18 CSR&ESG Review CSR&ESG Review ΑΕΙΦΟΡΙΑ Σε πρακτικό επίπεδο, η πρόεδρος της Ε.Ε., Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, υπέγραψε εταιρικές σχέσεις με το Καζακστάν σχετικά με τις πρώτες ύλες, τις μπαταρίες και το ανανεώσιμο υδρογόνο και με τη Ναμίμπια σχετικά με τις βιώσιμες πρώτες ύλες και το ανανεώσιμο υδρογόνο, ενώ από κοινού με τον Αιγύπτιο πρόεδρο El-Sisi ανακοίνωσε στρατηγική εταιρική σχέση για το ανανεώσιμο υδρογόνο, την οποία υπέγραψαν ο εκτελεστικός αντιπρόεδρος Φρανς Τίμερμανς και η επίτροπος Κάντρι Σίμσον. Η πρόεδρος Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν δρομολόγησε επίσης εταιρικές σχέσεις για τη δασοπονία και το κλίμα με το Κονγκό, τη Γουιάνα, τη Μογγολία, τη Ζάμπια και την Ουγκάντα. Ελλάδα: Δεν είμαστε εκεί που θα θέλαμε να είμαστε Διάχυτη είναι η αίσθηση της απογοήτευσης για τα αποτελέσματα της COP27 και από την ελληνική πλευρά, καθώς η σύνοδος άφησε μια γλυκόπικρη αίσθηση στους συμμετέχοντες, όπως ανέφερε ο γενικός γραμματέας Φυσικού Περιβάλλοντος του Υπουργείου Ενέργειας και Περιβάλλοντος, Πέτρος Βαρελίδης, ο οποίος εκπροσώπησε τη χώρα μας σε όλη τη διάρκεια της Συνόδου. Ο ίδιος, ανέφερε χαρακτηριστικά: «Η αλήθεια είναι ότι στις τάξεις των αξιωματούχων της Ε.Ε. υπάρχει διάχυτη η αίσθηση της απογοήτευσης. Προφανώς, δεν είμαστε εκεί που θα θέλαμε να είμαστε. Για να πετύχουμε τη συγκράτηση της ανόδου της θερμοκρασίας τουπλανήτηστον 1,5βαθμόΚελσίου σε σχέσημε ταπροβιομηχανικά επίπεδα, θαπρέπει έως το 2030 να έχουμε μείωση των αερίων του θερμοκηπίου κατά 43% σε σχέση με το 2019. Σήμερα, το άθροισμα των δεσμεύσεων των χωρών φθάνει μόλις το 0,3%. Πρόκειται για τεράστια απόκλιση, που δεν μπορεί να γεφυρωθεί χωρίς την πολύ πιο ουσιαστική συμμετοχή όλων των χωρών στην προσπάθεια μείωσης των εκπομπών». Ωστόσο, σύμφωναμε τον κ. Βαρελίδη, «οι αποφάσεις της COPπρέπει να αξιολογούνται στοπλαίσιο τωνΗνωμένων Εθνών, όπου 200 χώρες με εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά, προβλήματα και προτεραιότητες, πρέπει να συμφωνήσουν ομόφωνα. Εάν σκεφτούμε τη δυσκολία που υπάρχει στο να συμφωνήσουν 27 χώρες με παρόμοια πολιτισμικά, κοινωνικά και οικονομικά χαρακτηριστικά στο πλαίσιο της Ε.Ε., αντιλαμβανόμαστε αμέσως τη δυσκολία του εγχειρήματος. Σε κάθε διαπραγμάτευση πρέπει να υπάρχουν ρεαλιστικές προσδοκίες και στόχοι, με βάση τα πραγματικά δεδομένα και ισορροπίες και όχι με βάση το θυμικό». Επομένως, όπως πρόσθεσε, «η ψυχρή αποτίμηση των αποτελεσμάτων της COP27 είναι ότι μάλλον πήγε καλύτερα από ό,τι περιμέναμε και από το πώς φαινόταν να εξελίσσεται έως και την προτελευταία μέρα (17/11), δεδομένου δε, ότι εξαρχής υπήρχαν πολύ χαμηλές προσδοκίες. Άλλωστε, μην ξεχνάμε ότι η Σύνοδος των Μερών (COP) της UNFCCC (United Nations Framework Convention on Climate Change) επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο και έχει πολλές ενδιάμεσες συναντήσεις, διαρκείς ομάδες εργασίας κ.λπ. Πρόκειται δηλαδή, για μια συνεχή διαπραγμάτευση. Χρειάζεται υπομονή και προσήλωση στο στόχο». Όσον αφορά την εξέλιξη της συνόδου, ο γενικός γραμματέας ανέφερε: «Η συζήτηση πάντα έχει δύο βασικούς άξονες: την αύξηση της φιλοδοξίας για μεγαλύτερη μείωση εκπομπών και την αύξηση της δημόσιας και ιδιωτικής κλιματικής βοήθειας (χρηματοδότησης και μεταφοράς τεχνογνωσίας) από τις “πλούσιες” προς τις “φτωχές” χώρες». Η θέση της Ελλάδας και οι στόχοι μας Για την ανάγκη διασφάλισης επαρκούς χρηματοδότησης έκανε λόγο ο κ. Βαρελίδης, τονίζοντας τις θέσεις αλλά και τους στόχους της Ελλάδας όπως αναφέρθηκαν στη Σύνοδο: «Οι στόχοι της Ε.Ε. και ομοίως και της Ελλάδας στη UNFCCC είναι παγίως, αφενός, η αύξηση της φιλοδοξίας από όλες τις άλλες χώρες, ανεπτυγμένες και μη, και, αφετέρου, η διασφάλιση επαρκούς και στοχευμένης χρηματοδότησης, με αύξηση των χωρών που συνεισφέρουν οικονομικά, σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα (και όχι με αυτά του 1992, όταν ξεκίνησαν οι πρώτες διαπραγματεύσεις για το κλίμα) προς τις χώρες που πραγματικά την έχουν ανάγκη, δηλαδή τις λιγότερο αναπτυγμένες και αυτές που αντιμετωπίζουν μεγαλύτερα προβλήματα από την κλιματική αλλαγή, με όρους που διασφαλίζουν την ορθή χρήση των διατιθέμενων πόρων». Σύμφωνα πάντα με τον αξιωματούχο του ΥΠΕΝ: « Σε ό,τι αφορά στον πρώτο στόχο, δεν υπήρξε ουσιαστική αλλαγή. Παραμένει το αίτημα για ενίσχυσή τους και αυτό αποτυπώνεται στις αποφάσεις της COP. Το αν οι χώρες θα αυξήσουν τις δεσμεύσεις τους για μείωση των εκπομπών, θα φανεί τους αμέσως επόμενους μήνες. Το ότι χρειάστηκε προσπάθεια από πλευράς Ε.Ε. για τη διατήρηση των ίδιων διατυπώσεων με πέρυσι, σίγουρα δεν προοιωνίζει θετικές εξελίξεις». Σε ό,τι αφορά το ζήτημα της χρηματοδότησης, στο οποίο επικεντρώθηκε η COP27, «η δημιουργία ενός Ταμείου για την κάλυψη των “απωλειών και ζημιών” από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, το οποίο δεν επιτρέπει τη δυνατότητα διεκδίκησης αποζημιώσεων και επικεντρώνεται στις πιο ευάλωτες χώρες, ενώ δεν φαίνεται να περιλαμβάνει άλλες χώρες που σήμερα επωφελούνται (όπως π.χ. η Τουρκία, η οποία π.χ. το 2019 έλαβε 3,1 δισ. δολάρια ως κλιματική βοήθεια) κρίνεται ως θετική εξέλιξη. Όμως, παραμένει ασαφές το ποιες χώρες θα συνεισφέρουν στη χρηματοδότηση, καθώς και οι κανόνες λειτουργίας του Ταμείου, αφού οι λεπτομέρειες θα καθοριστούν από ειδική επιτροπή και θα συμφωνηθούν στην επόμενη COP». Μιλώντας για τα επιμέρους θέματα, ο κ. Βαρελίδης εξέφρασε την ικανοποίησή του από τη συμπερίληψη στην κύρια απόφαση των εξής αναφορών: α) στα νερά, άλλωστε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης συντόνισε σχετική συζήτηση που οργανώθηκε από την Αίγυπτο, β) στα πολιτιστικά μνημεία, δεδομένης της ελληνικής πρωτοβουλίας για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στα μνημεία, και γ) στο ρόλο των ωκεανών και της θάλασσας, δεδομένου ότι η Ελλάδα έχει αναλάβει τη διοργάνωση της 11ης Συνόδου για τους ωκεανούς, που θα γίνει το 2024 και συμμετείχε σε σχετική παράλληλη εκδήλωση που οργανώθηκε από τις ΗΠΑ.
RkJQdWJsaXNoZXIy ODAxNzc=