#5 [ HEALTHYTODAY ] ΑΝΟΙΞΗ 2024 53 καταστάσεις μέσω μιας μορφής επιθετικότητας, που φυσικά δεν παραπέμπει σε προβληματική συμπεριφορά. Διαφέρει, όμως, η περίπτωση που τα παιδιά επιβάλλουν στον εαυτό τους μια επίμονη, σταθερά αναπτυσσόμενη και εξελισσόμενη με διάφορες μορφές επιθετικότητα. Κάτι τέτοιο είναι πιθανό να υποδηλώνει υποκείμενα ψυχικά νοσήματα, τα οποία χρειάζονται προσοχή, διερεύνηση και θεραπεία. Οι γενετικοί παράγοντες, με τη γενετική προδιάθεση, λόγω κληρονομικών χαρακτηριστικών συμβάλλουν στο να παρουσιαστεί επιθετική συμπεριφορά στα παιδιά. Ο σημαντικός ρόλος της οικογένειας Σημαντικό ρόλο στην εκδήλωση της επιθετικότητας παίζει το οικογενειακό περιβάλλον. Τα παιδιά που μεγαλώνουν σε δυσλειτουργικά οικογενειακά περιβάλλοντα, με αυστηρούς γονείς με υψηλές απαιτήσεις, υπερβολικές προσδοκίες, που ασκούν συνεχόμενη ψυχολογική πίεση, κακοποιητικές συμπεριφορές, έχουν αρκετές συγκρούσεις και ασυνεπή πειθαρχία, εμφανίζουν επιθετικές συμπεριφορές. Από την άλλη πλευρά, και παραχωρητικοί γονείς που δεν θέτουν όρια ή γονείς που αδιαφορούν, δεν διαπαιδαγωγούν με την κατάλληλη καθοδήγηση από αυτούς και παραμελούν τα παιδιά τους, οδηγούν τα παιδιά σε εκδηλώσεις επιθετικές, καθώς αναζητούν την προσοχή και την αγάπη. Άλλοι παράγοντες Ύψιστης σημασίας αποτελούν και τα ατομικά χαρακτηριστικά των παιδιών. Προσωπικά χαρακτηριστικά, όπως η παρορμητικότητα, η χαμηλή αυτοεκτίμηση ή το ιστορικό προβλημάτων συμπεριφοράς μπορεί να συμβάλουν στην παραβατική συμπεριφορά στα παιδιά. Θέματα ψυχικής υγείας, όπως η διαταραχή συμπεριφοράς ή η διαταραχή προσωπικότητας μπορεί, επίσης, να είναι παράγοντες κινδύνου. Ακόμη, η μίμηση, σαν διαδικασία επηρεάζει σημαντικά την εκδήλωση επιθετικότητας. Η μίμηση και η παρατήρηση κάθε συμπεριφοράς είναι ένας τρόπος μάθησης και απόκτησης ικανοτήτων. Αν τα παιδιά εκτίθενται σε βίαια πρότυπα, αλληλοεπιδρούν με συνομηλίκους που εκδηλώνουν επιθετικές συμπεριφορές, υπάρχουν σημαντικές πιθανότητες να μιμηθούν και να υιοθετήσουν τη βίαιη συμπεριφορά. Η συναναστροφή με παραβατικούς συνομηλίκους ή η εμπλοκή σε συμμορίες μπορεί να ομαλοποιήσει και να κλιμακώσει τις παραβατικές δραστηριότητες. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης Στους κοινωνικούς παράγοντες που ευθύνονται για την εκδήλωση της παιδικής επιθετικότητας, περιλαμβάνονται τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τα κοινωνικά πρότυπα. Η έκθεση σε βίαια μέσα, όπως τηλεοπτικές εκπομπές, ταινίες ή βιντεοπαιχνίδια, μπορεί να ευαισθητοποιήσει τα παιδιά στην επιθετικότητα και να συμβάλει στην έκφρασή της. Ο ρόλος του σχολείου Το σχολικό περιβάλλον διαδραματίζει και αυτό με τη σειρά του κύριο ρόλο στην εμφάνιση επιθετικότητας. Όταν σε ένα σχολικό πλαίσιο υπάρχουν πειθαρχικά ζητήματα, εμπειρίες εκφοβισμού, χαμηλές επιδόσεις, μη αποδοχή από συνομήλικους και αποκλεισμός, τα παιδιά μπορεί να οδηγηθούν σε επιθετικότητα, καθώς και παραβατικότητα. ΜΠΟΡΕΊ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΤΕΊ ΑΥΤΌ ΤΟ ΦΑΙΝΌΜΕΝΟ; Η αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου απαιτεί έναν πολυδιάστατο και ολοκληρωμένο τρόπο προσέγγισης, που να συνδυάζει την πρόληψη, την παρέμβαση και την αποκατάσταση. Είναι πολυπαραγοντική και περιλαμβάνει ένα συνδυασμό στρατηγικών. Η πρώιμη παρέμβαση αποτελεί μια από τις σημαντικότερες, καθώς ο εντοπισμός και η αντιμετώπιση επιθετικών συμπεριφορών, όσο το δυνατόν νωρίτερα, μπορεί να βοηθήσει στην αποτροπή της κλιμάκωσής τους. Η γονική μέριμνα, με την εκπαίδευση των γονέων, με την ενθάρρυνση τεχνικών θετικής πειθαρχίας, η χρήση θετικής ενίσχυσης και η εκμάθηση της κατάλληλης συμπεριφοράς, μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της επιθετικότητας στα παιδιά. Είναι πολύ σημαντικό οι γονείς να αλλάξουν τον τρόπο που συμπεριφέρονται στα παιδιά τους. Δεν αρκεί, να πουν στο παιδί ποια είναι η σωστή συμπεριφορά, αλλά πρέπει να την εφαρμόσουν και οι ίδιοι. Απαραίτητη κρίνεται η συνεργασία των γονέων με το σχολείο, ειδικά όταν το παιδί εμφανίζει επιθετική συμπεριφορά και στα δύο πλαίσια. Γονείς και εκπαιδευτικοί πρέπει να έχουν μια κοινή αντιμετώπιση της συμπεριφοράς του παιδιού. Η διδασκαλία των δεξιοτήτων στα παιδιά αποτελεσματικής επικοινωνίας, επίλυσης προβλημάτων και επίλυσης συγκρούσεων μπορεί να τα βοηθήσει να κατανοήσουν και στη συνέχεια να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους και να αλληλοεπιδράσουν πιο θετικά με τους άλλους. Ο αυστηρός έλεγχος της έκθεσης των παιδιών σε βίαια μέσα και περιβάλλοντα μπορεί να συμβάλει στη μείωση της πιθανότητας επιθετικής συμπεριφοράς. Σε περιπτώσεις όπου η επιθετικότητα είναι επίμονη ή σοβαρή, η αναζήτηση βοήθειας από επαγγελματίες ψυχικής υγείας, θα είναι επωφελής για την αντιμετώπιση υποκείμενων ζητημάτων και θα συμβάλει στην ανάπτυξη κατάλληλων παρεμβάσεων και στην προώθηση της υγιούς κοινωνικής και συναισθηματικής ανάπτυξης στα παιδιά. Γιατί αυξάνεται ολοένα και περισσότερο;
RkJQdWJsaXNoZXIy ODAxNzc=