CSR&ESG Review 41 τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα. Όλα τα προγράμματα, οι δράσεις και οι παρεμβάσεις που σχεδιάζουμε στην Ένωση «Μαζί για το Παιδί» ακουμπούν πάνω σε έναν ή περισσότερους στόχους και ακολουθούν ανιούσα προσέγγιση (bottom up approach to development planning). Η δουλειά μας στην Ένωση είναι να αφουγκραζόμαστε τις ανάγκες της κοινωνίας και να δημιουργούμε ανθρωποκεντρικά προγράμματα, ώστε να ανταποκρίνονται σε αυτές με τρόπο, άμεσο και αποτελεσματικό. Άλλες παρεμβάσεις μας, όπως για παράδειγμα η συμβολή μας στην ψυχική υγεία και ευημερία παιδιών και οικογενειών, μέσω της Γραμμής 115 25 και του Συμβουλευτικού μας Κέντρου, έχουν μακροχρόνιο ορίζοντα και άλλες έχουν συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα υλοποίησης, όπως για παράδειγμα οι δράσεις μας στις ακριτικές περιοχές, με στόχο τηδημιουργίασύγχρονων υποδομών εκπαίδευσης και υγείας, για την καταπολέμηση των ανισοτήτων στα παιδιά και τους νέους απομακρυσμένων περιοχών. Η Ένωση «Μαζί για τοΠαιδί», μέσωτων προγραμμάτων πουη ίδιααναπτύσσει, αλλά και μέσω των προγραμμάτων που αναπτύσσουν τα σωματεία-μέλη της, καλύπτει σχεδόν όλο το φάσμα των στόχων που αφορούν την κοινωνία και τον άνθρωπο, υλοποιώντας συνολικά περισσότερα από 200 προγράμματα εξειδικευμένης παρέμβασης σε τομείς όπως η αναπηρία, η φτώχεια, η σωματική και ψυχική υγεία, η κακοποίηση, η εκπαίδευση, η εξάλειψη ανισοτήτων κ.ά. Θεωρείτε πως η συνθήκη του κορονοϊού επηρέασε την υλοποίηση των στόχων, ήτοι μας πήγε πίσω ως κοινωνία ή άνοιξε νέους δρόμους; Νομίζω πως συνέβησαν και τα δύο αυτά που περιγράφετε. Κληθήκαμε ως παγκόσμια κοινότητα να αντιμετωπίσουμε κάτι πρωτόγνωρο, ως προς την έκταση, την ένταση και τις επιπτώσεις του φαινομένου της πανδημίας. Χρειάστηκε να εφεύρουμε ένα εντελώς καινούργιο μοντέλο δημιουργίας και συνύπαρξης, ειδικά στα πρώτα κύματα της πανδημίας, κι όλο αυτό αποτέλεσε ένα παγκόσμιο κοινωνικό πείραμα, που ανέδειξε και επέτεινε χρονίζοντα προβλήματα, αλλά παράλληλα δημιούργησε και νέες ευκαιρίες. Η πανδημία έπληξε ξεκάθαρα πιο έντονα τους ευάλωτους και σίγουρα μας πήγε πολλά βήματα πίσω ως προς την επίτευξη των στόχων, καθότι οι ανάγκες διαφοροποιήθηκαν, εντάθηκαν και ταυτόχρονα πολλαπλασιάστηκαν γεωμετρικά. Από την άλλη, η πανδημία δημιούργησε, νομίζω, για πρώτη ίσως φορά, μια συνθήκη συνεργασίας προς έναν κοινό στόχο σε παγκόσμιο επίπεδο και μας ώθησε να αντιληφθούμε σε επίπεδο καθημερινότητας αυτό που πολλές φορές λέμε ή ακούμε, χωρίς όμως να το έχουμε βιώσει, ότι δηλαδή ανήκουμε όλοι στο ίδιο οικοσύστημα. Προσωπικά έχω την αίσθηση ότι η πανδημία κατάφερε να μας ενώσει για λίγο και δημιούργησε προϋποθέσεις για ένα νέο επίπεδο κοινωνικής συνειδητότητας, που στο μέλλον θα ενισχύσει τα αντανακλαστικά μας σε κοινωνικό επίπεδο. Kατά τη διάρκεια της προσπάθειας της Ένωσης για την υλοποίηση της ατζέντας για τη βιώσιμη ανάπτυξη, ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίσατε; Παρότι οι ΣΒΑ του ΟΗΕ ορίζουν ένα σαφές πλαίσιο δράσης σε παγκόσμιο επίπεδο, αυτό δεν επαρκεί όταν δεν υπάρχει σαφές πλάνο δράσης και προτεραιοποίηση σε εθνικό επίπεδο. Παρότι στην Ελλάδα υλοποιούνται πολλές αξιόλογες πρωτοβουλίες για την επίτευξη των στόχων, η αίσθησή μου είναι ότι υπάρχει μεγάλο έλλειμμα σε επίπεδο κεντρικού σχεδιασμού και συντονισμού. Για να το πω πολύ απλά, αν όλες οι παραγωγικές δυνάμεις του τόπου είχαμε στα χέρια μας ένα μακροπρόθεσμο πλάνο ανάπτυξης της χώρας με σαφείς στόχους και προτεραιότητες για την επόμενη δεκαετία και μπορούσαμε να αποτυπώνουμε με μετρήσιμο τρόπο αυτά που κάνουμε για κάθε στόχο, τότε θα ξέραμε πού βρισκόμαστε και πόσο δρόμο έχουμε ακόμα να διανύσουμεως χώρα. Αυτή τη στιγμή, βαδίζουμε στα τυφλά. Επιπλέον, θεωρώότι υπάρχει ελλιπής ή αποσπασματική πληροφόρηση σχετικά με τους στόχους και με έρευνες και πηγές απ’ όπουθαμπορούσαμε νααντλήσουμε έγκυρα και πρόσφατα στατιστικά στοιχεία, ώστε να σχεδιάσουμε κοινωνικές παρεμβάσεις πιο συντονισμένα. Μέσα σε αυτά τα χρόνια, το «Μαζί για το Παιδί» έχει πραγματοποιήσει έναν μεγάλο αριθμό δράσεων για την αντιμετώπιση τον σύγχρονων προκλήσεων της κοινωνίας. Υπάρχει κάποια που ξεχωρίζετε; Νομίζω ότι όλες οι δράσεις μας, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, έχουν συνεισφέρει στο να δημιουργηθεί το κοινωνικό αποτύπωμα που έχουμε παραγάγει όλα αυτά τα χρόνια και για το οποίο είμαστε πολύ περήφανοι. Για καθαρά συναισθηματικούς λόγους, θα αναφέρω το πρόγραμμα «Είμαι μέσα», που είχαμε αναπτύξει με στόχο την καταπολέμηση της σχολικής διαρροής, σε συνεργασία με το Δήμο Αθηναίων, στο πλαίσιο του προγράμματος «Σχολεία Ανοιχτά». Στο πλαίσιο αυτού του προγράμματος, προσφέραμε ενισχυτική διδασκαλία, ψυχολογική υποστήριξη και οικονομική βοήθεια σε μαθητές που κινδύνευαν να εγκαταλείψουν το σχολείο, αλλά επί της ουσίας, αυτό που προσφέραμε ήταν ένα δίχτυ ασφαλείας για πολλές δεκάδες παιδιών που ζούσαν σε πολύ ιδιαίτερες συνθήκες. Αυτό το πρόγραμμα διήρκεσε τρία χρόνια, αλλά νομίζω ότι θα το θυμάμαι πάντα, χάρη σε όλα αυτά τα χαρισματικά παιδιά που είχα την ευκαιρία να γνωρίσω και μας εμπιστεύτηκαν για να τα βοηθήσουμε.
RkJQdWJsaXNoZXIy ODAxNzc=