ΑΡΘΡΟ | ΑΠΟΨΕΙΣ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ 40 ις τελευταίες τρεις δεκαετίες, η ανάπτυξη και δημοσίευση εκθέσεων βιωσιμότητας ήταν σε μεγάλο βαθμό εθελοντική. Σήμερα, είμαστε στο κομβικό σημείο όπου η υποχρεωτική δημοσίευση εκθέσεων βιωσιμότητας είναι προ των πυλών και πλέον θα αφορά όλες τις εταιρείες που απασχολούν πάνω από 250 άτομα. Σημαντική απαίτηση για τις εταιρείες αποτελεί η υποχρεωτική χρήση διεθνών προτύπων / πλαισίων αναφοράς, σύμφωνα με τα οποία θα οφείλουν να επικοινωνούν προς όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη τους πώς διαχειρίζονται τα θέματα που συνιστούν το τρίπτυχο ESG. Σε αυτό το πλαίσιο, τα ίδια τα πρότυπα και οι κατευθυντήριες οδηγίες δεν έχουν μείνει στατικά. Ήδη από τα μέσα του 2022 καταγράφονται σημαντικές εξελίξεις και αλλαγές όσον αφορά τα πρότυπα και τις υποχρεώσεις που σχετίζονται με τη Λογοδοσία Αειφορίας, καθώς εντάσσονται νέες ενότητες και σχετικές διαδικασίες που πρέπει να εφαρμοστούν από τις εταιρείες όπως η διπλή ουσιαστικότητα, οι αναφορές για κοινωνικούς κινδύνους και κινδύνους διακυβέρνησης. Όπως είναι αναμενόμενο, η ανάπτυξη και δημοσίευση των απολογισμών βιωσιμότητας βάσει των νέων αυτών απαιτήσεων, θα αποτελέσει μια πρόκληση ακόμη και για τους πιο ώριμους οργανισμούς, οι οποίοι εκδίδουν ήδη σε ετήσια βάση απολογισμό. Πιο συγκεκριμένα, τα νέα πρότυπα ανάπτυξης εκθέσεων βιωσιμότητας που αναπτύσσονται βάσει της νέας EU CSRD, απαιτούν από τις εταιρείες να αναφέρουν συγκεκριμένα δεδομένα βιωσιμότητας χρησιμοποιώντας συγκεκριμένες μεθοδολογίες. Τα νέα ευρωπαϊκά πρότυπα σύνταξης εκθέσεων βιωσιμότητας έχουν ανατεθεί στο EFRAG, ενώ βρίσκονται ακόμη σε διαδικασία ανάπτυξης και εγκρίσεων. Επιπλέον αυτών, όμως, διαπιστώνουμε πως στην Ευρωπαϊκή Ένωση χρησιμοποιούνται ευρέως και τα ακόλουθα πρότυπα ή κανονισμοί: Task Force on Climate-related Financial Disclosures (TCFD), που δημιουργήθηκε για να βελτιώσει και να αυξήσει τη δημοσιοποίηση χρηματοοικονομικών πληροφορίων σχετικά με τους κινδύνους και τις ευκαιρίες για την κλιματική αλλαγή. Task Force on Nature-related Financial Disclosures (TNFD), παρόμοια πρωτοβουλία με την TCFD, αλλά αφορά κυρίως σε κινδύνους και ευκαιρίες που σχετίζονται με τη φύση, όπως η βιοποικιλότητα και η αποψίλωση των δασών. EU Taxonomy report και το αντίστοιχο UK Taxonomy report, τα οποία προσανατολίζονται κυρίως στην αξιολόγηση της βιωσιμότητας των οικονομικών δραστηριοτήτων. Ο κανονισμός της Ε.Ε. για τη γνωστοποίηση βιώσιμων οικονομικών (SFDR), ο οποίος απαιτεί από τους διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων να παρέχουν πληροφορίες σχετικά με τον αντίκτυπο της βιωσιμότητας των εταιρειών στα χαρτοφυλάκιά τους, χρησιμοποιώντας τους Κύριους Δυσμενείς Δείκτες (Principal Adverse Indicators). Όλο αυτό το «μίγμα» προτύπων και αναφορών σχετικά με τη βιωσιμότητα έχει εξελιχθεί σε μια πρόκληση, ιδιαίτερα για εταιρείες με διαφορετικές δραστηριότητες, υποκαταστήματα και νομικά πρόσωπα σε διαφορετικές χώρες και ηπείρους. Εκτός από την πολυπλοκότητα και αυστηρότητα των απαιτήσεων, απαιτείται να έχουν κατανοήσει οι εταιρείες τι είναι νομικά απαιτητό και εφαρμοστέο ή ποια στοιχεία κρίνονται σημαντικά για την κάθε επιχείρηση. Σε αυτό το περιβάλλον, δεν είναι ούτε απλό ούτε εύκολο για τις διεθνείς εταιρείες να αξιολογήσουν ποια πλαίσια πρέπει να ακολουθήσουν. Για το λόγο αυτό, η υιοθέτηση και εφαρμογή νέων προτύπων με σαφώς καθορισμένες, κοινές μεταβλητές και δείκτες βιωσιμότητας θα διευκολύνει τόσο την ανάπτυξη των εκθέσεων βιωσιμότητας, όσο τη σύγκριση των αποτελεσμάτων και των επιδόσεων μεταξύ των επιχειρήσεων και οργανισμών. Βρισκόμαστε σε κομβικό σημείο για τις εκθέσεις βιωσιμότητας Κατερίνα Κατσούλη, ESG & Sustainability Director, Grant Thornton - Μέλος της ομάδας εμπειρογνωμόνων (Technical Expert Group) του EFRAG T
RkJQdWJsaXNoZXIy ODAxNzc=