CSR & ESG REVIEW #72

CSR&ESG Review ΑΕΙΦΟΡΙΑ 40 CSR&ESG Review Τα τελευταία χρόνια, με αφορμή τις, μεγάλης έντασης και έκτασης, περιβαλλοντικές καταστροφές στον πλανήτη, έχουν ενταχθεί στην ημερήσια διάταξη της συζήτησης για τη βιώσιμη ανάπτυξη οι όροι «βιοποικιλότητα» και «οικοσυστήματα». Δύο όροι αλληλένδετοι και αλληλεξαρτώμενοι. Ως βιοποικιλότητα ή αλλιώς βιολογική ποικιλομορφία εννοούμε την ποικιλία των έμβιων ειδών, δηλαδή χλωρίδας και πανίδας, στον πλανήτη. Ενώ, η εντός ορισμένου χώρου αλληλεπίδραση των έμβιων όντων μεταξύ τους αλλά και με το περιβάλλον (αέρα, νερό, θερμοκρασία κ.λπ.) ορίζει ένα οικοσύστημα. Η προστασία της βιοποικιλότητας και των οικοσυστημάτων έχει καταστεί, δυστυχώς μέσω των αρνητικών συνεπειών που συνεπάγεται η απώλειά τους, ένα μείζον ζήτημα για την επίτευξη των παγκόσμιων κλιματικών στόχων και την υλοποίηση της Ατζέντας 2030 για τη βιώσιμη ανάπτυξη. Μάλιστα για την Ε.Ε., η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία έχει αναδείξει το θέμα ως στρατηγικής σημασίας για τη μετάβαση στην κλιματική ουδετερότητα το 2050. Φιλοδοξεί μάλιστα μέσα από τη στρατηγική της για το θέμα να θέσει τη βιοποικιλότητα της Ευρώπης σε πορεία ανάκαμψης έως το 2030, θέτοντας συγκεκριμένες δεσμεύσεις και έχοντας ένα σαφές πλάνο δράσεων. Πλήθος επιστημονικών και οικονομικών μελετών παρέχουν τεκμηριωμένα στοιχεία πως η απώλεια της βιοποικιλότητας και η υποβάθμιση των οικοσυστημάτων, αφενός επηρεάζουν την ανθρώπινη υγεία και δραστηριότητα και αφετέρου αποτελούν σημαντικούς κινδύνους για την επιχειρηματική και οικονομική σταθερότητα. Σύμφωνα με εκτίμηση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (World Economic Forum - WEF), περισσότερο από το ήμισυ του παγκόσμιου ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ) -44 τρισεκατομμύρια δολάρια παραγόμενης οικονομικής αξίας- εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη φύση. Ωστόσο, αν και το 80% των μεγαλύτερων εταιρειών του κόσμου υποβάλλουν πλέον εκθέσεις σχετικά με τη βιωσιμότητα, ο κίνδυνος που σχετίζεται με τη βιοποικιλότητα και τα οικοσυστήματα παραμένει σημαντικά υποβαθμισμένος από την παγκόσμια επιχειρηματική κοινότητα. Λιγότερο από το ένα τέταρτο των εταιρειών παγκοσμίως που διατρέχουν κινδύνους από την απώλεια της βιοποικιλότητας, δημοσιοποιούσαν το 2020 τους κινδύνους αυτούς στις εταιρικές τους εκθέσεις, σύμφωνα με την τότε έρευνα «The Time has Come» της KPMG International για την υποβολή εκθέσεων βιωσιμότητας. Παρόμοια είναι και η κατάσταση από την πλευρά των επενδυτών. Παρότι το ενδιαφέρον τους για θέματα περιβάλλοντος, κοινωνίας και διακυβέρνησης (environmental, social, governance - ESG) έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια, η παγκόσμια χρηματοδότηση της βιοποικιλότητας αποτελεί μόλις το 0,1% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Σε πρόσφατη έρευνα της Credit Suisse και του Responsible Investor, το 84% των επενδυτών δήλωσαν ότι «ανησυχούν πολύ» για την απώλεια της βιοποικιλότητας, αλλά μόλις το 28% έχουν αξιολογήσει τον αντίκτυπο των επενδύσεών τους σε αυτή. Ένα βασικό πρακτικό πρόβλημα στη δημοσιοποίηση εταιρικών πληροφοριών για τη βιοποικιλότητα και τα οικοσυστήματα, αποτελεί η πολυπλοκότητα του θέματος και η σχετική δυσκολία ποσοτικοποίησης των θεμάτων που πρέπει να περιλαμβάνονται στις εκθέσεις βιωσιμότητας. Η βιοποικιλότητα και τα οικοσυστήματα είναι ένα διαθεματικό και πολυπαραγοντικό ζήτημα, καθώς κύριοι παράγοντες απώλειας της βιοποικιλότητας και διατάραξης των οικοσυστημάτων σύμφωνα με τη Διακυβερνητική Πλατφόρμα ΕπιστήμηςΠολιτικής για τη Βιοποικιλότητα και τις Υπηρεσίες Οικοσυστημάτων (Intergovernmental Science-Policy Platform on Biodiversity and Ecosystem Services - IPBES) είναι η κλιματική αλλαγή, η ρύπανση, η αλλαγή χρήσης γης, αλλά και η χρήση και εκμετάλλευση των φυσικών πόρων. Ένα δεύτερο πρόβλημα είναι τα πολλά διαφορετικά πλαίσια αναφοράς που οι επιχειρήσεις θα μπορούσαν δυνητικά να χρησιμοποιήσουν για τη δημοσιοποίηση πληροφοριών που σχετίζονται με τη βιοποικιλότητα και τα οικοσυστήματα. Πολλά από αυτά τα πλαίσια έχουν αναπτυχθεί ανεξάρτητα το ένα από το άλλο, εξυπηρετώντας τις ανάγκες διαφορετικών χρηστών, και συχνά δεν ζητούν ή δεν αξιολογούν πληροφορίες από τις επιχειρήσεις με τον ίδιο τρόπο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να είναι ιδιαιτέρως πολύπλοκη και δυσνόητη η διαδικασία δημοσιοποίησης εταιρικών πληροφοριών για τη βιοποικιλότητα και τα οικοσυστήματα, αλλά και η έπειτα ερμηνεία από τους χρήστες των σχετικών εκθέσεων και των δεδομένων που αυτές περιέχουν. Επιπλέον, η χρήση διαφορετικών ορολογιών, μεTο πρόβλημα και οι εξελίξεις στην Ε.Ε. Βιοποικιλότητα και Οικοσυστήματα Πώς επηρεάζουν τις εταιρικές εκθέσεις βιωσιμότητας Της ΜΥΡΣΊΝΗΣ ΚΑΡΑΚΆΣΟΓΛΟΥ, Project Manager, CSR HELLAS

RkJQdWJsaXNoZXIy ODAxNzc=