Σύμφωνα με τους ερευνητές, η κλιματική αλλαγή θα μπορούσε να κοστίσει στον κόσμο έως και 24 τρισεκατομμύρια δολάρια τα επόμενα 36 χρόνια. Στην Ελλάδα εκτιμάται στα 200 δισ. ευρώ μέχρι το 2100. Γράφει η Εύα Πέτροβα Καθημερινά κάνουν την εμφάνισή τους μελέτες που παρουσιάζουν τις επιπτώσεις που βιώνει αυτήν τη στιγμή ο πλανήτης από την κλιματική αλλαγή και υποδεικνύουν πιθανές μελλοντικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις στο κοντινότερο ή πιο μακρινό μέλλον. Με δημοσίευσή της στην επιθεώρηση «Nature», ερευνητική ομάδα κάνει λόγο για τις πιθανές οικονομικές επιπτώσεις που θα έχει η κλιματική αλλαγή τις επόμενες τρεις δεκαετίες, εξετάζοντας ανάμεσα στα άλλα τι θα συμβεί στον τομέα της παγκόσμιας εφοδιαστικής αλυσίδας. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η κλιματική αλλαγή θα μπορούσε να κοστίσει στον κόσμο έως και 24 τρισεκατομμύρια δολάρια τα επόμενα 36 χρόνια. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, τα ορυκτά καύσιμα -άνθρακας, πετρέλαιο και αέριο- συμβάλλουν μακράν περισσότερο στην κλιματική αλλαγή, αντιπροσωπεύοντας πάνω από 75% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και σχεδόν 90% όλων των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Καθώς οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου καλύπτουν τη Γη, παγιδεύουν τη θερμότητα του ήλιου. Αυτό οδηγεί στην υπερθέρμανση του πλανήτη και στην κλιματική αλλαγή. Ο κόσμος θερμαίνεται τώρα πιο γρήγορα από οποιοδήποτε άλλο χρονικό σημείο της καταγεγραμμένης ιστορίας, με αρνητικές συνέπειες στην παγκόσμια οικονομία. Όταν ο William Nordhaus, ο οποίος αργότερα θα κέρδιζε το βραβείο Νόμπελ Οικονομικών, μοντελοποίησε την αλληλεπίδραση μεταξύ της οικονομίας και της ατμόσφαιρας, παρουσίασε την «damage function» (συνάρτηση ζημίας), μια εκτίμηση της βλάβης που προκαλείται από μία επιπλέον μονάδα αύξησης της θερμοκρασίας. Ήταν τόσο λίγα αυτά που γνωρίζαμε για το κόστος της κλιματικής αλλαγής, που το ονόμασε «terra incognita», άγνωστη γη, σε σύγκριση με την «terra infirma», ασταθές έδαφος, του κόστους της πρόληψής της. Τελικά, ένας πρόχειρος υπολογισμός του έδωσε την εκτίμηση ότι 1-2% του παγκόσμιου ΑΕΠ θα χανόταν από μια αύξηση της θερμοκρασίας κατά 3°C. Αυτό δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένα «εμπεριστατωμένο προαίσθημα», έγραψε το 1991. Χρησιμοποιώντας μακροπρόθεσμα δεδομένα για την παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη και τη μέση ετήσια θερμοκρασία, διαπιστώνουν ότι ένας επιπλέον 1°C αύξηση της θερμοκρασίας θα οδηγήσει σε πτώση 12% του ΑΕΠ. Ένα σενάριο κλιματικής αλλαγής με αύξηση της θερμοκρασίας άνω των 3°C θα ήταν, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τους, ισοδύναμο πλήγμα με τη διεξαγωγή ενός μόνιμου πολέμου. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι μέχρι το 2060 οι οικονομικές αντίξοες συνθήκες θα έχουν εισχωρήσει σε διάφορους κλάδους, όπως ο τουρισμός, οι μεταφορές, η παραγωγή τροφίμων και η υγειονομική περίθαλψη. Τα κύματα καύσωνα θα προκαλούν προβλήματα στη γεωργία παγκοσμίως και θα κοστίσουν στη βιομηχανία τροφίμων εκατοντάδες δισεκατομμύρια, ενώ οι πλημμύρες από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας θα απαιτήσουν την κατασκευή δαπανηρών νέων υποδομών. Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής περιλαμβάνουν ξηρασίες, πυρκαγιές, άνοδο της στάθμης της θάλασσας, πιο έντονους καύσωνες και ακραία καιρικά φαινόμενα, όπως τροπικές καταιγίδες. Οι ερευνητές τονίζουν ότι οι επιπτώσεις τέτοιων γεγονότων θα μεταπηδούν από τη μια βιομηχανία στην άλλη, επειδή είναι όλα αλληλένδετα. Το κόστος υγείας θα εκτοξευτεί και όλο και περισσότεροι άνθρωποι θα υποφέρουν από τη ζέστη, ενώ οι στάσεις εργασίας στους έντονους καύσωνες θα προκαλούν οικονομικές ζημιές στις εταιρείες. Για παράδειγμα, οι χώρες που βασίζονται στον τουρισμό, αν γίνουν πολύ ζεστές ή υποστούν καταστροφές που σχετίζονται με το κλίμα, όπως πλημμύρες, οι τουρίστες θα είναι λιγότερο διατεθειμένοι να τις επισκεφτούν, κάτι που θα βλάψει την οικονομία τους. Ένα τρισ. ευρώ έως το τέλος του αιώνα θα κοστίσει στην Ευρώπη η άνοδος της στάθμης της θάλασσας Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας θα μπορούσε, σύμφωνα με σχετική μελέτη, να κοστίσει στην Ευρώπη έως και ένα τρισ. ευρώ έως το τέλος του αιώνα. Ο επικεφαλής της μελέτης, καθηγητής Ντάμπο Γκουάν στο Πανεπιστήμιο Bartlett School of Sustainable Construction του University College του Λονδίνου, χαρακτήρισε τις οικονομικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής «συγκλονιστικές». «Οι συνθήκες χειροτερεύουν όσο περισσότερο θερμαίνεται ο πλανήτης και όταν συνυπολογίζονται και οι επιπτώσεις στις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού, η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται σε κίνδυνο», τόνισε. Κλιματική κρίση και θαλάσσια οικοσυστήματα Έκθεση του WWF δείχνει πώς η κλιματική κρίση έχει ήδη επηρεάσει -σε κάποιες περιπτώσεις ανεπανόρθωτα- μερικά από τα πιο σημαντικά θαλάσσια οικοσυστήματα της Μεσογείου. Σχεδόν 1.000 ξενικά είδη έχουν ήδη μεταναστεύσει στα ολοένα και πιο θερμά νερά της Μεσογείου και έχουν αντικαταστήσει ενδημικά είδη, ενώ τα αυξανόμενα ακραία καιρικά φαινόμενα προκαλούν καταστροφές σε θαλάσσια λιβάδια αγγειόσπερμων, όπως τα λιβάδια ποσειδωνίας και οι κοραλλιογενείς ύφαλοι της περιοχής. Η κλιματική κρίση μεταμορφώνει τα θαλάσσια οικοσυστήματα, γεγονός που έχει συνέπειες Στατιστικά μεγέθη και προβλέψεις… Το κόστος της κλιματικής αλλαγής για την ελληνική και παγκόσμια οικονομία και σε οικονομικούς τομείς, όπως είναι η αλιεία και ο τουρισμός, ενώ παράλληλα επηρεάζει και τις συνήθειές μας στην κατανάλωση ψαρικών. Η έκθεση του WWF με τίτλο «Η επίδραση της κλιματικής αλλαγής στη Μεσόγειο: Ιστορίες από μια θάλασσα που υπερθερμαίνεται» (“The Climate Change Effect in the Mediterranean: Stories from an overheating sea”), αναδεικνύει τις έξι κύριες επιπτώσεις που έχει η κλιματική αλλαγή στη θαλάσσια βιοποικιλότητα και τις επακόλουθες αλλαγές σε βασικά είδη ψαριών και οικοτόπους, καθώς και τον συνεπαγόμενο αντίκτυπο στις τοπικές κοινωνίες. Το WWF επισημαίνει την επικίνδυνη σχέση μεταξύ των επιπτώσεων που οφείλονται στο κλίμα και των πιέσεων που ασκεί ο άνθρωπος στη θαλάσσια ζωή, όπως η υπεραλίευση, η ρύπανση, η παράκτια ανάπτυξη και η ναυτιλία, οι οποίες έχουν ήδη πλήξει σοβαρά την ανθεκτικότητα των θάλασσών μας. Οι αλλαγές στους οικοτόπους και τους πληθυσμούς των ψαριών είναι εμφανείς. Στα ισραηλινά ύδατα, τα εγχώρια μαλάκια έχουν μειωθεί κατά σχεδόν 90%, ενώ ξενικά είδη, όπως η αγριόσαλπα, αποτελούν το 80% των αλιευμάτων στην Τουρκία. Παράλληλα, είδη από νοτιότερες περιοχές, όπως τα μπαρακούντα (λούτσοι) και οι ροφοί, συναντώνται πλέον συχνά στα νερά της Λιγυρίας στη βόρεια Ιταλία. Οι παράκτιες κοινότητες έχουν αρχίσει να προσαρμόζονται στη νέα πραγματικότητα, μαθαίνοντας να μαbusinessfocus Χρησιμοποιώντας μακροπρόθεσμα δεδομένα για την παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη και τη μέση ετήσια θερμοκρασία, διαπιστώνουν ότι ένας επιπλέον 1°C αύξηση της θερμοκρασίας θα οδηγήσει σε πτώση 12% του ΑΕΠ 36 #34 ΙΟΥΛΙΟΣ 2024
RkJQdWJsaXNoZXIy ODAxNzc=