47 μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, και αξιολόγηση απόδοσής τους, συμπεριλαμβανομένων μελλοντικών προβλέψεων στον ευρύτερο σχεδιασμό της επιχειρηματικής στρατηγικής και διαδικασιών. Συσχέτιση–αξιολόγηση των τρεχουσών επενδυτικών δραστηριοτήτων -και πιθανών μελλοντικών– αναφορικά με τα επίπεδα ευθυγράμμισής τους σε σχέση με τα δεδομένα της Ταξινομίας της Ε.Ε. για τις βιώσιμες δραστηριότητες. Σχεδιασμός πολιτικών και διαδικασιών αναφορικά με άμεσες ή έμμεσες δεσμεύσεις της εταιρείας με κάθε είδους τρίτο (προμηθευτή, πιστωτή, μέτοχο, χρηματοδότη κ.λπ.), σχετικά με τις στρατηγικές τους, για το μετριασμό και τη μείωση των υφιστάμενων κινδύνων. Ο αναλυτικός προσδιορισμός των αρμοδιοτήτων του οργάνου (ενδοεταιρικής διεύθυνσης ή τμήματος, ή εξωτερικού συνεργάτη), το οποίο θα αναλάβει το έργο καθορισμού του πλαισίου κινδύνων, η ενσωμάτωση βραχυπρόθεσμων, μεσοπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων επιπτώσεων υφιστάμενων παραγόντων και κινδύνων σε κάθε επιχειρησιακό και διοικητικό βαθμό, αλλά και ο προσδιορισμός του τρόπου και της χρονικής περιοδικότητας διακίνησης των σχετικών αναφορών προόδου ή/και απολογισμού, αποτελούν τις πληροφορίες που αφορούν και πρέπει να παρέχονται σε σχέση με την υλοποίηση της στρατηγικής και των διαδικασιών της επιχείρησης. Τέλος, οι απαιτήσεις στην υποβολή εκθέσεων που αφορούν την πρόβλεψη κινδύνων και διαχείρισή τους θα πρέπει να περιλαμβάνουν πληροφορίες όπως ο προσδιορισμός, οι μεθοδολογίες και τα υιοθετούμενα από την επιχείρηση πρότυπα, στα οποία βασίζεται το πλαίσιο διαχείρισης κινδύνων, η εφαρμογή εργαλείων αναγνώρισης, μέτρησης και διαχείρισης κινδύνων, η αξιολόγηση των εργαλείων κινδύνου που εφαρμόστηκαν και η εκτίμηση του αντικτύπου τους χρηματοοικονομικά, ιδιαίτερα σε σχέση με το ύψος της ρευστότητας καθώς και της διαθεσιμότητας, ποιότητας και ακρίβειας των δεδομένων και διαδικασίες βελτίωσης τους, εφόσον κριθεί αναγκαίο. Εξίσου απαραίτητα στο πλαίσιο αυτό, είναι και η περιγραφή και ο προσδιορισμός των ορίων των δεδομένων κινδύνων και η διαδικασία ενεργοποίησης της κλιμάκωσης του μηχανισμού, σε περίπτωση παραβίασης αυτών των ορίων, καθώς και η περιγραφή της ενδεχόμενης διασύνδεσης, μεταξύ κινδύνων με κάθε είδους επιχειρησιακό τομέα (πιστώσεις, ρευστότητα, χρηματοδότηση, κινδύνους αγοράς κ.λπ.). Όλο το παραπάνω πληροφοριακό πλαίσιο, αν και χαρακτηρίζεται από περιεχόμενο το οποίο έχει ποιοτικά χαρακτηριστικά και σταθμίσεις, συνθέτει τη μεγάλη εικόνα των ποσοτικών δεδομένων, τα οποία, εν τέλει, παράγουν και την οριστική αριθμητική επίδοση. Μέτρο επιλογής των τελικών δεικτών, αποτελούν οι 17 Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (μαζί με το παρελκόμενο σύνολο των υποστόχων που συνοδεύουν κάθε ένα από τα 17 αυτά θεματικά σημεία δράσης), σε συνδυασμό με δέσμες Κλαδικών Δεικτών Απόδοσης, ανάλογα με το χώρο δραστηριοποίησης κάθε εταιρείας. Έτσι, μια επιχείρηση είναι σε θέση να επιμετρήσει το βαθμό εγγύτητας κάθε είδους μη χρηματοοικονομικού αποτυπώματός της, αλλά και να προσδιορίσει ένα σαφές Σχέδιο Δράσης, προκειμένου να βελτιώσει τις επιδόσεις της. Με βάση τα παραπάνω, είναι σαφής και αυταπόδεικτη η μετουσίωση του οικονομικού διευθυντή σε στρατηγικό εταίρο. Η συμβουλευτική του παρουσία τερματίζεται, με άμεση συνέπεια την απελευθέρωση δημιουργικού δυναμικού, ικανού να μεταλλάξει την υφιστάμενη εταιρική πραγματικότητα και υπόσταση. Είναι σαφές ότι καθώς το χρηματοδοτικό πλαίσιο αλλάζει κανόνες, η βιωσιμότητα διαμορφώνει νέα πραγματικότητα και για τις οικονομικές διευθύνσεις. Ανάμεσα στα εργαλεία που μπορούν να συμβάλουν στη μετάβαση των επιχειρήσεων και των οικονομικών διευθύνσεων, ουσιαστικό και κύριο ρόλο μπορεί να έχει η ενημέρωση και εκπαίδευση των επιχειρήσεων, έτσι ώστε να επιτευχθεί η αποτελεσματική λειτουργία του νέου κανονιστικού πλαισίου προς όφελος της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας. Καινοτομικοί εκπαιδευτικοί θεσμοί όπως αυτός του CSR School που πραγματοποιείται με επιτυχία τα τελευταία 4 χρόνια, το CSR Hellas σε συνεργασία με το Alba Graduate Business School, The American College of Greece και το Πανεπιστήμιο Κρήτης μπορούν να στηρίξουν τις οικονομικές διευθύνσεις προς την κατεύθυνση αυτή. η πρόοδος προς την επίτευξη των στόχων προάγει τη μεγαλύτερη διαφάνεια έναντι των ενδιαφερόμενων μερών. Οι στόχοι και τα κριτήρια αναφοράς μπορούν να παρουσιάζονται με ποιοτικούς ή ποσοτικούς όρους. Κατά περίπτωση, οι εταιρείες δύνανται να δημοσιοποιούν συναφείς πληροφορίες βάσει σεναρίων που στηρίζονται σε επιστημονικά δεδομένα. Οι μελλοντοστραφείσες πληροφορίες παρέχουν στους χρήστες των πληροφοριών τη δυνατότητα να αξιολογούν καλύτερα την ανθεκτικότητα και τη βιωσιμότητα της εξέλιξης, της θέσης, των επιδόσεων και του αντίκτυπου μιας εταιρείας με την πάροδο του χρόνου. Διευκολύνει, επίσης, τους χρήστες ώστε να μετρούν την πρόοδο που σημειώνει η εταιρεία όσον αφορά την επίτευξη μακροπρόθεσμων στόχων. Ενδέχεται, τέλος, να υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες μια εταιρεία δεν έχει αναπτύξει πολιτικές σχετικά με ορισμένα θέματα τα οποία, ωστόσο, θεωρεί σημαντικά. Στις περιπτώσεις αυτές, η συγκεκριμένη εταιρεία θα πρέπει να παρέχει σαφή και αιτιολογημένη εξήγηση για την απουσία των εν λόγω πολιτικών. Σε κάθε περίπτωση, οι απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων που αφορούν σε θέματα όπως το επιχειρηματικό μοντέλο, τους κυριότερους κινδύνους κ.λπ., εξακολουθούν να ισχύουν. Ο δεύτερος πόλος απαιτεί τη γνωστοποίηση εκείνων των ποιοτικών χαρακτηριστικών, που αφορούν τη διαχείριση κινδύνων για κάθε πυλώνα βιωσιμότητας (περιβάλλον, κοινωνία, εταιρική διακυβέρνηση). Οι γνωστοποιήσεις αυτές, ανά πυλώνα, συγκροτούν τρεις άξονες δράσης που είναι η επιχειρηματική στρατηγική και διαδικασίες, η υλοποίηση της στρατηγικής και των διαδικασιών και η πρόβλεψη κινδύνων και η διαχείρισή τους. Σε ό,τι αφορά τη στρατηγική και τις διαδικασίες, είναι σημαντική η παροχή πληροφοριών στα εξής θέματα: Σχέδιο ενοποίησης των υφιστάμενων παραγόντων και κινδύνων, λαμβάνοντας υπόψη τον αντίκτυπό τους στο επιχειρηματικό περιβάλλον, το επιχειρηματικό μοντέλο, τη στρατηγική και τον οικονομικό σχεδιασμό της επιχείρησης. Στόχοι, σκοποί και όρια για την αξιολόγηση και την αντιμετώπιση του συνολικού υφιστάμενου κινδύνου βραχυπρόθεσμα,
RkJQdWJsaXNoZXIy ODAxNzc=