16 ΑΡΘΡΟ Είναι γεγονός ότι η έλευση του κορονοϊού έχει προκαλέσει πολλές αλλαγές και προβληματισμούς σε πολλά επίπεδα της σύγχρονης ζωής: κοινωνικό, εργασιακό και επιχειρηματικό. Οι επιχειρήσεις του κλάδου μας βρέθηκαν μπροστά σε προκλήσεις σχετιζόμενες όχι μόνο με την καθημερινή λειτουργία τους (απομακρυσμένη εργασία, εξασφάλιση υποδομών και εκπαίδευση προσωπικού σε νέες τεχνολογίες, διατήρηση της συνοχής και ομαλής επικοινωνίας των ομάδων, υγειονομικοί κανονισμοί κ.λπ.), όσο και σε προκλήσεις που σχετίζονται με τη βιωσιμότητά τους, στο πλαίσιο του ρευστού εμπορικού και καταναλωτικού περιβάλλοντος που βιώνουμε. Πρακτικά, ένα νέο μοίρασμα γίνεται σταδιακά στο πορτοφόλι του καταναλωτή ανάμεσα σε αγαθά και υπηρεσίες και η μάχη μεταξύ κλάδων και προϊοντικών κατηγοριών εξελίσσεται αμείωτη. Προκειμένου να διατηρήσουν την καταναλωτική τους βάση, οι επιχειρήσεις του κλάδου οφείλουν να είναι σε συνεχή επαφή με τις ολοένα μεταβαλλόμενες αγοραστικές συνήθειες και να ανταποκριθούν με δημιουργικούς τρόπους στην περιορισμένη δυνατότητα επικοινωνίας των μαρκών με τους καταναλωτές στο φυσικό κατάστημα, βρίσκοντας νέες μεθόδους διάδρασης μαζί τους, επεκτείνοντας την επένδυση σε ηλεκτρονικό εμπόριο και τεχνολογία. Από την άλλη πλευρά, η βιωσιμότητα και κερδοφορία των επιχειρήσεων του κλάδου το τελευταίο διάστημα βρίσκεται μπροστά σε επιπλέον αναδυόμενες προκλήσεις, όπως η ενεργειακή κρίση, τα κόστη και η διαθεσιμότητα πρώτων υλών και οι δυσχέρειες στις θαλάσσιες μεταφορές, παράγοντες που αφενός πιέζουν την κερδοφορία μέσω αύξησης των λειτουργικών εξόδων, του κόστους παραγωγής και διακίνησης προϊόντων και αφετέρου μειώνουν την ευελιξία σε εμπορικό και παραγωγικό προγραμματισμό. Οι πιέσεις στο κόστος λειτουργίας, παραγωγής και διακίνησης αγαθών δεν είναι αυτονόητο ότι μπορούν να μετακυληθούν στον τιμοκατάλογο, καθώς αφενός το λιανεμπόριο είναι πάντα σκεπτικό στην αποδοχή νέων τιμοκαταλόγων και αφετέρου οι καταναλωτές, ακόμα και αν έχουν την οικονομική ευχέρεια να πληρώσουν παραπάνω, συνδέουν τέτοιες πρακτικές με «κακή» εικόνα του λιανεμπόρου ή του επωνύμου προϊόντος. Ως εκ τούτου, η βιομηχανία καλείται να επανεξετάσει όλη την αλυσίδα αξίας, βελτιστοποιώντας αφενός τις δαπάνες προώθησης και διαφήμισης και αφετέρου επανεξετάζοντας και αναδιαμορφώνοντας πιθανώς τον τρόπο λειτουργίας παραγωγικής και εφοδιαστικής αλυσίδας. Μακροπρόθεσμα, οι πληθωριστικές πιέσεις θα είναι αναπόφευκτες, επηρεάζοντας περαιτέρω τη συμπεριφορά του καταναλωτή και την απόδοση της διαφημιστικής και προωθητικής επένδυσης, ειδικά για τα επώνυμα προϊόντα. Στον αντίποδα, η ιστορία έχει αποδείξει ότι σε κάθε κρίση δημιουργούνται ανακατατάξεις που αλλάζουν το παιχνίδι. Αν δούμε, λοιπόν, τη σημερινή περίοδο ως μια ευκαιρία να πιέσουμε τη δημιουργικότητα και την προσαρμοστικότητά μας στα όρια, τότε θα διακρίνουμε ο καθένας νέα παράθυρα ανάπτυξης, όπως για παράδειγμα είναι η αυξημένη πρόσβαση στις διεθνείς αγορές για εταιρείες με μικρότερη οικονομική επιφάνεια μέσω διαδικτυακών επαφών αντί φυσικού ταξιδιού ή η ενσωμάτωση νέων μεθόδων προσέγγισης καταναλωτή από μεγάλες μάρκες που έχουν την οικονομική δυνατότητα να πειραματιστούν με τα καινοτομικά εργαλεία που προκύπτουν σήμερα. Όσοι ασχοληθούμε δημιουργικά λοιπόν με τις προκλήσεις που διαμορφώνει η κρίση, όχι μόνο θα εξασφαλίσουμε τη σημερινή επιβίωση, αλλά θα μπορέσουμε να απολαύσουμε αύριο τους καρπούς της ενέργειας που αφιερώσαμε. Όπως έλεγε άλλωστε ο Δαρβίνος, αυτός που επιβιώνει δεν είναι ο πιο δυνατός αλλά ο πιο προσαρμοστικός. Ας ασχοληθούμε δημιουργικά με τις προκλήσεις ΚΥΡΙΑΚΉ ΗΛΊΑ ΠΡΌΕΔΡΟΣ Δ.Σ. ΕΣΒΕΠ Η ΙΣΤΟΡΊΑ ΈΧΕΙ ΑΠΟΔΕΊΞΕΙ ΌΤΙ ΣΕ ΚΆΘΕ ΚΡΊΣΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΎΝΤΑΙ ΑΝΑΚΑΤΑΤΆΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΛΛΆΖΟΥΝ ΤΟ ΠΑΙΧΝΊΔΙ
RkJQdWJsaXNoZXIy ODAxNzc=