Oι χώρες που υποτιμούν την αριστεία και αδιαφορούν για τα εκπαιδευτικά τους συστήματα οδηγούνται με γρήγορους ρυθμούς σε ένα καταστροφικό περιθώριο. του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου Είναι χειρουργός, νευρολόγος, συγγραφέας, επιχειρηματίας και ο άνθρωπος που καθημερινά ασχολείται με την τεχνητή νοημοσύνη. Στο τελευταίο βιβλίο του, με τίτλο «Ο Πόλεμος της Νοημοσύνης» (La guerre des intelligences, εκδόσεις J.C.Lattes), ο δρ Λωράν Αλεξάντρ (Laurent Alexandre) κρούει τον κώδωνα του κινδύνου. «Η τεχνητή νοημοσύνη (ΤΝ)», μας λέει, «ανατρέπει τα πάντα στη ζωή του ανθρώπου. Η ισχύς των υπολογιστών δεν θα πάψει, ως φαίνεται, να προοδεύει και, αν δεν ληφθούν μέτρα προσαρμογής σε αυτήν, οι επιπτώσεις του φαινομένου θα είναι δραματικές. Η ήδη παρατηρούμενη έκρηξη της τεχνητής νοημοσύνης γεννήθηκε από την ικανότητα των υπολογιστών να ενσωματώνουν εκατομμύρια δισεκατομμυρίων δεδομένα της εποχής των Big Data. Έχουμε έτσι το φαινόμενο της "βαθειάς μάθησης" (deep learning), μέσω του οποίου η τεχνητή νοημοσύνη βιομηχανοποιείται και αποτελεί ήδη κορυφαίο συντελεστή παραγωγής απίστευτου πλούτου». Και όχι μόνον. Αυτή η βιομηχανοποίηση της τεχνητής νοημοσύνης, επειδή παράγει απίστευτο πλούτο με μεγάλη ταχύτητα, είναι σήμερα και η κατ’ εξοχήν πηγή μεγάλων ανισοτήτων. Κάτι που πεισματικά αρνούνται να καταλάβουν τόσον οι πολιτικοί, όσο και οι περισσότεροι επώνυμοι οικονομολόγοι. Έτσι, στην παραγωγή πλούτου, για παράδειγμα, δεν λαμβάνουν υπόψη τους ένα πολύ απλό γεγονός: Πώς γίνεται εκατόν τριάντα πέντε ερευνητές - παραγωγοί λογισμικού στην Microsoft να παράγουν μέσα σε έναν χρόνο εκατό φορές περισσότερο πλούτο απ’ ό,τι διακόσιοι χιλιάδες εργαζόμενοι στη βιομηχανία Ρενώ; Παράλληλα, μοιράζονται μέρος του πλούτου αυτού, με αποτέλεσμα η μέσα ετήσια αμοιβή της εργασίας στα ερευνητικά κέντρα της Microsoft, της Google ή της lntel να είναι από δέκα έως και τριάντα φορές υψηλότερη από την αντίστοιχη ενός εξειδικευμένου εργαζομένου στην αυτοκινητοβιομηχανία. «Φανταστείτε», μας λέει ο δρ Λωράν Αλεξάντρ, «ότι η What’s App, μια εταιρεία που απασχολεί πενήντα πέντε άτομα συνολικά, εξαγοράστηκε ως γνωστόν προς 23 δισεκατομμύρια δολάρια από τη Facebook, ύστερα από δύο χρόνια ύπαρξής της. Με διαφορετικά λόγια, η προστιθέμενη αξία της εταιρείας αυτής ήταν σχεδόν ίση με την αντίστοιχη διακοσίων χιλιάδων εργαζομένων στην Πεζώ τα εκατό τελευταία χρόνια. Πρέπει, επιτέλους, να το καταλάβουν οι πολιτικοί και οι επιχειρηματίες ότι μπήκαμε σε μια νέα και ανατρεπτική εποχή, όπου η τεχνητή νοημοσύνη αλλάζει όλους τους κανόνες του παιχνιδιού. Η τεχνητή νοημοσύνη επηρεάζει δραματικά πλέον και τους ανθρώπινους δείκτες ευφυΐας, είναι έτσι και ένα νευρο-ψυχολογικό φαινόμενο, που θα επιφέρει σοβαρές επιπτώσεις και στην ιατρική επιστήμη. Κάθε χρόνο που περνάει, η ικανότητα μάθησης της τεχνητής νοημοσύνης πολλαπλασιάζεται επί εκατό. Την ώρα λοιπόν που κανονικά χρειάζονται περί τα τριάντα χρόνια για να εκπαιδευτεί και να μορφωθεί ένας μηχανικός, η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί αυτό να το πετύχει μέσα σε μερικές ώρες. Κατά συνέπεια, έχουμε επίσης δραματικές εξελίξεις τόσο στο γνωστικό επίπεδο, όσο και σε αυτό της αγοράς εργασίας». Δυστυχώς, υποστηρίζει ο Γάλλος χειρουργός και συγγραφέας, τα εκπαιδευτικά συστήματα βρίσκονται πάνω από εκατό χρόνια μακριά από τις εξελίξεις αυτές. «Οι μόνοι που το έχουν συνειδητοποιήσει είναι ορισμένοι Ασιάτες πολιτικοί και επιχειρηματίες, γι’ αυτό και επενδύουν μαζικά στη γνώση, στις δεξιότητες και στα ταλέντα. Στη Σιγκαπούρη, λόγου χάρη, οι δάσκαλοι και οι καθηγητές όχι μόνον χαίρουν πολύ υψηλού κύρους, αλλά πληρώνονται ίσως και τρεις φορές παραπάνω από ανώτερα και ανώτατα στελέχη επιχειρήσεων, υπουργούς και άλλους κρατικούς λειτουργούς. Η πολιτική εξουσία θεωρεί ότι έχουν τεράστιο έργο να επιτελέσουν, τους εμπιστεύεται τους νέους και τα μυαλά τους και τα αποτελέσματα είναι ήδη χειροπιαστά. Η μικρή αυτή χώρα είναι ο πρώτος εξαγωγέας γνώσης στον κόσμο, με κόστος το οποίο μετά βίας φθάνει το 10% της συνολικής υπεραξίας που αποκομίζει», μας τονίζει ο δρ Λωράν Αλεξάντρ. Θα πρέπει να υπογραμμίσουμε, από την άποψη αυτή, ότι η Σιγκαπούρη πρωτοπορεί στο αποκαλούμενο «deep learning», που στην ουσία είναι ένα σύστημα μάθησης, το οποίο εδράζεται σε ένα κύκλωμα «τεχνητών νευρώνων», ψηφιακών, οι οποίοι επιτρέπουν σε έναν υπολογιστή να αποκτήσει ορισμένες ιδιότητες του ανθρώπινου εγκεφάλου. Όπως τονίζει ο δρ Λωράν Αλεξάντρ, «το 2030, το σύστημα αυτό θα έχει μπει στην τρίτη φάση του, στο πλαίσιο της οποίας τα μωρά θα μπορούν να προγραμματίζονται γι’ αυτά που θα πρέπει να μάθουν». Στην ελληνική εκπαίδευση έχει ακούσει κανείς κάτι απ’ όλα αυτά που προηγούνται; άποψη Την ώρα λοιπόν που κανονικά χρειάζονται περί τα τριάντα χρόνια για να εκπαιδευτεί και να μορφωθεί ένας μηχανικός, η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί αυτό να το πετύχει μέσα σε μερικές ώρες Οι πόλεμοι της νοημοσυνης 62 #36 ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2024
RkJQdWJsaXNoZXIy ODAxNzc=