ΗΜΕΡΗΣΙΟ NEWSLETTER ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΛΙΑΝΕΜΠΟΡΙΟΥ - 21ος ΧΡΟΝΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ - ΤΕΤΑΡΤΗ 17 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2024 Διεθνής Ημέρα 17η Ιανουαρίου ΥΠΌ ΤΗΝ ΑΙΓΊΔΑ Ιταλικής Κουζίνας
¾ CAV. ΙΩΆΝΝΗΣ ΤΣΑΜΊΧΑΣ, ΠΡΌΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΪΤΑΛΙΚΟΎ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΊΟΥ ΑΘΉΝΑΣ: Η ΙΤΑΛΊΑ ΕΊΝΑΙ Ο ΣΗΜΑΝΤΙΚΌΤΕΡΟΣ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΆ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΌΣ ΕΤΑΊΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΆΔΑΣ. .......................... 4 ¾ ΕΙΔΗ ΖΥΜΑΡΙΚΩΝ: ΠΟΙΟ ΤΑΙΡΙΆΖΕΙ ΣΕ ΚΆΘΕ ΣΥΝΤΑΓΉ;........................ 6 ¾ ΙΤΑΛΙΚΑ ΤΥΡΙΑ: ΤΑ ΚΑΛΎΤΕΡΑ ΣΕ ΌΛΟ ΤΟΝ ΚΌΣΜΟ............................. 10 ¾ O ΠΡΟΓΟΝΟΣ ΤΗΣ PIZZA: FOCACCIA, ΤΟ ΙΤΑΛΙΚΌ ΨΩΜΊ..................... 12 ¾ PIZZA: Ό,ΤΙ ΠΙΟ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΌ...................................................... 13 ¾ ΕΣΠΡΈΣΟ: ΓΙΑΤΊ ΕΊΝΑΙ ΤΌΣΟ ΞΕΧΩΡΙΣΤΌΣ;. ............................................ 14 Η ιταλική κουζίνα θεωρείται, καθόλου τυχαία, μια από τις γευστικότερες στον κόσμο και γιορτάζεται διεθνώς κάθε χρόνο στις 17 Ιανουαρίου. Η ημέρα αυτή δεν προέκυψε τυχαία. Είναι η μέρα της γιορτής του Αγίου Αντωνίου (Sant’ Antonio d’ Abate), ενός από τους δημοφιλέστερους αγίους στην Ιταλία και προστάτη των αλλαντοποιών και κρεοπωλών. Η ιταλική κουζίνα έχει τις ρίζες της γύρω στον 4ο αιώνα π.Χ. και διαμορφώθηκε μέσα από τις επιρροές της αρχαιοελληνικής και ρωμαϊκής κουζίνας, της βυζαντινής, της αραβικής και της νορμανδικής. Με την πάροδο των χρόνων και την εισαγωγή νέων συστατικών και ιδεών, η ιταλική γαστρονομία απέκτησε χαρακτηριστική ταυτότητα, εδραιώθηκε και διατηρεί μεγάλους θαυμαστές σε όλο τον κόσμο. Βασικό χαρακτηριστικό της κουζίνας των Ιταλών είναι οι ζύμες. Η κουζίνα τους διαθέτει μεγάλη γκάμα αρτοποιημάτων, γλυκών και αλμυρών. Και, φυσικά, διαθέτει μια ασυναγώνιστη ποικιλία ζυμαρικών, καθώς και δεκάδες συνταγές που αναδεικνύουν το καθένα από αυτά. Το ψάρι, το αυγό, τα κρεατικά, το ρύζι και τα τυριά, βασικά στοιχεία της μεσογειακής διατροφής, έχουν περίοπτη θέση στην ιταλική κουζίνα. Απλά και αγαπημένα συστατικά, που συνοδεύουν σχεδόν όλα τα ιταλικά πιάτα, είναι η ντομάτα, το σκόρδο, το ελαιόλαδο, αρωματικά όπως η ρίγανη, ο βασιλικός και το δεντρολίβανο, επίσης τα μανιτάρια και το βαλσάμικο ξίδι. Επιπλέον, στην Ιταλία παρασκευάζεται μια σημαντική ποικιλία τυριών και γαλακτοκομικών προϊόντων. Συγκεκριμένα, η χώρα παράγει 600 διαφορετικούς τύπους, από τους οποίους οι 490 έχουν Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης (ΠΟΠ), Προστατευόμενη Γεωγραφική Ένδειξη (PGI) και πιστοποίηση Παραδοσιακού Προϊόντος Διατροφής (Prodotto agroalimentare tradizionale). Το Retail Today τιμά και φέτος την Ημέρα Ιταλικής Κουζίνας με τη συγκεκριμένη ειδική έκδοση, που μας θυμίζει πως το «una faccia una razza» μάλλον ισχύει και ως προς τις γευστικές συνήθειες και προτιμήσεις. RETAIL TODAY #4540 HMEΡΗΣΙΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΕΚΔΟΤΗΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΑΠΑΛΙΟΣ ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΞΙΑ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ ΓΙΏΡΓΟΣ ΣΤΟΥΡΑΐΤΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ EΛΙΣΑΒΕΤ ΠΑΠΟΥΛΙΟΥ ΕΥΑ ΠΕΤΡΟΒΑ ΒUSINESS DEVELOPMENT MANAGER KΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΠΑΛΙΟΣ ΕΜΠΟΡΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΑΓΙΑΣ MANAGERS RETAIL BUSINESS UNIT ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΡΑΜΠΑΤΣΟΣ ΜΑΡΙΟΣ ΠΑΠΑΛΙΟΣ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΥΛΗΣ ΓΙΩΤΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΘΥΜΙΑΝΟΣ ΕΞΩΦΥΛΛΟ XΡΗΣΤΟΣ Κ. ΠΟΥΛΑΚΗΣ ΣΕΛΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΚΩΣΤΑΣ ΚΡΙΚΟΣ ΥΠΕYΘΥΝΗ ΣΥΝΔΡΟΜΩΝ POΔΟΥΛΑ ΒΑΡΒΑΓΙΑΝΝΗ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΛΟΓΙΣΤΗΡΙΟΥ ΠΟΠΗ ΧΑΤΖΗΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ISSN: 2732-804X Μικράς Ασίας 43, 152 33, Χαλάνδρι Τηλ: 210 77.12.400 | Fαχ: 210 77.85.097 e-mail: info@direction.gr | www.direction.gr ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ - ΕΤΑΙΡΟΙ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΠΑΛΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΛΙΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΊ ΔΕΥΤΈΡΑ - ΠΑΡΑΣΚΕΥH Το μεγαλείο της ιταλικής κουζίνας PAPALIOS MEDIA GROUP IKE
4 Special Edition ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΜΕΡΑ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ Ποια είναι αυτήν τη στιγμή η εικόνα των διμερών σχέσεων Ελλάδας- Ιταλίας; Πώς έχει επηρεαστεί από την ενεργειακή κρίση των τελευταίων ετών αλλά και την αύξηση του πληθωρισμού; Η Ιταλία, ο σημαντικότερος διαχρονικά οικονομικός εταίρος της Ελλάδας, αποτελεί την κορυφαία αγορά για τις ελληνικές εξαγωγές και για το 2023. Παρά τις συνέπειες της ενεργειακής κρίσης και τον υψηλό πληθωρισμό που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι επιχειρήσεις, οι διμερείς οικονομικές σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας παραμένουν ιδιαίτερα στενές, καθώς έχουν αναπτύξει τη δική τους δυναμική. Η επιδείνωση των συνθηκών στην παγκόσμια οικονομία ήταν αδύνατο να μην επηρεάσει τις ελληνικές εξαγωγές, οι οποίες ωστόσο επέδειξαν αξιοσημείωτη ανθεκτικότητα. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για την περίοδο Ιανουαρίου - Νοεμβρίου 2023, η αξία των ελληνικών εξαγωγών ανήλθε σε 47.195,7 εκατ. ευρώ, μειωμένη κατά 7,5% συγκριτικά με το αντίστοιχο διάστημα του 2022 (51.036,0 εκατ. ευρώ), επιτυγχάνοντας, ωστόσο τη δεύτερη καλύτερη επίδοση στην ιστορία τους. Συγκριτικά, η αξία των ελληνικών εξαγωγών προς την Ιταλία μειώθηκαν μόλις κατά 1,5%. Στη Ιταλία κατευθύνεται το 12% των ελληνικών εξαγωγών, αποτελώντας σταθερά και το πρώτο δεκάμηνο του 2023 τον σημαντικότερο προορισμό των εξαγωγών μας, με τη Βουλγαρία (7%) να ακολουθεί στη 2η θέση και τη Γερμανία (6,8%) στην 3η θέση. Η Ιταλία βρίσκεται ψηλά, στην πρώτη τετράδα και στη λίστα των εισαγωγών (2022), επιβεβαιώνοντας τις ιδιαίτερα στενές οικονομικές σχέσεις των δύο χωρών. Ποια είναι τα κύρια ιταλικά προϊόντα που εισάγει η χώρα μας; Τα προϊόντα σχετικά με τον τομέα της ενέργειας αποτελούν σημαντικό τμήμα των εισαγωγών της χώρας μας από την Ιταλία, όπως πετρελαιοειδή, πυρηνικοί αντιδραστήρες και μέρη αυτών κ.ά. Ακολουθούν πλαστικές ύλες, οχήματα - αυτοκίνητα, ποδήλατα και ελκυστήρες κυρίως, τα φαρμακευτικά προϊόντα και, φυσικά, τα είδη ένδυσης και υπόδησης. Στα κύρια προϊόντα που εισάγουμε από την Ιταλία συγκαταλέγονται επίσης και ο σίδηρος, ο χυτοσίδηρος και ο χάλυβας, καθώς και το χαρτί και τα προϊόντα αυτού. Ενώ τα τρόφιμα και δη τα κρασιά, για τα οποία είναι γνωστή η Ιταλία, βρίσκονται σε πιο χαμηλές θέσεις στη λίστα των εισαγωγών. Ποια είναι τα προϊόντα που εξάγει η Ελλάδα στην Ιταλία; Πού θεωρείτε πως υπάρχουν περιθώρια περαιτέρω ανάπτυξης; Τα αγροτοδιατροφικά προϊόντα αντιπροσωπεύουν περίπου το 1/4 της αξίας των ελληνικών εξαγωγών στην Ιταλία. Ακολουθούν πετρελαιοειδή, λίπη και έλαια, αργίλιο, πυρηνικοί αντιδραστήρες/λέβητες/μηχανές, ηλεκτρικές συσκευές και ανταλλακτικά, πλαστικές ύλες, χαρτί, χαλκός και ενδύματα. Εκεί, όμως, που διαφαίνεται έντονα το ιταλικό ενδιαφέρον είναι ο τομέας της ενέργειας. Ιταλικοί όμιλοι, όπως οι Edison, Enel Green Power και Italgas, δραστηριοποιούνται περισσότερo από 10 χρόνια στην ελληνική αγορά και φαίνεται ότι τα σχέδιά τους περιλαμβάνουν νέες επενδύσεις στην πράσινη ενέργεια, τις ΑΠΕ, π.χ. χερσαία και ιδιαίτερα υπεράκτια αιολικά πάρκα, φωτοβολταϊκά πάρκα και στο φυσικό αέριο. Η Edison μαζί με τη ΔΕΠΑ εργάζονται για την προώθηση του αγωγού EastMed, με την Edison να τονίζει ότι το έργο εντάσσεται στη στρατηγική βιώσιμης ανάπτυξής της, στο πλαίσιο και της ενεργειακής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Άλλωστε και η ιταλική κυβέρνηση έχει εκφράσει τη στήριξή της στην κατασκευή του EastMed, ενώ οι ιταλικοί όμιλοι CAV. ΙΩΆΝΝΗΣ ΤΣΑΜΊΧΑΣ, ΠΡΌΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΪΤΑΛΙΚΟΎ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΊΟΥ ΑΘΉΝΑΣ Η Ιταλία είναι ο σημαντικότερος διαχρονικά οικονομικός εταίρος της Ελλάδας Ο Cav. Ιωάννης Τσαμίχας είναι πρόεδρος του Ελληνοϊταλικού Επιμελητηρίου Αθήνας από το 2010, ενώ διετέλεσε εκλεγμένο μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου από το 1988.
5 Special Edition ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΜΕΡΑ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ Renco SpA και Sicilsaldo-Nuova Ghizzoni έχουν επίσης εκφράσει ενδιαφέρον για συμμετοχή στην κατασκευή του αγωγού. Η συνεργασία μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας εκτιμάται ότι θα ενταθεί το προσεχές διάστημα, τοποθετώντας την Ανατολική Μεσόγειο στο επίκεντρο του ενεργειακού χάρτη. Η ιταλική κουζίνα και τα σχετικά προϊόντα διατροφής είναι αρκετά δημοφιλή στη χώρα μας. Πού θεωρείτε ότι οφείλεται αυτό; Η ιταλική κουζίνα είναι η πιο δημοφιλής παγκοσμίως. Δεν θα μπορούσε να μην είναι αγαπημένη των Ελλήνων. Είναι προσιτή και εύκολη, απλή αλλά όχι απλοϊκή. Σε αντίθεση με τη γαλλική κουζίνα, δεν περιορίστηκε στα gourmet εστιατόρια, αλλά μπήκε στα σπίτια μας, προσφέροντας γευστικά, χορταστικά, οικονομικά αλλά και υγιεινά γεύματα. Άλλωστε, η ιταλική κουζίνα, μαζί με την ελληνική, αποτελούν βασικούς κρίκους της μεσογειακής διατροφής. Ωστόσο, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι οι Ιταλοί στο marketing της κουζίνας τους είναι πολύ μπροστά. Ποιες είναι οι προτεραιότητες του Επιμελητηρίου; Τι περιλαμβάνει το πλάνο σας για την περαιτέρω ανάπτυξη των διμερών εμπορικών σχέσεων; Το Ελληνο-Ιταλικό Επιμελητήριο Αθήνας, το οποίο σήμερα αριθμεί πάνω από 1.000 μέλη, εδώ και έξι δεκαετίες εργάζεται με σκοπό την ανάπτυξη και την προώθηση της οικονομικής και εμπορικής συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας, συμβάλλοντας στη δημιουργία επενδύσεων. Ελληνικές και ιταλικές επιχειρήσεις θα βρουν στο Επιμελητήριο έναν σύμμαχο στην προσπάθειά τους να δραστηριοποιηθούν στην ελληνική ή ιταλική αγορά. Η συμβολή του έχει αναγνωριστεί επίσημα από το ιταλικό κράτος βάσει του νόμου 518/1970. Πρόσφατα το Ελληνο-ιταλικό Επιμελητήριο Αθήνας υπέγραψε Πρωτόκολλο Συνεργασίας με την Ένωση Βιομηχάνων Νάπολης, το οποίο προβλέπει πως οι δύο φορείς θα ενώσουν τις δυνάμεις τους και από κοινού θα εργάζονται για την περαιτέρω σύσφιξη των οικονομικών σχέσεων. Για την υλοποίηση του Πρωτοκόλλου Συνεργασίας, το Ελληνο-Ιταλικό Επιμελητήριο Αθήνας και η Ένωση Βιομηχάνων Νάπολης συμφώνησαν να δημιουργήσουν ένα γραφείο Αντένα για τις εταιρείες-μέλη και τους συμβούλους του Ελληνικού-Ιταλικού Επιμελητηρίου Αθήνας. Το γραφείο αυτό αναμένεται να αποτελέσει σημείο αναφοράς στη Νότια Ιταλία και να λειτουργήσει ως ενημερωτικός κόμβος για τις επενδυτικές ευκαιρίες της ελληνικής αγοράς. Παράλληλα, με το να εισάγουμε και να προωθούμε το Made in Italy, συνεχίζεται και το επιτυχημένο πρόγραμμα «Εξάγουμε περισσότερη Ελλάδα μέσα από 85 διμερή ιταλικά επιμελητήρια σε 65 χώρες». Από το 2011, οπόταν το Ελληνο-Ιταλικό Επιμελητήριο Αθήνας ανέλαβε την υλοποίηση αυτής της πρωτοβουλίας, προωθώντας προϊόντα με τη σφραγίδα «Made in Greece», η εξωστρέφεια της ελληνικής επιχειρηματικότητας ενισχύθηκε περαιτέρω. Επιπλέον, ως μέλος της Ένωσης Ιταλικών Εμπορικών Επιμελητηρίων (Assocamerestero) το Ελληνο-Ιταλικό Επιμελητήριο Αθήνας δίνει το «παρών» σε 65 χώρες σε όλο τον κόσμο, ενισχύοντας την εξωστρέφεια των μελών του.
6 Special Edition ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΜΕΡΑ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ Μακριά ζυμαρικά, κοντά ζυμαρικά, γεμιστά και ζυμαρικά για σούπες - οι χρήσεις τους είναι άπειρες. Τα ζυμαρικά, ανάλογα με τα συστατικά τους, το αν έχουν υποστεί θερμική επεξεργασία και το σχήμα τους, χωρίζονται στις παρακάτω κατηγορίες σε απλά και ειδικά. Τα απλά ζυμαρικά παράγονται από σιμιγδάλι σκληρού σιταριού και νερό, ενώ τα ειδικά ζυμαρικά, εκτός από το σιμιγδάλι και το νερό, περιέχουν και άλλα συστατικά, όπως αυγό, γάλα, σπανάκι, ντομάτα, καρότο κτλ. Στην κατηγορία των ειδικών ζυμαρικών ανήκουν επίσης τα ζυμαρικά «ολικής άλεσης», τα ζυμαρικά με σόγια, με σόγια και προσθήκη γλουτένης (διαιτητικά ζυμαρικά) κ.ά. Ιταλικά ζυμαρικά Σπαγγέτι: Τα πιο δημοφιλή ζυμαρικά στον κόσμο είναι τα σπαγγέτι, με μακρύ, λεπτό σχήμα και στρογγυλή διατομή. Κατάγονται από τη Νάπολη, ενώ το όνομά τους προέρχεται από τον πληθυντικό της ιταλικής λέξης spaghetto, που σημαίνει λεπτός σπάγκος. Τα σπαγγέτι τα βρίσκουμε σε διάφορα πάχη, ακόμα και τετραγωνισμένα. Με τι συνταγές ταιριάζουν: Τα σπαγγέτι δένουν σχεδόν με όλες τις σάλτσες, όπως τα μακαρόνια με κιμά και είναι το ίδιο νόστιμα, σκέτα, πασπαλισμένα με τυρί ή με κόκκινη σάλτσα. Κάλλιστα μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε απλές συνταγές χωρίς σάλτσα. Λιγκουίνι: Από τα πιο διαδεδομένα είδη ζυμαρικών είναι τα λιγκουίνι ή αλλιώς λαζάνια. Έρχονται από τη Λιγυρία της Ιταλίας και έχουν μακρύ και πλατύ σχήμα, περίπου σαν της ταλιατέλας. Με τι συνταγές ταιριάζουν: Το συγκεκριμένο είδος ζυμαρικού αγαπάει πολύ τις σάλτσες πέστο, τα θαλασσινά αλλά και τις σάλτσες με κιμά. Τρυπητά: Τα τρυπητά ζυμαρικά ή, αλλιώς, bucatini, έρχονται από την κεντρική Ιταλία. Έχουν μακρύ σχήμα και μια κεντρική τρύπα, ενώ η υφή τους αναδεικνύει τις γεύσεις κάθε σάλτσας. Τα bucatini κυκλοφορούν κυρίως σε τρία νούμερα, το πιο χοντρό και δημοφιλές νούμερο 2, το ενδιάμεσο νούμερο 3 και το πιο κομψό νούμερο 5. Με τι συνταγές ταιριάζουν: Στην Ελλάδα αγαπάμε πολύ τα τρυπητά ζυμαρικά και απόδειξη αποτελεί το εμβληματικό πιάτο της ελληνικής κουζίνας, το παστίτσιο. Ωστόσο το σχήμα αλλά και η υφή τους τα καθιστά κατάλληλα και για σάλτσες με βάση την ντομάτα, τον κιμά αλλά και το κρέας. ΕΙΔΗ ΖΥΜΑΡΙΚΩΝ Ποιο ταιριάζει σε κάθε συνταγή; Στην Ιταλία έχουν καταγραφεί περίπου 400 σχήματα ζυμαρικών, ενώ είναι δύσκολο να προσεγγιστεί ο αριθμός τους σε όλον τον κόσμο, καθώς Κινέζοι, Άραβες και Έλληνες είναι μόνο λίγοι από τους λαούς που έχουν τις δικές τους ζύμες για ζυμαρικά. ➔
Ζυμωμένα με τα κρυστάλλινα νερά από τις πηγές του όρους Μπέλες και μόνο με Ελληνικά σκληρά σιτάρια. www.makvel.gr
8 Special Edition ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΜΕΡΑ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ Πέννες: Το πιο δημοφιλές κοντό ζυμαρικό είναι οι πέννες και μας έρχονται από τη μαγευτική Σικελία. Το σχήμα τους μοιάζει με πένα, καθώς έχουν μικρό μήκος και κοίλο εσωτερικό. Μπορεί κανείς να τις συναντήσει με ρίγες (penne rigate) ή και χωρίς (mezze penne). Κυκλοφορούν και πολύχρωμες λόγω των λαχανικών που χρησιμοποιούνται κατά την παρασκευή τους, γνωστές ως penne tricolore. Με τι συνταγές ταιριάζουν: Οι πέννες είναι ένα ζυμαρικό που μπορεί να συνοδεύσει τέλεια μια ανάλαφρη αλλά και μια πλούσια σάλτσα. Το κυλινδρικό τους σχήμα, με την οβάλ τρύπα, θωρακίζει στο εσωτερικό του κάθε μαγειρική έμπνευση, από κόκκινες ή άσπρες σάλτσες μέχρι και λαχταριστές μακαρονάδες φούρνου. Φαρφάλες: Οι φαρφάλες ή αλλιώς φιογκάκια είναι τα αγαπημένα μικρών και μεγάλων και έρχονται από τη Λομβαρδία της Ιταλίας. Το όνομά τους σημαίνει «πεταλούδες» και ο λόγος που βαφτίστηκαν έτσι είναι προφανής. Καθώς φτιάχνονται από ένα φύλλο ζύμης που κόβεται σε τετραγωνάκια και «τσιμπιέται» στο κέντρο, έχουν μεγαλύτερο πάχος στη μέση και μικρότερο στις άκρες. Με τι συνταγές ταιριάζουν: Οι φαρφάλες λατρεύουν τις ελαφριές αλλά και τις πλούσιες σάλτσες, ενώ ταιριάζουν άψογα σε μια κρύα μακαρονοσαλάτα. Ιδιαίτερα αγαπητές στα παιδιά λόγω της ξεχωριστής του εμφάνισης, κερδίζουν τις εντυπώσεις ακόμα και με μια απλή κόκκινη σάλτσα. Κοφτό: Το κοφτό είναι ένα ζυμαρικό που μοιάζει με μικρά σωληνάκια και κατάγεται από την περιοχή της Καμπανίας της νότιας Ιταλίας. Το κοφτό μακαρονάκι είναι πλούσιο σε θρεπτική αξία, καθώς παρέχει μεγάλη ποσότητα βιταμινών της ομάδας Β που ενδυναμώνουν το νευρικό σύστημα και ταυτόχρονα ενισχύουν τον μεταβολισμό. Με τι συνταγές ταιριάζουν: Το κοφτό μακαρονάκι είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την υπεραγαπημένη παραδοσιακή ελληνική συνταγή με το χταποδάκι, που κανείς δεν μπορεί να αντισταθεί. Ωστόσο, τα κοφτά μακαρονάκια είναι εξίσου ταιριαστά και σε σούπες με κρέας ή λαχανικά, δεν μας απογοητεύουν ποτέ και μας βγάζουν πάντα ασπροπρόσωπους. Τριβελάκι: Το τριβελάκι ή αλλιώς βίδες έρχεται από τη νότια Ιταλία και το όνομά του ταιριάζει απόλυτα στην περιγραφή του. Με τι συνταγές ταιριάζουν: Τα συγκεκριμένα ζυμαρικά παγιδεύουν στο εσωτερικό τους ακόμα και την πιο ανάλαφρη σάλτσα, με αποτέλεσμα να δένουν εξίσου επιτυχημένα με πέστο αλλά και με πλούσιες τυρένιες σάλτσες ή απλές σάλτσες ντομάτας. Τορτελίνι: Τα τορτελίνι, τα γεμιστά ζυμαρικά, είναι ένα από τα πιο γνωστά μέλη της οικογένειας των ιταλικών ζυμαρικών. Με γέμιση από τυρί, κιμά ή τυριά και τομάτα, ικανοποιούν και τους πιο απαιτητικούς ουρανίσκους. Με τι συνταγές ταιριάζουν: Τα τορτελίνι στη χώρα της γέννησής τους, και πιο συγκεκριμένα στην περιοχή κοντά στην ιταλική πόλη της Μπολόνια, σερβίρονται αυστηρά σε σούπα μέσα σε ζωμό. Ωστόσο, ανά τον κόσμο οι συνταγές με βάση τα τορτελίνι είναι πολλές και λαχταριστές.
10 Special Edition ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΜΕΡΑ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ Στην κατάταξη του TasteAtlas, ενός οδηγού αφιερωμένου στα τρόφιμα από όλο τον κόσμο που συλλέγει παραδοσιακές συνταγές, κριτικές από κριτικούς τροφίμων και ερευνητικά άρθρα για συστατικά και δημοφιλή πιάτα με τα καλύτερα τυριά στον κόσμο, η Ιταλία ξεχωρίζει για την ποιότητα των προϊόντων της, καθώς τρία στα πέντε πρώτα στη λίστα είναι ιταλικά. Νικητής είναι το parmigiano reggiano, ένα από τα πιο παραποιημένα τυριά στον κόσμο, ενώ ακολουθεί η mozzarella di buffalo campana και το stracchino di crescenza. Η ιστορία του τυριού δεν ξεκινά, όμως, από την Ιταλία, αλλά από τη Μεσοποταμία αρκετές χιλιάδες χρόνια πριν, σε κοινωνίες που βασίζονταν στη γεωργία και στην κτηνοτροφία. Το πρώτο γραπτό κείμενο με αναφορά σε τυρί το συναντάμε τρεις χιλιάδες χρόνια π.Χ. Κάπου τότε πιστεύεται ότι ξεκίνησε και η δημιουργία του τυριού στην ιταλική χερσόνησο. Η παρασκευή τυριού όμως έφτασε σε ιδιαίτερη άνθιση κατά τα ρωμαϊκά χρόνια, όταν και ξεκίνησε να διαδίδεται ανά την Ευρώπη, ενώ η περίοδος του Μεσαίωνα αποτέλεσε ορόσημο για την κατανάλωση του τυριού με μορφή παρόμοια με τη σημερινή. Επίκεντρο της παραγωγής τυριού αποτέλεσε η Ιταλία, όπου διάφοροι μοναχοί επιδίδονταν στην παραγωγή μοναστηριακών τυριών. Η μαζική τυροκομία έκανε την εμφάνισή της τον 19ο αιώνα, με το πρώτο εργοστάσιο παραγωγής τυριού να χτίζεται στην Ελβετία. Ύστερα, η βιομηχανοποίηση της οικονομίας του 20ού αιώνα συνέβαλε σημαντικά στη συστηματική κατανάλωση τυριού και άλλων παραγώγων του γάλατος. Χιλιάδες εργοστάσια παρασκευής τυριού εδραίωσαν την κατανάλωση τυριού ως αναπόσπαστο κομμάτι της γαστρονομικής κουλτούρας αρκετών χωρών ανά τον κόσμο, όπως η Ιταλία, η Γαλλία, η Δανία, η Ελβετία και η Ολλανδία. Σήμερα η Ιταλία έχει απίστευτα μεγάλη ποικιλία από τυριά, τα οποία προστατεύονται με ονομασία προέλευσης ΠΟΠ (Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης). Αξίζει να σημειωθεί πως οι Ιταλοί γείτονες κατέχουν την πρώτη θέση στην Ευρώπη με τις περισσότερες Ονομασίες Προέλευσης και Γεωγραφικές Ενδείξεις. Σχεδόν πλησιάζουν τις 900. Με αξία παραγωγής που υπερβαίνει τα 15 δισεκατομμύρια ευρώ και αξία εξαγωγών που κινείται ετησίως κοντά στα 9 δισ. ευρώ. Ας δούμε τα πιο διάσημα ιταλικά τυριά που μπορούμε να βρούμε στην Ελλάδα: Casciotta d'Urbino: Προέρχεται από πρόβειο και αγελαδινό γάλα και το φτιάχνουν στο Pesaro. Gorgonzola: Την γκοργκοντζόλα τη φτιάχνουν σε αρκετές περιοχές, όπως το Cuneo, η Novara, το Vercelli, το Bergamo, η Brescia, το Como, η Cremona, το Lodi, το Milano και η Pavia και προέρχεται από αγελαδινό γάλα. Grana Padano: Αυτό το τυρί φτιάχνεται σε πάρα πολλές περιοχές: Lodi, Bergamo, Brescia, Como, Cremona, Mantova, Milano, Pavia, Sondrio, Varese, Alessandria, Asti, Cuneo, Novara, Torino, Vercelli κ.’α. και προέρχεται κι αυτό από αγελαδινό γάλα. Mozzarella: Η μοτσαρέλα έχει δύο είδη: την απλή και τη βουβαλίσια. To πρώτο είδος προέρχεται από αγελαδινό γάλα, ενώ το δεύτερο είδος από βουβαλίσιο γάλα και φτιάχνεται στις περιοχές της Caserta, του Salerno, του Frosinone, της Latina, της Napoli, του Benevento και της Ρώμης. Parmigiano Reggiano: Ή, αλλιώς, η γνωστή παρμεζάνα προέρχεται από αγελαδινό γάλα. Εκτός από την Πάρμα, στην οποία οφείλει και την ονομασία της, φτιάχνεται ακόμα στη Modena, στο Reggio Emilia, στη Μάντοβα και στην Μπολόνια. Pecorino: Το γνωστό τυρί πεκορίνο συναντάται σε διάφορες ποικιλίες, όλες από πρόβειο γάλα. Υπάρχει το Pecorino Romano, το Pecorino Siciliano αλλα και το Pecorino Toscano από τις περιοχές Arezzo, Livorno, Grosseto, Firenze, Lucca κ.ά. Provolone Valpadana: Το τυρί προβολόνε προέρχεται από αγελαδινό γάλα και φτιάχνεται σε αρκετές περιοχές, όπως οι Brescia, Cremona, Padova, Piacenza, Rovigo, Verona, Vicenza, Bergamo, Mantova, Milano και Trento. Ricotta romana: Η ρικότα που χρησιμοποιούμε σε αρκετά γλυκά, αλλά και σε χειροποιήτα ραβιόλια, προέρχεται από πρόβειο τυρί και φτιάχνεται στην περιοχή του Λάτσιο (Lazio). ΙΤΑΛΙΚΑ ΤΥΡΙΑ Τα καλύτερα σε όλο τον κόσμο
12 Special Edition ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΜΕΡΑ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ Η focaccia είναι ένα πλακέ αφράτο ψωμί, το ύψος του οποίου δεν πρέπει να ξεπερνά σε ύψος τα δύο δάχτυλα. Η επιφάνειά της είναι ανάγλυφη με πολλές λακκούβες, ώστε να μπορεί να συγκρατεί το ελαιόλαδο. Συνήθως αρωματίζεται με δεντρολίβανο, φασκόμηλο, θυμάρι ή άλλα βότανα και μπορεί να περιέχει ελιές, κρεμμύδι, τυρί, ντομάτα, γλυκά τυριά, σταφίδες κ.λπ. Θα έλεγε κανείς πως η focaccia είναι ο πρόγονος της πίτσας. Η ιστορία της έχει ρίζες στον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και τους Ετρούσκους, που ζούσαν στη Βόρεια και Κεντρική Ιταλία πριν καν σχηματιστεί η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Από τις βόρειες ακτές της Μεσογείου σιγά-σιγά εξαπλώθηκε στους πολιτισμούς της Ελλάδας και της Ρώμης. Αρχικά η φοκάτσια ψηνόταν σε θερμαινόμενα πλακάκια, πήλινους δίσκους ή σε εστία δυνατής φωτιάς. Κατά τη διάρκεια του ψησίματος, οι αρτοποιοί τρυπούσαν συχνά το ψωμί με μαχαίρι, για να αποτρέψουν την εμφάνιση μεγάλων φυσαλίδων στην επιφάνειά του, ενώ άλλες φορές χρησιμοποιούσαν βελόνες και έβαζαν το ψωμί σε κανονικά σχέδια και μερικές φορές ωθούσαν το ψωμί με τη λαβή του σκεύους. Ένα από τα πιο σημαντικά συστατικά της focaccia ήταν πάντα το ελαιόλαδο, το οποίο προσέθεταν στην κορυφή της ζύμης ως μέσο διατήρησης της υγρασίας της μετά το ψήσιμο. Κατά τη διάρκεια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, η focaccia καταναλωνόταν σε όλη την Ιταλία και συχνά πωλούνταν στους δρόμους από πλανόδιους πωλητές και αρτοποιεία. Η Πομπηία στις πλαγιές του Βεζούβιου, η πόλη που καταστράφηκε από την έκρηξη του ηφαιστείου το 79 μ.Χ., κατάφερε να διατηρήσει κάτω από τις στάχτες της τα υπολείμματα της αρχαίας ρωμαϊκής ζωής των κατοίκων της, με πολλά στοιχεία να δείχνουν την εκτεταμένη δημιουργία και πώλησης ψωμιών focaccia και πίτσας. Στη σύγχρονη Ιταλία, η περιοχή όπου η focaccia είναι περισσότερο γνωστή είναι η Λιγυρία. Στη Γένοβα ονομάζεται “classica” και είναι μια focaccia πάχους μέχρι 2 εκατοστών, από ελαφριά ζύμη και κρούστα γεμάτη ρωγμές ή τρύπες, που χρησιμεύουν για τη συγκράτηση του λαδιού. Στη Λιγυρία, ένα άλλο αγαπημένο ψωμί είναι η focaccia di Recco, που φτιάχνεται από ένα πολύ λεπτό φύλλο ζύμης γεμάτο με φρέσκο τυρί crescenza. Μπορεί επίσης να είναι γλυκιά, όταν της προσθέτουν μέλι, αυγά, ζάχαρη, λεμόνι, ξύσμα πορτοκαλιού ή σταφίδες. Σήμερα, η focaccia συναντάται σε όλο τον κόσμο με διαφορετικά ονόματα και συνταγές. Στη Γαλλία ονομάζεται «fougasse», στην Αργεντινή «fugazza» και σε ορισμένα μέρη στην Ισπανία «ψωμί της φωτιάς» (το καρβέλι, όπως και η focaccia, προέρχεται από το λατινικό focacīa). O ΠΡΟΓΟΝΟΣ ΤΗΣ PIZZA Focaccia, το ιταλικό ψωμί Η Focaccia είναι ένα ιταλικό πλακέ ψωμί που στην όψη θυμίζει την ελληνική λαγάνα. Παρασκευάζεται από την αρχαιότητα και μέσα στο πέρασμα των αιώνων έχει αποκτήσει πολλές εκδοχές, ενώ είναι ιδιαίτερα δημοφιλής σε όλο τον κόσμο.
13 Special Edition ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΜΕΡΑ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ Στην Εγγύς Ανατολή, όταν η γεωργία ήταν ακόμα στα πρώτα της βήματα, οι άνθρωποι διαπίστωσαν ότι το μαγείρεμα μιας υγρής ζύμης από ψητά και αλεσμένα δημητριακά ή άζυμο ψωμί σε μια πέτρα, ήταν ένας καλός τρόπος για ένα νόστιμο φαγητό. Χάρη στους αρχαίους Αιγυπτίους, οι οποίοι ανακάλυψαν τη μαγιά, ξεκίνησε η ιστορία της πίτσας όπως την ξέρουμε σήμερα. Μόλις εφευρέθηκε το ψωμί, η εξέλιξη της πίτσας συνεχίστηκε στην αρχαία Ρώμη. Εδώ, οι αγρότες έμαθαν να διασταυρώνουν τους διάφορους τύπους farro (κόκκοι τριών ειδών σίτου), ώστε να δημιουργήσουν αλεύρι. Ζύμωσαν, λοιπόν, το αλεσμένο αλεύρι σίτου με νερό, αρωματικά βότανα και αλάτι. Στη συνέχεια, έβαλαν αυτό το στρογγυλό καρβέλι να μαγειρευτεί στην εστία. Οι Ρωμαίοι είναι αυτοί που άρχισαν να χρησιμοποιούν «δίσκους ψωμιού» με σάλτσα. Δημιούργησαν έτσι στρογγυλές πίτσες, ωστόσο αρκετά μακρινούς συγγενείς της σημερινής πίτσας. Η πίτσα στα πρώτα ιστορικά έγγραφα Τον 7ο αιώνα μ.Χ., με την άφιξη των Λομβαρδών στην Ιταλία, μια νέα λέξη γοτθικής και λομβαρδικής προέλευσης άρχισε να διαδίδεται: η λέξη bizzo, μερικές φορές και ως pizzo, που σημαίνει, «δαγκώνω». Ωστόσο, μόλις το 1000 μ.Χ. άρχισαν να εμφανίζονται τα πρώτα επίσημα έγγραφα με τον όρο «pizza». Σε ένα έγγραφο του 1195 στην περιοχή Abruzzo, ή σε ορισμένα της ρωμαϊκής Curia το 1300, οι όροι pizis και pissas αναφέρονται σε κάποια ψημένα προϊόντα που κατασκευάστηκαν εκείνη την περίοδο στις περιοχές Abruzzo και Molise. Η σειρά της Νάπολης Το 1535, στην «Περιγραφή των αρχαίων τόπων της Νάπολης», ο ποιητής και συγγραφέας Benedetto di Falco έγραψε ότι «η focaccia στη Νάπολη ονομάζεται πίτσα». Από τότε, στην περιοχή της Καμπανίας συνεχίζει να ξετυλίγεται η ιστορία της πίτσας. Η σύγχρονη πίτσα Το 1600 έρχεται η πραγματική αρχή της σύγχρονης πίτσας. Ζύμη ψωμιού ψημένη σε ξυλόφουρνους, καρυκευμένη με σκόρδο, λαρδί και χοντρό αλάτι ή με τυρί caciocavallo και βασιλικό. Με την ανακάλυψη της Αμερικής, η ντομάτα έφτασε στην Ιταλία και όλα πήραν μια διαφορετική γεύση. Η ντομάτα χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά σε σάλτσες μαγειρέματος σιγοβρασμένες με λίγο αλάτι και βασιλικό. Λίγο αργότερα, κάποιος είχε την ιδέα να τη χρησιμοποιήσει με διαφορετικό τρόπο, δημιουργώντας την πίτσα όπως την ξέρουμε σήμερα. Μέχρι το 1800, η πίτσα ήταν πολύ δημοφιλής στις χαμηλότερες τάξεις. Ωστόσο, ήταν πολύ καλή για να μη διαδοθεί και στους ευγενείς. Οι πρίγκιπες και οι ηγεμόνες προσέθεσαν τη μοτσαρέλα. Η πρώτη συνταγή για πίτσα, όπως τη γνωρίζουμε σήμερα, βρίσκεται σε μια συνθήκη που εκτυπώθηκε στη Νάπολη το 1858, η οποία περιγράφει πώς παρασκεύασαν εκείνα τα χρόνια την «αληθινή πίτσα ναπολιτάνα». Στη συνέχεια, προς το τέλος του 19ου αιώνα, η πίτσα με ντομάτα και μοτσαρέλα έφτασε στην Αμερική, χάρη στους Ιταλούς, οι οποίοι μετανάστευσαν στη Νέα Υόρκη. Από το Νότο σε όλο τον κόσμο Μεταξύ του 19ου και του 20ού αιώνα, η πίτσα έγινε ακόμη πιο δημοφιλής. Το δεύτερο κύμα της δημοτικότητας της πίτσας πραγματοποιήθηκε μετά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν η πίτσα ξεπέρασε τα σύνορα της Νότιας Ιταλίας. Με τη βιομηχανική άνθηση στο τρίγωνο Μιλάνο-Τορίνο-Γένοβα, χιλιάδες μετανάστες μετακινήθηκαν βόρεια με τις οικογένειές τους, φέρνοντας μαζί τους τα έθιμα και τις παραδόσεις τους. Μέχρι τη δεκαετία του 1960, οι πιτσαρίες ξεπήδησαν σε όλη τη χώρα. Μέσα στα επόμενα χρόνια διαδόθηκαν σε όλο τον κόσμο, από την Κίνα έως τη Μέση Ανατολή και την Ανατολική Ευρώπη έως τη Νότια Αμερική. PIZZA Ό,τι πιο αντιπροσωπευτικό Η αυθεντική ιστορία της πίτσας συνοδεύεται από μια παράδοση χιλίων ετών. Η προέλευση του πιάτου που έχει γίνει σήμα κατατεθέν της ιταλικής κουζίνας πηγαίνει πίσω στην προϊστορία.
14 Special Edition ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΜΕΡΑ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ Ο καφές αποτελεί το πιο διάσημο ρόφημα του κόσμου. Ο εσπρέσο συγκεκριμένα αποτελεί ένα από τα διασημότερα είδη καφέ που έχει τη βάση του στην Ιταλία, ενώ παγκοσμίως έχει καταφέρει, με τις διαφορετικές εκδοχές του και τους τρόπους παρασκευής του, να κερδίσει την προτίμηση πολλών εκατομμυρίων ανθρώπων. Παρακάτω θα αναλύσουμε τα βασικά είδη του καφέ εσπρέσο, ώστε να αποκτήσουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα σχετικά με αυτό το διάσημο και πολύ αγαπημένο είδος καφέ. Τα είδη του εσπρέσο Ο εσπρέσο αποτελεί ένα είδος καφέ με πλούσια, έντονη γεύση και άρωμα. Έχει λιγότερη καφεΐνη από τα περισσότερα είδη καφέ και φτιάχνεται με τη δύναμη και την πίεση του ατμού. Αυτός ωθεί καυτό νερό με ταχύτητα μέσα από τους αλεσμένους κόκκους, έτσι ο καφές δεν βράζει και κρατά αναλλοίωτο το δυνατό του σώμα. Ο εσπρέσο, πέρα από το είδος του καφέ, αφορά και τον τρόπο παρασκευής και σερβιρίσματός του. Espresso: Ο κλασικός εσπρέσο φτιάχνεται από πολύ αλεσμένο και καβουρδισμένο καφέ με αναλογία περίπου στα εφτά με εννέα γραμμάρια με νερό υψηλής πίεσης στους 93-96°C. Είναι ένας καφές με εξαιρετικά ισορροπημένη γεύση και με επίγευση που διαρκεί. Σερβίρεται σε ένα μικρό φλιτζάνι 40-50ml, είναι στην ουσία ένα shot, καθώς πίνεται πολύ γρήγορα λόγω της μικρής του ποσότητας. Να σημειώσουμε εδώ ότι ο κλασικός εσπρέσο αποτελεί και τη βάση για την παρασκευή όλων των υπόλοιπων ειδών εσπρέσο. Lungo espresso: Ο καφές lungo αποτελεί αγαπημένη επιλογή πολλών που αγαπούν τον καφέ. Πρόκειται για έναν καφέ που παρασκευάζεται με μονή δόση καφέ και φιλτράρεται για περισσότερη ώρα από τον κλασικό εσπρέσο και περιέχει μεγαλύτερη περιεκτικότητα καφέ. Περιλαμβάνει περισσότερη εκχύλιση ζεστού νερού. Κάθε καφές espresso που κατά την εκχύλισή του ξεπερνά τα 40ml για μονό εσπρέσο και τα 70ml για διπλό, θεωρείται καφές εσπρέσο lungo. Ως καφές έχει ωστόσο ελαφρύτερη γεύση και είναι αρκετά πιο γεμάτος. Espresso doppio: Είναι ο καφές που έχει διπλή δόση εσπρέσο και η ποσότητα του είναι περίπου ίδια με αυτή του εσπρέσο lungo αλλά έχει διπλάσια ποσότητα καφέ. Σερβίρεται σε φλιτζάνι των 150ml. Espresso ristretto: Είναι ένα από τα διασημότερα ειδή εσπρέσο. Ο καφές αυτός σερβίρεται σε φλιτζανάκι για εσπρέσο με ποσότητα μόλις 25-30ml. Είναι ένας δυνατός καφές που παρασκευάζεται με την ίδια ποσότητα καφέ όπως ο κανονικός εσπρέσο, αλλά χρειάζεται λιγότερο νερό. Χαρακτηρίζεται ένας καφές με πολλή φινέτσα, που έχει περίπου 18-20ml espresso αλλά λιγότερο νερό και γρηγορότερη εκχύλιση - συγκεκριμένα αυτή δεν ξεπερνά τα 20 δευτερόλεπτα. Το αποτέλεσμα είναι ένας καφές με έντονη γεύση και άρωμα αλλά και λιγότερη καφεΐνη συγχρόνως. Espresso Americano: Ή αλλιώς και long black. Είναι ένας καφές που αποτελείται από μια δόση εσπρέσο και στη συνέχεια του προστίθεται ζεστό νερό, γι’ αυτό και έχει και την ονομασία long black. Η παρασκευή του γίνεται επομένως όπως ένας κανονικός εσπρέσο μονής ή διπλής δόσης. Με την προσθήκη νερού ο όγκος του καφέ αυξάνεται στα 75-95ml, ενώ ένας ακόμη λόγος για την ονομασία του είναι το ότι σερβίρεται χωρίς γάλα σε ένα ψηλό ποτήρι ή κούπα και μοιάζει με τον καφέ φίλτρου. Freddo Espresso: Το είδος αυτό εσπρέσο είναι το αγαπημένο όλων των Ελλήνων το καλοκαίρι, ενώ κάποιοι τον απολαμβάνουν όλες τις εποχές του χρόνου. Παρασκευάζεται με διπλή δόση εσπρέσο 60-70ml. Μετά την εκχύλιση το ζεστό ρόφημα ανακατεύεται και το χτυπάνε ελαφρώς με 2 παγάκια σε μεταλλικό σέικερ ή στη φραπιέρα μέχρι να κρυώσει. Σερβίρεται σε γυάλινο ποτήρι, με κανονικό πάγο. Caffe corretto: Το είδος αυτό καφέ κατά βάση καταναλώνεται στην Ιταλία. Στην Ελλάδα δεν το γνωρίζουν και δεν το παρασκευάζουν πολλοί. Συνιστά ένα είδος καφέ που παρασκευάζεται από καφέ espresso με μικρή ποσότητα οινοπνευματώδους ποτού όπως γκράπα, λικέρ, κονιάκ ή μπράντι. Είναι πρακτικά ένα ιδιαίτερο είδος καφέ. ΕΣΠΡΈΣΟ Γιατί είναι τόσο ξεχωριστός;
direction.grRkJQdWJsaXNoZXIy ODAxNzc=