Πώς κατέκτησε τη δεύτερη θέση στη λίστα με τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο και γιατί του ασκείται έντονη κριτική. Γράφει ο Χρήστος Λογαράς Συχνά ο καθένας διαβάζει για δισεκατομμυριούχους που εγκατέλειψαν το πανεπιστήμιο για να ξεκινήσουν τις δικές τους εταιρείες και μέσα από αυτή την πράξη πέτυχαν όλα τους τα όνειρα και έγιναν ζάμπλουτοι. Όλοι -από τον Bill Gates και τον Mark Zuckerberg, στον Steve Jobs και τον Michael Dell- μάλιστα, οι περισσότεροι από την παγκόσμια λίστα των δισεκατομμυριούχων δεν έχουν τελειώσει το πανεπιστήμιο. Όλες αυτές οι επιτυχημένες ιστορίες των ατόμων που έχουν παρατήσει τη σχολή τους ανήκουν στον δυτικό κόσμο και πιο συγκεκριμένα στην Αμερική, μια χώρα που δίνει περισσότερες ευκαιρίες σε σύγκρισημε άλλες, ενώοι συνέπειες μιας αποτυχίας είναι ελάχιστες. Στο χειρότερο σενάριο, ένα άτομο που εγκαταλείπει το πανεπιστήμιο θα καταλήξει να δουλεύει σε μια αλυσίδα fast food από τις πολλές που υπάρχουν στις ΗΠΑ, ζώντας με έναν απλό αλλά αξιοπρεπή μισθό. Σε αντίθεσημε τις δυτικές χώρες, ένα άτομο που έχει παρατήσει το πανεπιστήμιο και έχει ανοίξει τη δική του επιχείρηση, στην περίπτωση που αποτύχει, μπορεί να καταλήξει άστεγο, δεδομένου του ακραίου ανταγωνισμού που επικρατεί σε αυτές τις χώρες, ακόμα και τις εργασίες που απαιτούν σχεδόν μηδαμινή εξειδίκευση ή ειδική γνώση. Το γεγονός αυτό είναι που καταδεικνύει ως σπουδαία την ιστορία του Ινδού Gautam Adani, ο οποίος δεν ήταν μόνο πρόθυμος να εγκαταλείψει το κολέγιο αλλά και πρόθυμος να εγκαταλείψει το σχολείο για να κυνηγήσει τα όνειρά του. Μάλιστα, αυτός ο άνθρωπος έγινε ο πλουσιότερος Ασιάτης, με την περιουσία του να τοποθετείται για το 2022 στα 146,8 δισ. δολάρια. Τα πρώτα χρόνια Γεννήθηκε στις 24 Ιουνίου 1962, στο Ahmedabad της Ινδίας. Ο πατέρας του ήταν τοπικός έμπορος κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων, γεγονός που θα αρκούσε να προσφέρει οικονομικά τουλάχιστον, μια αξιοπρεπή ανατροφή στο γιο του, αν δεν ήταν ένα από τα 7 παιδιά της οικογένειάς του. Αν και δεν ήταν ιδιαίτερα πλούσιοι, η μικρή επιχείρηση του πατέρα του πιθανότατα επηρέασε τις βασικές αξίες της οικογένειάς του, καθώς την έκανε πιο ανοιχτή σε νέες ιδέες για το μέλλον των παιδιών της. Γενικώς, στην Ινδία η είσοδος στο πανεπιστήμιο αποτελεί το άγιο δισκοπότηρο και το βασικό μονοπάτι για ένα παιδί της χώρας. Τα άτομα που δεν ακολουθούν αυτόν το δρόμο, στιγματίζονται από την κοινωνία σε έντονο βαθμό. Αλλά ο Gautam μισούσε το σχολείο, είχε πολύ μικρό ενδιαφέρον για τα ακαδημαϊκά τεκταινόμενα και δεν θεωρούσε ότι το σχολείο μπορούσε να του προσφέρει τα απαραίτητα εφόδια για να πετύχει τους στόχους του. Έτσι, σε ηλικία 16 ετών, παράτησε το σχολείο και μετακόμισε στηνΜουμπάι για να κυνηγήσει το όνειρό του για τις επιχειρήσεις.Με ελάχιστα χρήματα, ίσως λιγότερα από 100δολάρια, έφτασε στηνΜουμπάι, αλλά η απόπειρά του αυτή δεν στέφθηκε με επιτυχία, αφού σε μικρό χρονικό διάστημα επέστρεψε στο σπίτι του και γράφτηκε σε ένα κοινοτικό κολέγιο. Αυτό δεν είχε μεγάλη σημασία όμως καθώς ο Gautamθα τα παρατούσε μόλις δύο χρόνια αργότερα σε ηλικία 18 ετών. Ταξίδεψε στην Μουμπάι για άλλη μια φορά με λίγα περισσότερα χρήματα, αλλά αυτή τη φορά είχε σχέδιο. Ο Gautam προχώρησε και βρήκε δουλειά ως αρχάριος διαλογέας διαμαντιών σε μια εξαγωγική εταιρεία με το όνομα Mahendra Brothers. Μπορεί η εν λόγω δουλειά να μην του προσέφερε πολλά χρήματα, έδωσε στον Gautam όμως μια εικόνα για τις επιχειρήσεις διαμαντιών και θα χρησιμοποιούσε αυτή τη γνώση για να ξεκινήσει τη δική του επιχείρηση. Η εν λόγω απόπειρα αποδείχτηκε αρκετά επιτυχημένη, παρείχε στον Gautam μια άνετη ζωή και δεν χρειαζόταν να ανησυχεί πλέον για τα προς το ζην. Εν τω μεταξύ, ένας από τους αδερφούς του, ο οποίος είχε επίσης κλίση προς τις επιχειρήσεις, ίδρυσε ένα μικρό εργοστάσιο πλαστικών και ζήτησε από τον Gautamνα έρθει μαζί του. Δεδομένου ότι ο Gautam δεν ήθελε να ασχολείται με τα διαμάντια για το υπόλοιπο της ζωής του, δέχτηκε την προσφορά, αλλά ποτέ δεν αφιερώθηκε στην επιχείρηση του αδελφού του εξ ολοκλήρου. Ίσως, ο Gautam πίστευε ότι ο κλάδος των πλαστικών είχε μικρά περιθώρια κέρδους και σημαντικό ανταγωνισμό. Έτσι, ο Gautamαναγνώρισε γρήγορα μια Gautam Adani Ο Slumdog billionaire της Ινδίας μεγαλύτερη ευκαιρία στη βιομηχανία. Ένα από τα πιο σημαντικά υλικά που απαιτούνται για την παραγωγή πλαστικών είναι το PVC και φάνηκε στον Gautam ότι όλοι οι προμηθευτές PVC τα κατάφερναν πολύ καλύτερα από αυτούς. Έτσι, ταξίδεψε στη Νότια Κορέα, για να συναντηθεί με παραγωγούς PVC και να κάνει μια συμφωνία εισαγωγής. Και με αυτό, ξεκίνησε την Adani Exports limited το 1988. Ο Όμιλος Adani ΟGautamξεκίνησε την εταιρεία με συνολικά 500.000 ρουπίες, που εκείνη την εποχή ισοδυναμούσαν με περίπου 36.000 δολάρια. Αρχικά, η εταιρεία εισήγαγε PVC, τα οποία πουλούσε σε τοπικά εργοστάσια πλαστικών. Βέβαια, δεν άργησε ηώρα που οGautamθέλησε να επεκταθεί. Ξεκινώντας το 1991, η ινδική κυβέρνηση άλλαξε τη στάση της απέναντι στις επιχειρήσεις, και υιοθέτησε μια νομοθεσία πιο ευνοϊκή για αυτές, με τη μείωση των περιορισμών όσον αφορά την αδειοδότηση, ενώχαλάρωσαν και οι τραπεζικές πολιτικές. Όλες αυτές οι πολιτικές οδήγησαν σε εισροή κεφαλαίων στην ινδική οικονομία και επέτρεψαν στις επιχειρήσεις να επεκταθούν ταχύτερα από ποτέ, και αυτό ήταν το τέλειο έναυσμα για την εκτόξευση του Gautam. Ο Gautam προχώρησε και χρησιμοποίησε αυτές τις πολιτικές για να επεκτείνει την εταιρεία του στην εμπορία μετάλλων, κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων, και γεωργικών προϊόντων. Λίγα χρόνια αργότερα, η Ινδία άνοιξε το λιμάνι της Mundra σε ιδιωτικές εταιρείες και το 1995, ο Gautum θα κέρδιζε τη σύμβαση πώλησης. Από τότε, το λιμάνι Mundra έχει γίνει το μεγαλύτερο ιδιωτικό λιμάνι στην Ινδία. Η Gautamακολούθησε γρήγορα αυτή την επιτυχία ανοίγοντας ένα εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας το 1996. Και μέχρι το 1998, ο Όμιλος Adani έγινε η εταιρεία με τα μεγαλύτερα καθαρά κέρδη από εξωτερικό εμπόριο στην Ινδία. Παρ’ όλη αυτή την επιτυχία, ο Gautam δεν είχε ακόμη εισέλθει στην πιο επιτυχημένη βιομηχανία, ήτοι αυτή του άνθρακα. 42 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2022 businessprofile
RkJQdWJsaXNoZXIy ODAxNzc=