ΘΕΜΑ CSR&ESG Review ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ 22 CSR&ESG Review πτώσεις. Επίσης, για πρώτη φορά υπάρχει αναφορά στην τροφή και διατροφική ασφάλεια, αναγνωρίζοντας ότι οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής «επιτείνουν την παγκόσμια ενεργειακή και διατροφική κρίση και το αντίστροφο» αλλά και τη «μεγάλη τρωτότητα των συστημάτων παραγωγής τροφής». Θετική ήταν η έναρξη της Συνεργασίας των Ηγετών για τα Δάση και το Κλίμα (Forest and Climate Leaders’ Partnership), που έχει σκοπό να συνδέσει τις δράσεις κυβερνήσεων, επιχειρήσεων και της κοινωνίας των πολιτών για τον περιορισμό της απώλειας των δασών και της υποβάθμισης των εδαφών έως το 2030, σε συνέχεια σχετικών αποφάσεων στη Γλασκόβη. Επίσης, η Γαλλία προσχώρησε στην ομάδα των κρατών που αντιτίθενται στην εξόρυξη υδρογονανθράκων σε μεγάλα βάθη, απαιτώντας να απαγορευθεί αυτή η καταστροφική πρακτική πριν ξεκινήσει. Στην πρώτη ώς τώρα Υπουργική Σύνοδο για την Αστικοποίηση και το Κλίμα, με συμμετοχή υπουργών και δημάρχων που συζήτησαν τις μεγάλες προκλήσεις για τις πόλεις, η προεδρία της COP27 εξήγγειλε την πρωτοβουλία για Βιώσιμη Αστική Ανθεκτικότητα για την Επόμενη Γενιά (Sustainable Urban Resilience for the Next Generation -SURGe). Μια συμμαχία χωρών ανακοίνωσε 25 δράσεις συνεργασίας σε τομείς όπως η ενέργεια, οι οδικές μεταφορές, η χρήση του υδρογόνου και η γεωργία, ενώ πολλές ήταν και οι πρωτοβουλίες σε επιμέρους τομείς που εξαγγέλθηκαν από ιδιωτικούς φορείς και συνασπισμούς εταιρειών, οργανώσεων και χωρών. Τελικά, έχει η COP27 θετικό πρόσημο; Θα έλεγα πως όχι, γιατί έλειψαν, για μία ακόμη φορά, η τόλμη και η δέσμευση, γιατί τα κοντόφθαλμα εθνικά και γεωπολιτικά συμφέροντα ήταν και πάλι υπέρτερα από το μέλλον της ανθρωπότητας, γιατί οι μεγάλες και ισχυρές χώρες κατάφεραν ξανά να εκτροχιάσουν προτάσεις, να εμποδίσουν αποφάσεις για ουσιαστικά μέτρα και να συσκοτίσουν την αλήθεια. Είναι πραγματικά συγκλονιστικό ότι μετά από 30 χρόνια κλιματικών διαπραγματεύσεων στον ΟΗΕ, η βασική αιτία της κρίσης, τα ορυκτά καύσιμα, δεν αναφέρονται καν στα επίσημα κείμενα των Διασκέψεων. Η έκθεση της ομάδας ειδικών του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ για το Μηδενικό Ισοδύναμο Άνθρακα (Net Zero), που ανακοινώθηκε στην COP27, τονίζει ότι η επίτευξη κλιματικής ουδετερότητας ώς το 2050 είναι ασύμβατη με τη συνεχιζόμενη χρήση όλων των ορυκτών καυσίμων και την αποδάσωση. Επίσης, o Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (International Energy Agency-IEA) προειδοποίησε ότι δεν πρέπει να ξεκινήσει κανένα νέο έργο εξόρυξης, ειδικά ορυκτού αερίου, μετά το 2022, αν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε πραγματικά την κλιματική κρίση και να πετύχουμε το στόχο του 2050. Εδώ βρίσκεται το μεγάλο πρόβλημα, αφού στο τελικό κείμενο δεν υπάρχει αναφορά στην επιτακτική ανάγκη σταδιακής κατάργησης όλων των ορυκτών καυσίμων (δηλαδή και του αέριου και του πετρελαίου). Σε αυτό σίγουρα συνέβαλε το λόμπινγκ των πετρελαϊκών εταιρειών, που έστειλαν στη Διάσκεψη 600 εκπροσώπους τους, περισσότερους από κάθε άλλη φορά (25% παραπάνω από όσους ήταν στη Γλασκόβη), αλλά και η στάση χωρών όπως η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και η Αίγυπτος. Μάλιστα, πρόσφατη έκθεση από 50 οργανώσεις με επικεφαλής τη γερμανική Urgewald, που ανακοινώθηκε στη διάσκεψη, αποκαλύπτει ότι το 98% (655 από 685) των εταιρειών έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων έχουν σχέδια επέκτασης των δραστηριοτήτων τους, με τη βραχυπρόθεσμη επέκταση αυξημένη κατά 20% σε σχέση με το 2021. Ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ τόνισε σε ομιλία του ότι «οι υποτιθέμενες δεσμεύσεις μηδενικού ισοζυγίου που εξαιρούν τον άνθρακα, το αέριο και το πετρέλαιο δηλητηριάζουν τον πλανήτη μας. Η χρήση ψευδών δεσμεύσεων για τη συγκάλυψη μαζικής επέκτασης των εξορύξεων ορυκτών καυσίμων είναι απαράδεκτη. Μια τέτοια τοξική συγκάλυψη μπορεί να σπρώξει την ανθρωπότητα στον κλιματικό γκρεμό». Αξιολογώντας τα αποτελέσματα, θα πρέπει να σημειώσω ότι οι αναφορές στην ανάγκη προστασίας της βιοποικιλότητας, τις λύσεις βασισμένες στη φύση, τα σημεία καμπής και τη διατροφική ασφάλεια είναι γενικόλογες και δεν συνοδεύονται από προτάσεις ή συγκεκριμένα μέτρα, ειδικά δε για τα θέματα παραγωγής τροφής δεν υπάρχει αναφορά στη μεγάλη συμμετοχή της γεωργίας και κτηνοτροφίας στις εκπομπές, ιδιαίτερα μεθανίου. Γενικόλογες είναι και οι παροτρύνσεις για την προστασία των δασών, όταν κάθε χρόνο οι δασικές πυρκαγιές σε όλο τον κόσμο γίνονται περισσότερες, συχνότερες και καταστροφικότερες. Σχετικά με το πρόγραμμα επενδύσεων για την ενίσχυση των αναπτυσσόμενων χωρών, ύψους 100 δισ. δολαρίων ετησίως μεταξύ 2020-2025, που έχει καθυστερήσει σημαντικά την ανάγκη ετήσιων επενδύσεων ύψους 4-6 τρισ. δολαρίων ετησίως για τη μετάβαση σε οικονομία χαμηλού άνθρακα, αλλά και το πρόγραμμα αποκατάστασης και τα ειδικά Ταμεία (Least Developed Countries Fund και Special Climate Change Fund) που θα το στηρίξουν, το τελικό κείμενο εξαντλείται σε προτροπές και παραινέσεις για επιτάχυνση χωρίς δεσμευτικά μέτρα ή χρονοδιαγράμματα. Επίσης, οι περισσότερες από τις πρωτοβουλίες που ανακοινώθηκαν δεν έχουν δεσμευτικό χαρακτήρα και εξαρτώνται από τη διάθεση και δυνατότητα των εμπλεκομένων μερών. Αν και το τελικό κείμενο της COP27 επαναλαμβάνει την ανάγκη να ενταθούν οι προσπάθειες για να επιτευχθεί ο στόχος του 1,5°C και τονίζει ότι χρειάζεται άμεσος, έντονος και σταθερός περιορισμός των εκπομπών με στόχο να μειωθούν έως το 2030 κατά 43% σε σχέση με το 2019, πολύ λίγες χώρες δέχονται να αναλάβουν νέες δεσμεύσεις για δραστική μείωση των εκπομπών με ανάλογη τροποποίηση των εθνικών σχεδίων. Με τα σημερινά δεδομένα, η αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας έως το τέλος του αιώνα θα είναι μεγαλύτερη των 2°C. Και η κλιματική άβυσσος έρχεται ολοένα και πιο κοντά.
RkJQdWJsaXNoZXIy ODAxNzc=