21 Ως επικεφαλής στηνΑντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα, κατά την κρίσιμηγια τη χώραμας περίοδο 2010 -2017, βρεθήκατε πολλέςφορές στομάτι του κυκλώνα. Ποιαυπήρξε γιασας ημεγαλύτερηπρόκληση, πώς την αντιμετωπίσατε και ποιαδιδάγματααποκομίσατε από αυτή; Την εποχή των μνημονίων, ζήσαμε άγριες καταστάσεις. Διαδηλωτές σκαρφάλωσαν στο μπαλκόνι των γραφείων της Αντιπροσωπείας, κάνοντάς με να φοβάμαι για τη σωματική ακεραιότητα των συναδέλφων μου, που με αυταπάρνηση συνέχιζαν να δουλεύουν κάτω από οιεσδήποτε συνθήκες. Κακά τα ψέματα, όμως. Πιο πολύ φοβήθηκα το καλοκαίρι του 2015, όταν κινδύνεψε η «σωματική ακεραιότητα» μιας ολόκληρης χώρας. Μέχρι σχέδιο ανθρωπιστικής βοήθειας σχεδιάστηκε στην Ευρώπη, για την περίπτωση κατά την οποία θα βρισκόμασταν εκτός ευρωζώνης. Ευτυχώς, χάρη στον Πρόεδρο Γιούνκερ , τον Επίτροπο Μοσκοβισί και την πρυτάνευση της λογικής, η τραγωδία τελικά αποφεύχθηκε. Γιατί τραγωδία θα ήταν - ας μη γελιόμαστε. Η ελληνική κρίση ήταν πρωτίστως ηθική, που μεταφράστηκε σε οικονομική και πολιτική ανωμαλία. Πριν χάσουμε την οικονομική ισορροπία, χάσαμε την ψυχή μας. Στη διαχείριση της κρίσης δε, δεν υπήρξε ποτέ σύμπνοια. Αυτό ήταν και το μεγαλύτερο λάθος. Στις άλλες χώρες όπου χτύπησε η κρίση, συνεργάστηκαν όλες οι πολιτικές δυνάμεις και ανασκουμπώθηκαν για να βρουν μια άκρη, ένα φως στο βάθος του τούνελ. Εδώ, στην Ελλάδα, αυτό δεν υπήρξε. Δεν συμφωνήσαμε ποτέ όλοι μαζί σε ένα πλάνο, ένα εθνικό πλάνο βιώσιμης ανάπτυξης. Ελπίζω, όμως, ότι έχουμε πλέον πάρει το μάθημά μας. Όσο για την Ευρώπη, ίσως εισήγαγε λύσεις που δεν ήταν αποτελεσματικές. Η Ελλάδα ήταν η πρώτη χώρα που χτύπησε η κρίση κι έτσι έγινε ένα πειραματικό εργαστήριο αντιμετώπισης τέτοιου είδους κρίσεων και σίγουρα, όπως σε κάθε εργαστήριο, έγιναν λάθη. Αλλά πλέον δεν έχουμε δικαιολογίες - ούτε οι μεν, ούτε οι δε. Και οφείλουμε να πετύχουμε. Το χρωστάμε σε ένα λαό που έχει πραγματικά ματώσει. Το πέρασμα από την εξουσία όλου του φάσματος των πολιτικών δυνάμεων του τόπου πρέπει να μας έχει κάνει πιο σοφούς, πιο πραγματιστές σε σχέση με τα όρια του εφικτού, ενώ διαπιστώνουμε μια αυξανόμενη πολιτική και κοινωνική συναίνεση υπέρ των μεταρρυθμίσεων. Όντας σήμερα ειδικός σύμβουλος τουΕυρωπαίουΕπιτρόπου για τιςΟικονομικές και Νομισματικές Υποθέσεις, Pierre Moscovici, ποιες είναι οι απόψεις σας για την πορεία και οι προβλέψεις σας για την εξέλιξη της Ευρωζώνης; Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει παρουσιάσει έναν οδικό χάρτη για την εμβάθυνση της Ευρωζώνης που περιλαμβάνει συγκεκριμένα μέτρα. Στόχος είναι η αύξηση της ενότητας, της αποτελεσματικότητας και της δημοκρατικής λογοδοσίας της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης. Στο επίκεντρο της προσπάθειας αυτής βρίσκεται η μετεξέλιξη του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας σε Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο (ΕΝΤ). Επίσης, η δημιουργία χρηματοδοτικών μηχανισμών στήριξης στα κράτη-μέλη για την υλοποίηση μεταρρυθμίσεων και διατήρησης επιπέδων των επενδύσεων, σε περίπτωση μεγάλων ασύμμετρων κραδασμών. Παράλληλα, προτείνεται η θεσμοθέτηση της θέσης του Ευρωπαίου Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών, ο οποίος θα έχει ρόλο Αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και προέδρου του Eurogroup. Πρόκειται περί πολύ σημαντικών προτάσεων αναβάθμισης της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης, καθώς και διόρθωσης/βελτίωσης των υφισταμένων εργαλείων, όπως προέκυψε μέσα από την εμπειρία διαχείρισης της χρηματοοικονομικής κρίσης. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, υπό την καθοδήγηση του αρμόδιου Επιτρόπου Pierre Moscovici, προσπαθεί να βρει τη χρυσή τομή ανάμεσα στις προτάσεις που η ίδια επεξεργάστηκε αφενός και αφετέρου στις εισηγήσεις που έχει κάνει για το θέμα αυτό ο Πρόεδρος Macron, αλλά και στις ανησυχίες της βόρειας Ευρώπης, που έχει λιγότερο φιλόδοξες απόψεις. Ευρωπαίοι αξιωματούχοι συζητούν, τέλος, τον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσε να λειτουργήσει σε ευρωπαϊκό επίπεδο μια ισχυρότερη και πιο συνεκτική προστασία των μικροκαταθετών. Αυτό είναι το τελευταίο κομμάτι της τραπεζικής ένωσης, το οποίο είναι γνωστό ως «σύστημα εγγύησης καταθέσεων» και το οποίο εξακολουθεί να λείπει. Πιστεύω ότι όλες αυτές οι συζητήσεις θα συνεχιστούν τους επόμενους μήνες και θα κορυφωθούν εν όψει των ευρωεκλογών του Μαΐου 2019. Είμαι αισιόδοξος ότι θα επιτευχθεί πρόοδος και μια επωφελής συμφωνία, που θα εξασφαλίζει καλύτερα τη μακροοικονομική σταθερότητα της Ευρωζώνης. Τέλος, πώς βλέπετε να εξελίσσεται η ελληνικήοικονομία στοάμεσοαλλά και στοαπώτερομέλλον και ποιες είναι οι προτεραιότητες που, κατά την άποψήσας, πρέπει να τεθούν, τόσοαπό την ελληνικήπλευράόσο και από τους Ευρωπαίους εταίρους μας; Η έξοδος της Ελλάδας από την εποχή των μνημονίων μπορεί να είναι επιτυχής και η χώρα να έχει διορθώσει τις περισσότερες από τις ανισορροπίες που τη χαρακτήριζαν. Αυτό δεν πρέπει όμως σε καμία περίπτωση να σημαίνει επιστροφή στις πρακτικές του παρελθόντος. Για να είναι η ανάκαμψη διατηρήσιμη, πρέπει να συνεχίσουμε την αντιμετώπιση των στρεβλώσεων του παρελθόντος, με ειλικρίνεια ως προς το πού βρισκόμαστε και το τι πρέπει ακόμη να πετύχουμε. Αυτό σημαίνει και μια βαθύτερη απομυθοποίηση της εικόνας του ελληνικού λαού ως του περιούσιου λαού, την αποδοχή όσων πήγαν λάθος, την οριστική αλλαγή πορείας. Αυτό μεταφράζεται στην ανάγκη ολοκλήρωσης των μεταρρυθμίσεων που βρίσκονται στο στάδιο της υλοποίησης. Σημαίνει, ακόμα, εξωστρέφεια και επένδυση στα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας. Σημαίνει πίστη και καλλιέργεια περιβάλλοντος σταθερότητας για εγχώριους και ξένους επενδυτές. Σημαίνει ευρωπαϊκή στήριξη στα πρώτα μας μετα-μνημονιακά βήματα. Σημαίνει όμως και επιστροφή του ανθρωποκεντρισμού στην ευρωπαϊκή πολιτική προσέγγιση των πραγμάτων. Αυτός είναι ο δρόμος της Ελλάδας ΜΕ την Ευρώπη. Και τώρα που ξέρουμε ότι «τρίτος δρόμος» δεν υπάρχει, αυτός είναι και ο μοναδικός δρόμος.
RkJQdWJsaXNoZXIy ODAxNzc=