4 Special Edition ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΜΕΡΑ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ Από τα γευστικά τυριά των ιταλικών Άλπεων και το νόστιμο ριζότο μέχρι τα πικάντικα πιάτα της Νάπολης και της Καλαβρίας, η ιταλική κουζίνα έχει δικαίως κατακτήσει τα μενού των εστιατορίων όλου του πλανήτη, χάρη στην ποικιλία και τη νοστιμιά της. Με μια ιστορία που χάνεται στα βάθη των αιώνων, η ιταλική κουζίνα κατάφερε, χάρη στα απλά και νόστιμα υλικά της, να κυριαρχήσει στις προτιμήσεις των καταναλωτών όλου σχεδόν του πλανήτη, που την επιλέγουν χάρη στις φινετσάτες γεύσεις της και στα θρεπτικά συστατικά της. Από την αρχαιότητα στο σήμερα Στενά συνδεδεμένα με την ιταλική κουζίνα είναι τα αγαπημένα πολλών ζυμαρικά, που δεν λείπουν σήμερα από σχεδόν κανένα τραπέζι. Η ιστορία τους χάνεται στα βάθη των αιώνων, καθώς φαίνεται πως τα συναντάμε ως «λάγανον» στην αρχαία Ελλάδα, μια φαρδιά χυλοπίτα από αλεύρι και νερό που όμως καταναλωνόταν ψημένη και όχι βρασμένη, όπως τα σημερινά λαζάνια, γεγονός που κάνει πολλούς να την θεωρούν πρόγονο της σημερινής πίτσας και όχι των ζυμαρικών. «Λάγανα» ονομαζόταν και στην αρχαία Ρώμη ένα πλατύ ζυμάρι από αλεύρι και νερό που το έψηναν σε φούρνους μαζί με κρέας και ψαρικά. Στα αραμαϊκά συναντάμε την επόμενη αναφορά στα ζυμαρικά τον 5ο αιώνα μ.Χ., με περιγραφή για τις itriyah, τις αποξηραμένες χυλοπίτες που εντυπωσιάζουν τους Άραβες, καθώς θυμίζουν μακρόστενα κορδόνια. Καθώς ήδη από το 1000 μ.Χ. στην Ιταλία έχουν διαδοθεί σχεδόν παντού, κάνουν πλέον την εμφάνισή τους και οι πρώτες συνταγές σε βιβλία. Οι μακρόστενες λωρίδες που ονομάζονταν «atriya» και σήμερα ακόμα απαντώνται ως trii στη Νότια Ιταλία, διαδόθηκαν ταχύτατα σε όλη την Ιταλία αρχικά και στη συνέχεια σε όλο τον κόσμο, χάρη στην απλότητα και την απαράμιλλη νοστιμιά τους. Μικρές τοπικές βιομηχανίες της εποχής φτιάχνουν τα περίεργα αυτά «κορδόνια», τα tria, όπως τα ονομάζουν οι Άραβες, αφήνοντας στον ήλιο τις μακρόστενες λωρίδες να ξεραθούν προτού τις πωλήσουν στις υπαίθριες αγορές της Ιταλίας. Οι Ιταλοί ασχολούνται με τα ζυμαρικά όλο και περισσότερο και δημιουργούν νέα σχήματα και μεγέθη γι’ αυτή την πολύτιμη αλλά και πολύ οικονομική τροφή, που γνωρίζει μεγάλη άνθηση. ΟΜάρκο Πόλο λέγεται πως είναι εκείνος που διέδωσε τα ιταλικά ζυμαρικά στην Ασία, όπου όχι μόνο αγαπήθηκαν πολύ, αλλά προσαρμόστηκαν στην τοπική κουζίνα και εξελίχθηκαν στα ασιατικά noodles, που σήμερα κυριαρχούν στις ασιατικές γεύσεις. Η Νάπολη και το… ποδοπάτημα των ζυμαρικών Τα χρόνια περνούν και τα ζυμαρικά από την οικιακή παρασκευή σύντομα γίνονται αντικείμενο εμπορίου, με λαμπρές προοπτικές και εξαγωγική δραστηριότητα. Οι πρώτες συντεχνίες κάνουν την εμφάνισή τους με την ίδρυση της Εταιρείας Παρασκευαστών Ζυμαρικών το 1546. Ως τον 17ο αιώνα, τα ζυμαρικά αποτελούν το «εθνικό πιάτο» της Ιταλίας, καθώς είναι διαδεδομένα πλέον από άκρη σε άκρη της χώρας. Εύκολα στο μαγείρεμα, νόστιμα και κυρίως οικονομικά, τα ζυμαρικά σύντομα αποτελούν το αγαπημένο φαγητό του φτωχού λαού, κυρίως της νότιας ΙΤΑΛΙΚΉ ΚΟΥΖΊΝΑ Από τα βάθη των αιώνων στο σημερινό μας τραπέζι Ακούγοντας τις λέξεις «ιταλική κουζίνα», το μυαλό μας πηγαίνει αμέσως σε μακαρονάδες και πίτσες, όμως οι γεύσεις της υπέροχης αυτής κουζίνας είναι πολύ περισσότερες και σαφώς πιο εκλεπτυσμένες.
RkJQdWJsaXNoZXIy ODAxNzc=