ΟΙ ΙΣΧΥΡΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ 2019

293 ΑΡΘΡΟ πολιτική Υγείας. Σήμερα οι ανασφάλιστοι στην Ελλάδα, που εξακολουθούν να είναι πάνω από 2 εκατομμύρια, μπορούν πλέον με τη χρήση του ΑΜΚΑ τους να συνταγογραφούνται τα φάρμακα τους, να πραγματοποιούν εργαστηριακές εξετάσεις στις δημόσιες δομές, να νο - σηλεύονται ή να χειρουργούνται στα νο - σοκομεία δωρεάν και χωρίς διακρίσεις, να δέχονται εξειδικευμένη και ακριβή φροντίδα χωρίς καμιά χρέωση. Ήδη στο πρώτο 11μηνο του 2018, σε 852.000 ανασφάλιστους (με ξεχωριστό ΑΜΚΑ) συνταγογραφήθηκαν φάρμακα αξίας 205 εκατ. ευρώ και εξετάσεις αξίας 65 εκατ. ευρώ. Είναι πολύ σημαντικό, επίσης, από πο - λιτική άποψη, ότι η δημόσια δαπάνη Υγείας όχι μόνο αυξάνεται σταδιακά μετά το «δημοσιονομικό χαμηλό» του 2014 (4,63% του ΑΕΠ) στο 5,16% του ΑΕΠ το 2017, αλλά και ότι αλλάζει η αναλογία δημόσιο/ιδιωτικό στο σύνολο των δαπανών υγείας. Το 2014, η σχέση ήταν 58% δημόσια δαπάνη και 42% ιδι - ωτική, ενώ το 2017 γίνεται 61% και 39%, αντίστοιχα. Αυτό πρακτικά σημαίνει αναδιανομή πόρων υπέρ του δημόσιου τομέα και μείωση της επιβάρυνσης των πολιτών με out off pocket πληρωμές. Είναι ένα μικρό βήμα στην κατεύθυνση μιας αντι-νεοφιλελεύθερης πολιτικής στην Υγεία, παρά το ότι η λιτότητα είναι παρούσα και δημιουργεί σοβαρούς περι - ορισμούς. Η περίοδος της εγκατάλειψης και της υστέρησης του ΕΣΥ έναντι του ιδιωτικού τομέα έχει κλείσει οριστικά. Οι πολύ σημαντικές επενδύσεις σε υπο - δομές και σύγχρονο εξοπλισμό, οι νέες δομές ΠΦΥ (ΤΟΜΥ), η ενίσχυση των Εργαστηρίων των Κέντρων Υγείας και των δημόσιων δομών αποκατάστασης (ΚΕΦΙΑΠ), τα δύο νέα νοσοκομεία του ΕΣΥ που δρομολογούνται με τη δωρεά του ΙΣΝ, το Εθνικό Μεταμοσχευτικό Κέντρο μέσω του Ιδρύματος Ωνάση κ.λπ. δείχνουν ότι το Δημόσιο διευρύνεται και πλέον ανακτά «ζωτικό χώρο» στην Υγεία, αναζητώντας την επικουρική συν - δρομή και οριοθετημένη συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα, με κοινούς κανόνες και μηχανισμούς ελέγχου της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών. • Η πιο σημαντική και αδιαμφισβήτητη απόδειξη του «κοινωνικού προσήμου» της πολιτικής Υγείας που ασκήθηκε τα προηγούμενα 3-4 χρόνια, είναι ότι αρχί - ζει να βελτιώνεται αισθητά ένας σημαντι - κός δείκτης των ανισοτήτων στην Υγεία: το ποσοστό του πληθυσμού που ανα - φέρει ανικανοποίητες ιατρικές ανάγκες από 4,1% πριν από την κρίση ( 2009) έφτασε στο 14,4% το 2016 και έπεσε στο 10,9% το 2017, μετά το νόμο για την πρόσβαση των ανασφάλιστων, ενώ το ποσοστό αυτό για τους πιο φτωχούς πο - λίτες υποδιπλασιάστηκε (από το 36,5% στο 19,3%). Κεντρικός πολιτικός στόχος για την Υγεία μετά το Μνημόνιο είναι η μείωση των ανισοτήτων στην υγειονομική φροντίδα λόγω οικονομικής αδυναμίας, δυσκολιών πρόσβασης (νησιά, άγονες περιοχές), μεγάλων αναμονών ή λειτουρ - γικών ανεπαρκειών του ΕΣΥ. • Άρα, πολιτικές ισότητας και ενδυνάμω - ση του ΕΣΥ χρειαζόμαστε, περισσότερη και ποιοτικότερη δημόσια περίθαλψη, ορθολογικότερη διαχείριση και αύξηση της αποδοτικότητας των δημόσιων πό - ρων που επενδύονται στην Υγεία, στροφή στην ΠΦΥ, την πρόληψη και τη Δημόσια Υγεία, μέριμνα όχι μόνο για τη σωματική αλλά και για την Ψυχική Υγεία, δημόσια λογοδοσία των διοικήσεων, σχεδιασμός των υπηρεσιών και κατανομή των πόρων με βάση τις επιδημιολογικά τεκμηριω - μένες ανάγκες υγείας σε κάθε περιοχή, μείωση οικονομικών επιβαρύνσεων των πολιτών, έμφαση στα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια των ασθενών. • Κρίσιμος όρος για την εφαρμογή του πολιτικού σχεδίου της καθολικής κάλυψης είναι η διασφάλιση αυξημένου «δημοσιονομικού χώρου» για τη Δημό - σια Περίθαλψη και το Κοινωνικό Κράτος. Οφείλουμε, μέσα από έναν προγραμ - ματισμό τετραετίας (στο πλαίσιο του ΜΠΔΣ) να συγκλίνουμε σταδιακά με τους μέσους ευρωπαϊκούς όρους στις δημόσιες δαπάνες υγείας ως ποσοστό του ΑΕΠ (στην Ελλάδα 5,2% - στην ΕΕ 6,8%), την κατά κεφαλήν δαπάνη υγείας (στην Ελλάδα 1.650 ευρώ/έτος, τα 2/3 του μέσου όρου στην Ε.Ε.) και στις άμεσες ιδιωτικές δαπάνες υγείας (35% στην Ελλάδα, 15% στην Ε.Ε.). Ο βασικός στόχος πρέπει να είναι η αύξηση των δημόσιων δαπανών υγείας κατ’ έτος, έτσι ώστε σε βάθος τετραετίας να συγκλίνουν με τους ευρωπαϊκούς μέσους όρους και να υπερβούν το κρίσιμο όριο του 6% του ΑΕΠ. • Έχουμε κάνει στα χρόνια του Μνημο - νίου και της λιτότητας πολύ σημαντικά βήματα για την οικονομική ανακούφιση των πολιτών σε θέματα Υγείας, τα οποία τώρα με μεγαλύτερη «δημοσιονομική ευχέρεια» θα ενισχύσουμε : 1. δωρεάν φροντίδα για τους ανασφά - λιστους 2. κατάργηση του «εισιτηρίου» των 5 ευρώ για την πρόσβαση στο ΕΣΥ 3. μείωση κατά 40 εκατ. της συμμετοχής στο κόστος των φαρμάκων όταν ο ασθενής επιλέγει γενόσημο 4. μείωση κατά 20 εκατ. ευρώ της επιβά - ρυνσης του 1 ευρώ/συνταγή λόγω της κατάργησης του περιορισμού των 3 φαρμάκων/συνταγή 5. 350.000 δωρεάν επισκέψεις στον οικογενειακό γιατρό τους πρώτους μήνες λειτουργίας των ΤΟΜΥ 6. 40 εκατ. ευρώ το 2019 για δωρεάν οδοντιατρική φροντίδα των παιδιών 7. Μείωση συμμετοχής στα φάρμακα για ειδικές κατηγορίες χρονίων παθήσεων (ψωρίαση, φλεγμονώδης νόσος του εντέρου) 8. Δωρεάν χορήγηση στους ογκολογι - κούς ασθενείς των συμπληρωματικών φαρμάκων που σχετίζονται με τη θε - ραπεία και τις παρενέργειές της.