58 CSRReview ΘΕΜΑ CSR&ESG Review Οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις στην Ελλάδα αθροίζουν άνω του 99% του συνολικού αριθμού των εταιρειών που λειτουργούν στη χώρα μας. Ευοίωνο το μέλλον Οικογενειακές επιχειρήσεις Για το έτος 2019, η Ελληνική Στατιστική Αρχή εντοπίζει στα μητρώα της περί τις 1,4 εκατ. νομικές επιχειρηματικές μονάδες, εκ των οποίων οι 99,97% είναι μικρομεσαία σχήματα. Το πολύ ενδιαφέρον στοιχείο όμως βρίσκεται αλλού: μέσα σε αυτό το ποσοστό, εμπεριέχονται σχεδόν 1,14 εκατ. εταιρικές οντότητες οικογενειακού χαρακτήρα. Αναδομώντας τα δεδομένα, καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως 79,8% του συνολικού αριθμού επιχειρήσεων στην Ελλάδα είναι οικογενειακές. Λαμβάνοντας υπόψη δε πως άνω του 40% των εισηγμένων στο ΧΑΑ εταιρειών επίσης ανήκουν στις οικογενειακές, διαπιστώνουμε ότι το φαινόμενο αυτό δεν είναι αποτέλεσμα του μικρού μεγέθους των μονάδων, αλλά έλκει πλήθος χαρακτηριστικών κοινωνιολογικού χαρακτήρα. Η πλήρης επικράτηση των οικογενειακών εταιρειών στο πλαίσιο της εγχώριας αγοράς έχει αναπόφευκτες συνέπειες. Οι επιχειρήσεις αυτές χαρακτηρίζονται από περιορισμένη έκθεση σε καινοτόμους ιδέες, έλλειψη προθυμίας για υιοθέτηση νέων μεθόδων και πρακτικών, λόγω της αίσθησης ότι τα μέλη της οικογένειας, που μπορεί να είναι στην επιχείρηση για δεκαετίες, γνωρίζουν περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον τι χρειάζεται για να λειτουργήσει το σχήμα αποδοτικά και, τέλος, από περιορισμένη επιθυμία ρίσκου, η οποία πρακτικά συνδέεται με τη μηδενική διασπορά περιουσιακών στοιχείων σε περιοχές ενδεχόμενων επενδυτικών ευκαιριών. Ωστόσο, αυτά τα μειονεκτήματα μπορούν να συνθέσουν ένα σημαντικό και στρατηγικό πλεονέκτημα. Το μικρό μέγεθος, η εγκρατής διοίκηση και η αποφυγή επενδύσεων υψηλού ρίσκου διαμορφώνουν τη φυσιογνωμία μιας εμπορικής οντότητας, η οποία λειτουργεί με ευελιξία (λόγω μεγέθους και, άρα, ευκολίας στη λήψη των αποφάσεων), δραστηριοποιείται χωρίς να υποκύπτει σε συγκυριακά φαινόμενα που της αφαιρούν τη στοχοπροσήλωση (όπως για παράδειγμα η επικοινωνιακή υπερπροβολή ή ο παραγκωνισμός της ποιότητας και των προδιαγραφών, χάριν της ποσότητας και της υπερπροσφοράς) και, εν τέλει, επενδύει εφόσον υπάρχει η δυνατότητα και, πάντοτε, με συντηρητικά κριτήρια. Κατά συνέπεια, ο οικογενειακός χαρακτήρας σε μια επιχείρηση δύναται να είναι έως και επιθυμητός. Το μείζον βρίσκεται στον πυρήνα ενός διπόλου όπου: • Στη μία πλευρά του άξονα βρίσκεται ο οργανωτικός σχεδιασμός: Η απόδοση συγκεκριμένων ρόλων, η αξιολόγηση κάθε λειτουργίας και θέσης μέσω αντικειμενικών -και εξατομικευμένων δεικτών- η στοχοθεσία και το στρατηγικό πλάνο, συναποτελούν το τριγωνικό αναπτυξιακό εφαλτήριο. • Στην άλλη πλευρά του άξονα βρίσκεται η εταιρική ταυτότητα: Οι οικογενειακές εταιρείες εγκυβωτίζουν αναρίθμητα άυλα χαρακτηριστικά, τα οποία στην ουσία συνθέτουν την τελική φυσιογνωμία του παραγόμενου προϊόντος ή της παρεχόμενης υπηρεσίας. Εταιρική ταυτότητα και παραγωγή αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Συνεπώς, το οποιοδήποτε σχέδιο επιχειρησιακής ή διοικητικής μετάβασης αυτών των σχημάτων στα δεδομένα μιας νέας εποχής όπως η σημερινή, απαραίτητα συνοδεύεται από την ιστορική επιχειρηματική τους ταυτότητα. Δεν θα ήταν υπερβολή η εκτίμηση πως το μέλλον των οικογενειακών επιχειρήσεων προδιαγράφεται ευοίωνο - εφόσον φυσικά καταστούν αποδεκτά τα παραπάνω προαπαιτούμενα. Τα νέα δεδομένα επιτυχημένης επιχειρηματικής δραστηριοποίησης διέπονται υποχρεωτικά από το ουδέτερο περιβαλλοντικό τους αποτύπωμα, την ψηφιακή τους προσαρμοστικότητα και την ποιότητα της κοινωνικής τους ενσυναίσθησης. Τα χαρακτηριστικά αυτά είναι ευκολότερο να αφομοιωθούν από ένα ομοιογενές διοικητικό συμβούλιο αποτελούμενο από τα μέλη μιας οικογένειας, παρά από την ετερογενή, ετερόκλητη και με διαφορετικές προοπτικές και επιθυμίες σύνθεση της C-suite (και του Δ.Σ.) μιας πολυεθνικής. Συνεπώς το μέγεθος μετράει - αντίστροφα. Του ΒΑΣΊΛΗ ΚΟΥΦΟΎ, Συμβούλου Βιώσιμης Επιχειρηματικότητας, founder and owner της Capa Epsilon spPCC
RkJQdWJsaXNoZXIy ODAxNzc=