστημονικών συμβουλίων Έχει βραβευτεί πολλές φορές για το ιατρικό και επιστημονικό του έργο τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Εφάρμοσε laser για πρώτη φορά στην Ελλάδα στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών, το 1991, καθώς και το σύστημα AESOP 3000 (Automated Robotic Endoscopic System for Optimal Positioning) τόσο στην Ελλάδα όσο και στη ΝΑ Ευρώπη, επίσης στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών, το Σεπτέμβριο του 2000. Πραγματοποίησε τις πρώτες επεμβάσεις ρομποτικής χειρουργικής με το σύστημα da Vinci στην Ελλάδα, στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών, το Σεπτέμβριο του 2006. Έχει σημαντική κοινωνική προσφορά (Εθελοντική Προσφορά Ιατρικών Υπηρεσιών -«Ομάδα Αιγαίου»- σε Πάτμο, Αστυπάλαια, Κάρπαθο, Ίο, Κάσο, Ικαρία). «Αν είχα τον εαυτό μου απέναντί μου στην αρχή της καριέρας μου, θα του έλεγα ότι η ικανοποίηση θα έρθει μέσα από την καλή κουβέντα των ασθενών και πως αυτή θα είναι και η δύναμή μου. Είναι κάτι που τώρα ξέρω ότι θα το αναζητούσα από την πρώτη στιγμή. Με ενδιαφέρει πραγματικά και βαθιά να κάνω καλά τους ανθρώπους!» 9 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2022

RkJQdWJsaXNoZXIy ODAxNzc=