ΗΜΕΡΗΣΙΟ NEWSLETTER ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΛΙΑΝΕΜΠΟΡΙΟΥ - 20ός ΧΡΟΝΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ - ΤΡΙΤΗ 17 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2023 Ιταλικής Κουζίνας ΔιεθνήςΗμέρα ΥΠΌ ΤΗΝ ΑΙΓΊΔΑ 17η Ιανουαρίου
Όταν η απλότητα κατακτά την κορυφή ¾ ΙΤΑΛΙΚΉ ΔΙΑΤΡΟΦΉ: Η «ΒΑΣΊΛΙΣΣΑ» ΤΗΣ ΠΑΓΚΌΣΜΙΑΣ ΚΟΥΖΊΝΑΣ. .. 4 ¾ CAV. ΙΩΆΝΝΗΣ ΤΣΑΜΊΧΑΣ: ΟΙ ΕΛΛΗΝΟΪΤΑΛΙΚΈΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΈΣ ΣΧΈΣΕΙΣ ΕΝΙΣΧΎΟΝΤΑΙ ΠΕΡΑΙΤΈΡΩ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΤΟΜΈΑ ΤΗΣ ΕΝΈΡΓΕΙΑΣ................ 8 ¾ ΙΤΑΛΙΚΉ PASTA: H ΤΈΧΝΗ ΤΩΝ ΖΥΜΑΡΙΚΏΝ..........................................10 ¾ ΙΤΑΛΙΚΆ ΤΥΡΙΆ: ΈΝΑ ΜΟΝΑΔΙΚΌ ΤΑΞΊΔΙ ΓΕΎΣΗΣ..................................12 ¾ PIZZA: ΤΟ ΦΑΓΗΤΌ ΠΟΥ ΕΝΏΝΕΙ ΤΟΝ ΠΛΑΝΉΤΗ. ................................14 ¾ ESPRESSO: ΜΙΑ ΑΠΌΛΑΥΣΗ ΜΕ ΠΆΝΩ ΑΠΌ ΈΝΑΝ ΑΙΏΝΑ ΖΩΉΣ.......15 ΕΚΔΟΤΗΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΑΠΑΛΙΟΣ ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΞΙΑ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΠΕΤΡΟΣ ΑΝΤΩΝΑΚΗΣ ΛΙΛΗ ΚΑΡΑΚΩΣΤΑ ΕΥΑ ΠΕΤΡΟΒΑ ΣΠΥΡΟΣ ΤΖΑΝΗΣ ΒUSINESS DEVELOPMENT MANAGER KΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΠΑΛΙΟΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟI RETAIL PROJECT ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΡΑΜΠΑΤΣΟΣ ΜΑΡΙΟΣ ΠΑΠΑΛΙΟΣ ΚΑΤΕΡΊΝΑ ΚΑΛΑΜΠΌΚΑ ΜΠΆΜΠΗΣ ΑΝΑΓΝΏΣΤΟΥ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΥΛΗΣ ΓΙΩΤΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΘΥΜΙΑΝΟΣ ΕΞΩΦΥΛΛΟ XΡΗΣΤΟΣ ΠΟΥΛΑΚΗΣ ΣΕΛΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΚΩΣΤΑΣ ΚΡΙΚΟΣ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΛΟΓΙΣΤΗΡΙΟΥ ΠΟΠΗ ΧΑΤΖΗΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ISSN: 2732-804X Οι απόψεις των συντακτών των δημοσιευμάτων δεν αποτελούν αναγκαία και απόψεις του εκδότη και του ιδιοκτήτη της έκδοσης. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή ή μετάδοση όλου ή μέρους της έκδοσης χωρίς την έγγραφη άδεια του εκδότη. ΕΚΔΟΣΗ: ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2023 Μικράς Ασίας 43, 152 33, Χαλάνδρι Τηλ: 210 77.12.400 | Fαχ: 210 77.85.097 e-mail: info@direction.gr | www.direction.gr Δύσκολα θα περίμενε κανείς η «κουζίνα των φτωχών», η «cucina povera», όπως συχνά χαρακτηρίζεται η ιταλική κουζίνα, να κατακτήσει τις κορυφαίες θέσεις ακόμη και στα πιο πολυτελή εστιατόρια του πλανήτη. Με βασικότερα συστατικά της τις εξαιρετικές πρώτες ύλες, το παρθένο ελαιόλαδο, το ελάχιστο κρέας, τα μπόλικα λαχανικά και το καλό κρασί, η ιταλική κουζίνα έγινε διάσημη όχι τόσο για τις εκλεπτυσμένες γεύσεις της, αλλά κυρίως γιατί κατόρθωσε να αποτυπώσει εύγλωττα σε ένα πιάτο την ιστορία ενός λαού που ενώ πάλευε να επιβιώσει, ωστόσο κατάφερε με φαντασία και ευρηματικότητα να δημιουργήσει πιάτα που αποτυπώθηκαν για πάντα στους γευστικούς μας κάλυκες. Η Διεθνής Ημέρα Ιταλικής Kουζίνας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 17 Ιανουαρίου, με στόχο την προάσπισή της από τους «παραχαράκτες» της αλλά και την ενημέρωση του κοινού για την αυθεντική ιταλική κουζίνα και τα ποιοτικά υλικά της. Συμπίπτει χρονικά και με τη γιορτή του Αγίου Αντωνίου, του αγαπημένου αγίου των Ιταλών, αλλά και προστάτη των κρεοπωλών και των αλλαντοποιών της χώρας, που χάρη στα προϊόντα τους δημιουργούνται πιάτα μοναδικής νοστιμιάς. Η κουζίνα των φτωχών ανθρώπων του μόχθου από τις λαϊκές γειτονιές της Σικελίας και της Νάπολης, που έστηναν αξέχαστα γλέντια μετά τη δουλειά πάνω από πιάτα με αχνιστές μακαρονάδες με σάλτσες από ζουμερές μεσογειακές τομάτες, πίτσες με νόστιμα τυριά και κρασί κεχριμπαρένιο, έφθασε να διεκδικεί αστέρια Michelin, βραβεία γεύσης και διεθνείς αναγνωρίσεις, παραγκωνίζοντας με ευκολία άλλες περισσότερο gourmet και εκλεπτυσμένες γεύσεις. «Το πιο δύσκολο πιάτο είναι το πιο απλό πιάτο», αναφέρουν σήμερα οι καταξιωμένοι σεφ, και η ιταλική κουζίνα αποτελεί το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα της απλότητας που αγγίζει γευστικά την κορυφή. PAPALIOS MEDIA GROUP IKE
4 Special Edition ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΜΕΡΑ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ Πρωταγωνιστεί -και όχι άδικα- στα μενού των γνωστότερων εστιατορίων του πλανήτη, καθώς η ιταλική κουζίνα αποτελεί, μαζί με την ελληνική, την ιδανικότερη έκφραση της λεγόμενης μεσογειακής διατροφής. Από τα λαχταριστά τυριά των Άλπεων έως τα πικάντικα πιάτα της Νάπολης, η ιταλική κουζίνα έχει κατορθώσει να κυριαρχήσει σε παγκόσμιο επίπεδο χάρη στα απλά αλλά και πολύ νόστιμα υλικά της, που δένουν αρμονικά μεταξύ τους σε πιάτα απερίγραπτης γεύσης. Από την αρχαία Αθήνα στη Ρώμη και την Ασία Με ιστορία που χάνεται στα βάθη των αιώνων, η ιταλική κουζίνα είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα ζυμαρικά, που όμως τα συναντάμε για πρώτη φορά στην… αρχαία Ελλάδα! Το «λάγανον», μια φαρδιά χυλοπίτα από αλεύρι και νερό που αφηνόταν ώρες στον ήλιο για να «δέσει», αποτελεί τον πρόγονο των σημερινών ζυμαρικών που καταναλώνονται βρασμένα και όχι ψημένα όπως στην αρχαιότητα. Και από την αρχαία Αθήνα στην αρχαία Ρώμη, όπου το «λάγανον» κάνει ξανά την εμφάνισή του, καθώς αποτελούσε αγαπημένο διατροφικό είδος των Ρωμαίων, που το έψηναν σε φούρνους μαζί με ψαρικά ή κρέας. Μια παραλλαγή του, την itriyah, συναντάμε τον 5ο αιώνα μ.Χ. στα αραμαϊκά, που δεν ήταν άλλο από αποξηραμένες χυλοπίτες, που θυμίζουν μακρόστενα κορδόνια και που αγαπούσαν πολύ οι Άραβες. Στο 1000 μ.Χ., οι διάφορες παραλλαγές των ζυμαρικών έχουν ήδη διαδοθεί ταχύτατα σε όλη την Ιταλία. Κάθε περιοχή δίνει τη δική της πινελιά στα πρωτόγονα ζυμαρικά, με τις μακρόστενες λωρίδες που ονομάζονταν «atriya» να κυριαρχούν και τις οποίες συναντάμε ακόμη και σήμερα με την ονομασία trii στη Νότια Ιταλία. Οι πρώτες συνταγές σε βιβλία εμφανίζονται και τα ζυμαρικά κερδίζουν ολοένα και μεγαλύτερο έδαφος χάρη στην απλότητα παρασκευής και στη νοστιμιά τους, ενώ ήδη κάνουν την εμφάνισή τους και μικρές τοπικές βιομηχανίες της εποχής. Οι μακρόστενες λωρίδες, τα «tria», όπως τα ονομάζουν οι Άραβες, αποτελούν και δημοφιλές προϊόν στους πάγκους των υπαίθριων αγορών της Ιταλίας, με τις νοικοκυρές της εποχής να τα επιλέγουν πάντα για το τραπέζι του σπιτικού τους. Όσο για την ασιατική εκδοχή των ζυμαρικών, τα ασιατικά noodles, ιστορικές πηγές αναφέρουν πως οΜάρκο Πόλο ήταν εκείνος που διέδωσε τα ιταλικά ζυμαρικά στην Ασία, όπου όχι μόνο αγαπήθηκαν πολύ, αλλά προσαρμόστηκαν στην τοπική κουζίνα και εξελίχθηκαν προσαρμοσμένα στις ασιατικές γεύσεις. Η Cucina Povera και το… ποδοπάτημα των ζυμαρικών Η Εταιρεία Παρασκευαστών Ζυμαρικών κάνει την εμφάνισή της το 1546 στην Ιταλία, καθώς τα ζυμαρικά έχουν ήδη ξεφύγει από το στενό, οικιακό πλαίσιο και αποτελούν αντικείμενο εμπορίου και εξαγωγών. Διαδεδομένα από άκρη σε άκρη σε όλη την Ιταλία, τα ζυμαρικά, αποτελούν τον 17ο αιώνα το εθνικό πιάτο της χώρας, που το προτιμούν τα χαμηλότερα οικονομικά στρώματα, ως ένα εύκολο, γρήγορο και φθηνό προϊόν διατροφής. Την εμφάνισή της κάνει τότε και η λεγόμενη Cucina Povera για τις Ιταλίδες νοικοκυρές, που με όποια υλικά μπορούσαν να βρουν δωρεάν από τους κήπους τους ή σε πολύ χαμηλές τιμές από τις αγορές, δημιουργούν χορταστικά πιάτα, γεμάτα φαντασία αλλά και νοστιμιά και θρεπτικά συστατικά. Η έλλειψη χρημάτων ήταν εκείνη που κινητοποίησε την εφευρετικότητα των Ιταλών που πατούσαν με γυμνά πόδια πάνω στο φρέσκο ζυμάρι, προκειμένου να γίνει λεπτό και μακρόΙΤΑΛΙΚΉ ΔΙΑΤΡΟΦΉ Η «βασίλισσα» της παγκόσμιας κουζίνας Μία από τις διασημότερες κουζίνες παγκοσμίως, η ιταλική κουζίνα, έχει φανατικούς οπαδούς, καθώς δύσκολα μπορεί να αντισταθεί κάποιος σε μια λαχταριστή μακαρονάδα ή μια πίτσα με νόστιμα τυριά που σιγολιώνουν πάνω στο μαλακό ζυμάρι…
6 Special Edition ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΜΕΡΑ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ στενο. Ωστόσο, όλα άλλαξαν μετά την απόφαση του βασιλιά της Νάπολης, Φερδινάνδου ΙΙ, που προσέλαβε έναν διάσημο μηχανικό, τον Cesare Spadaccini, για να βελτιώσει τη διαδικασία. Εκείνος αντικατέστησε το… ποδοπάτημα με μια χάλκινη μηχανή πίεσης στο ζυμάρι, ενώ πρόσθεσε και βραστό νερό στο φρεσκοαλεσμένο σιμιγδάλι, δίνοντας στα ζυμαρικά μια νέα μορφή. Οι Ναπολιτάνοι φαίνεται πως ήταν και οι «νονοί» των ζυμαρικών, καθώς εικάζεται πως η λέξη «μακαρόνι» προέρχεται από τη σικελική λέξη maccaruni, που περιγράφει τη ζύμη που διαμορφώνεται με την εφαρμογή πίεσης και δύναμης. Γιατί η μεσογειακή διατροφή αποτελεί πρότυπο; Τα εύφορα αμπέλια της Ιταλίας με το κεχριμπαρένιο κρασί, οι κατακόκκινες ζουμερές ντομάτες που «έδεσαν» μαζί με το σκόρδο σε πικάντικες σάλτσες, αλλά και το πηχτό, νόστιμο ελαιόλαδο, που απλώθηκε σε πεντανόστιμες μπρουσκέτες, δημιούργησαν μια κουζίνα απαράμιλλη στο είδος της, που δικαίως διαδόθηκε σε όλο τον κόσμο. Η ιταλική κουζίνα, η απόλυτη έκφραση της μεσογειακής διατροφής, πλούσια σε θρεπτικά συστατικά και αγνά υλικά, ωφελεί πολλαπλά την υγεία χάρη στην απλότητα των πιάτων της, θυμίζοντας πως μαζί με την ελληνική κουζίνα, αποτελούν τον ιδανικότερο τρόπο διατροφής για όσους προσέχουν την υγεία τους. Πρότυπο διατροφής πλέον, η μεσογειακή διατροφή αυξάνει το προσδόκιμο ζωής όσων την προτιμούν, καθώς εμφανίζουν λιγότερα καρδιαγγειακά επεισόδια σε σχέση με τους κατοίκους των υπόλοιπων δυτικών κοινωνιών. Η χρήση του παρθένου ελαιόλαδου, με τα αντιοξειδωτικά που περιέχει, έχει συσχετιστεί με την ελάττωση της καρδιαγγειακής νόσου και με αντιφλεγμονώδη και αντιυπερτασική δράση, ελάττωση της κακής χοληστερίνης LDL και του καρδιαγγειακού κινδύνου. Παράλληλα, η μεσογειακή διατροφή και κατ΄ επέκταση και η ιταλική κουζίνα, προστατεύει από την εξέλιξη του σακχαρώδους διαβήτη, μειώνει το σωματικό βάρος, ενώ όσοι την προτιμούν, έχουν χαμηλότερο κίνδυνο για εμφάνιση των νόσων Parkinson και Alzheimer. Χάρη στην υψηλή πρόσληψη φυτικών ινών και τη χαμηλή κατανάλωση κόκκινου κρέατος, μειώνεται η πιθανότητα εγκεφαλικών επεισοδίων, υπέρτασης και καρδιαγγειακών προβλημάτων. Η ιταλική κουζίνα αν δεν υπήρχε, θα έπρεπε να εφευρεθεί, αναφέρουν συχνά πολλοί οπαδοί της, καθώς έχει άρρηκτα συνδεθεί και με τον χαλαρό και διασκεδαστικό τρόπο ζωής της Μεσογείου. Ένα νόστιμο πιάτο ζυμαρικών ή μια λαχταριστή πίτσα συνοδεύονται πάντα από δροσερό κρασάκι, χορταστικές σαλάτες, τραγούδι και καλή παρέα. Τον μεσογειακό τρόπο ζωής, δηλαδή, που τόσο αγαπάμε όχι μόνο εμείς στην Ελλάδα αλλά και όλος ο πλανήτης, που αναγνωρίζει όλο και περισσότερο την αξία της μεσογειακής καλοπέρασης…
8 Special Edition ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΜΕΡΑ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ Ποια η πορεία των διμερών οικονομικών σχέσεων Ελλάδας - Ιταλίας εν μέσω του πολέμου στην Ουκρανία και της ενεργειακής κρίσης; Παρά την έντονη αβεβαιότητα που προκαλεί ο πόλεμος στην Ουκρανία, τις συνέπειες στην εφοδιαστική αλυσίδαπου εξακολουθούν να ταλανίζουν το διεθνές εμπόριο και, φυσικά, την ενεργειακή κρίση και τον υψηλό πληθωρισμό που προστίθενται στα εμπόδια που πρέπει να αντιμετωπίσουν οι επιχειρήσεις, οι διμερείς οικονομικές και εμπορικές σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας έχουν αναπτύξει ιδιαίτερη δυναμική την τελευταίαδεκαετία. Οι ελληνικές επιχειρήσεις, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα διαθέσιμα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για τις εξαγωγές, για το διάστημα Ιανουαρίου - Σεπτεμβρίου του 2022, έχουν καταφέρει να διευρύνουν το αποτύπωμά τους στο εξωτερικό, διατηρώντας και επεκτείνοντας το δίκτυο διανομής τους, παρά τις δυσμενείς συνθήκες. Παράλληλα, αναζήτησαν διέξοδο σε νέες αγορές και εκμεταλλεύτηκαν τις ευκαιρίες που αναδύονται για να διοχετεύσουν τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους. Πιοσυγκεκριμένα, σημείωσαν αύξηση κατά 11,7 δισ. ευρώή 41,4%και ανήλθαν σε 40,08 δισ. ευρώ από 28,34 δισ. ευρώτοαντίστοιχο εννεάμηνο του 2021. Σύμφωνα με το Κέντρο Εξαγωγικών Ερευνών και Μελετών του Πανελλήνιου Συνδέσμου Εξαγωγέων, η Ιταλία εξακολουθεί σταθερά και το πρώτο εννεάμηνο του 2022 να αποτελεί τον σημαντικότερο προορισμό των ελληνικών εξαγωγών, με τη Βουλγαρία να ακολουθεί στη 2η θέση και τη Γερμανία στην 3η θέση με την αύξηση των εξαγωγών ελληνικών προϊόντων κατά 24,7%, το εννεάμηνο του 2022. Η πεντάδα συμπληρώνεται με την Κύπρο και τις ΗΠΑ προς τις οποίες καταγράφεται μεγάλη άνοδος των εξαγωγών 41,5%. Και για την Ιταλία, η Ελλάδαβρίσκεται υψηλά -στη 2ηθέση όσον αφορά τις εισαγωγές προϊόντων, επιβεβαιώνοντας τις ιδιαίτερα στενές οικονομικές σχέσεις των δύο χωρών. Ποια προϊόντα οδηγούν στην κούρσα των εξαγωγών; Ταπροϊόνταπετρελαίουσυνεχίζουν να αποτελούν και για το πρώτο εννεάμηνο του 2022 το κυριότερο εξαγώγιμο προϊόν της χώρας, με αύξηση 74,4%σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2021. Στη 2η θέσηακολουθούν ταφάρμακα, στα οποία σημειώθηκε μείωση της τάξεως του -22,4%. Αξιοσημείωτο είναι ότι στην 3η θέση εκτοξεύεται, από την 52η που κατείχε, το φυσικό αέριο με αύξηση 1701,1%, ως αποτέλεσμα της τεράστιας αύξησης στην τιμή του εξαιτίας του πολέμου στην Ουκρανία. Ακολουθούν στην 4η θέση, υποχωρώντας από την 3η που κατείχαν το εννεάμηνο του 2021 τα προϊόντα αλουμινίου, παρά τη μεγάλη άνοδο 42,9%. Η πεντάδα ολοκληρώνεται με ταάλλα τυριά, ενώστην 6η, από την 5η βρίσκονται, τα ιχθυηρά. Στην 7η και 8η θέση βρίσκονται οι εξαγωγές ράβδων απόαργίλιο και σωλήνων κάθε είδους, ενώστην 9η θέσηυποχωρούν από την 8η οι εξαγωγές άλλων λαχανικών. Με την πρώτηδεκάδα νασυμπληρώνουν, συνεπεία και της ενεργειακής κρίσης, οι εξαγωγές ηλεκτρικής ενέργειας, που κατά την αντίστοιχη περίοδο του 2021 ήταν στην 49η θέση της σχετικής λίστας. Ως προς τη σύνθεση των εξαγωγών κατά μεγάλες κατηγορίες προϊόντων, η αύξηση κατά 41,4% προκύπτει κυρίως από τις ισχυρά ανοδικές τάσεις στις εξαγωγές καυσίμων που παρουσιάζουν άνοδο κατά 91,5% και των βιομηχανικών προϊόντων, πουπαρουσιάζουν άνοδο κατά 24,3%. Η συνεχώς αυξανόμενη σημασία του τομέα της ενέργειας στις εξαγωγές τι συνεπάγεται για τις οικονομικές σχέσεις Ελλάδας - Ιταλίας; Το ιταλικό ενδιαφέρον για επενδύσεις στον τομέα της ενέργειας στην Ελλάδα είναι ιδιαίτερα έντονο. Ήδη εδώ και μία δεκαετία ιταλικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται, μεταξύ άλλων, στον τομέα της ενέργειας έχουν τοποθετηθεί στρατηγικά στον ενεργειακό χάρτη της χώρας. Edison, Enel Green Power, Eni, Snam, Terna μάλιστα φαίνεται ότι σχεδιάζουν να ενισχύσουν την παρουσία τους στη χώρα με επενδύσεις στην πράσινη και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, μεταξύάλλων σε μεγάλες εγκαταστάσεις φωτοβολταϊκών και offshore αιολικά πάρκα. Ησυνεργασίαμεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας εκτιμάται ότι θα ενταθεί το προσεχές διάστημα, τοποθετώντας την Ανατολική Μεσόγειο στο επίκεντρο του ενεργειακού χάρτη. CAV. ΙΩΆΝΝΗΣ ΤΣΑΜΊΧΑΣ, ΠΡΌΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΪΤΑΛΙΚΟΎ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΊΟΥ ΑΘΉΝΑΣ Οι ελληνοϊταλικές οικονομικές σχέσεις ενισχύονται περαιτέρωκαι στον τομέα της ενέργειας
9 Special Edition ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΜΕΡΑ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ Ηρωσική εισβολήστηνΟυκρανία έφερε εκ νέου στο προσκήνιο τον αγωγό EastMed, καθώς ο διασυνδετήριος αυτός αγωγός αναμένεται να διασφαλίσει τησύνδεση των κοιτασμάτων αερίου της ΑνατολικήςΜεσογείου, μέσω της Κύπρου και της Ελλάδας και του Αγωγού Ποσειδών στην ηπειρωτική Ευρώπη, εξασφαλίζοντας πρόσβαση στο κοίτασμα Λεβιάθαν - το δεύτερο μεγαλύτερο κοίτασμα της περιοχής, ενισχύοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο σημαντικά την ασφάλεια της προμήθειας στην Ε.Ε. μέσω της διαφοροποίησης τόσο των πηγών όσο και των διαδρομών. Τα 1.900 χιλιόμετρα του αγωγού ακολουθούν υποθαλάσσια όδευση από το Ισραήλ προς την Κύπρο, στη συνέχεια προς τις ακτές της Κρήτης και μέσω της Πελοποννήσου και της Δυτικής Ελλάδας έως τις ακτές της Θεσπρωτίας και την Ιταλία μέσω του αγωγούΠοσειδών. ΗΔΕΠΑκαι η ιταλική Edison εργάζονται πυρετωδώς για την προώθηση του έργου με ομίλους όπως οι Saipem, Renco S.A, Sicilsaldo, Nuova Ghizzoni, Bonati κ.ά. να επιδεικνύουν ήδη τεράστιο ενδιαφέρον για συμμετοχή στην κατασκευή του. Ενώ και η ιταλική κυβέρνηση φέρεται να θεωρεί κι εκείνη τον EastMed καθοριστικό βήμα στην πορεία απεξάρτησης από το ρωσικόαέριο. Με τις ελληνοϊταλικές σχέσεις να ενισχύονται σημαντικά με επιπλέον επενδύσεις στον τομέα της ενέργειας, η Ελλάδα αναδεικνύεται σημαντικός ενεργειακός κόμβος στην Ανατολική Μεσόγειο, βασικό κομμάτι στο παζλ της απεξάρτησης από το ρωσικόαέριο, αλλά και της προσπάθειας επίτευξης του στόχου netzero έως το 2050 της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμβάλλοντας καταλυτικάστην ενεργειακήασφάλεια και συνεπώς στην απρόσκοπτη κατά το δυνατόν οικονομικήανάπτυξη. Ποια η συμβολή του Επιμελητηρίου στην ενίσχυση των διμερών οικονομικών σχέσεων; Το Ελληνοϊταλικό Επιμελητήριο Αθήνας εδώ και έξι δεκαετίες εργάζεται με σκοπό την ανάπτυξη και την προώθηση της οικονομικής και εμπορικής συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας, συμβάλλοντας στη δημιουργία αμοιβαίων επενδύσεων. Ελληνικές και ιταλικές επιχειρήσεις θα βρουν στο Επιμελητήριο έναν σύμμαχο στην προσπάθειά τους να δραστηριοποιηθούν στην ελληνικήή ιταλικήαγορά. Η συμβολή του μάλιστα αναγνωρίστηκε επίσημα από το ιταλικό κράτος βάσει του νόμου 518/1970. Σήμερα, αριθμεί πάνωαπό 1.000μέλη και αποτελεί τον πλέον αξιόπιστο συνεργάτη των ιταλικών εταιρειών που δραστηριοποιούνται στην ελληνική αγορά και των ελληνικών επιχειρήσεων που προσδοκούν να επεκτείνουν τη δραστηριότητά τους στην Ιταλία. Ως μέλος της Ένωσης Ιταλικών Εμπορικών Επιμελητηρίων (Assocamerestero), είναι παρών σε 52 χώρες σε όλο τον κόσμο, ενισχύοντας την εξωστρέφεια των μελών του. Από το 2011 το Ελληνοϊταλικό Επιμελητήριο Αθήνας σχεδίασε και οργανώνει το πρόγραμμα «Εξάγουμε περισσότερη Ελλάδα σε 52 χώρες μέσα από 74 ιταλικά Εμπορικά Επιμελητήρια», το οποίο σημειώνει αξιόλογη επιτυχία έως σήμερα, προωθώντας προϊόνταμε τησφραγίδα «Made in Greece», ενισχύοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την εξωστρέφεια της ελληνικής επιχειρηματικότητας.
10 Special Edition ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΜΕΡΑ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ Πολλές πηγές αναφέρουν ότι ο Μάρκο Πόλο εισήγαγε τα ζυμαρικά στην Ιταλία από τα ταξίδια του στην Ασία το 1292 μ.X., αλλά η καταγωγή των μακαρονιών στην Ιταλία πηγαίνει πίσω στους αρχαίους Ρωμαίους, οι οποίοι απέδιδαν την προέλευσή τους στους «θεούς». Εικάζεται ότι η λέξη μακαρόνι κατάγεται από τη σικελική λέξη maccaruni, που μεταφράζεται ως «μορφοποίηση της ζύμης με την εφαρμογήδύναμης». Κατά τις αρχαίες μεθόδους, η εφαρμογήδύναμης ήταν απαραίτητη για το αναπιάσιμο της ζύμης με τα πόδια, διαδικασία που έπαιρνε όλη την ημέρα. Γύρω στο έτος 1000 μ.Χ. έχουμε την πρώτη καταγεγραμμένη συνταγή για ζυμαρικά. Το 1740, στη Βενετία, λειτούργησε το πρώτο εργοστάσιο παραγωγής ζυμαρικών. Ο Goethe στο ημερολόγιό του «Ταξίδια στην Ιταλία», το 1787, περιγράφει τους μακαρονοποιούς στη Νάπολη, που σχεδόν σε κάθε δρόμο έφτιαχναν μακαρόνια και τα λάδωναν σε τηγάνια. Ορισμένες από τις πιο δημοφιλείς συνταγές ιταλικών ζυμαρικών είναι οι εξής: Al funghi Η περίφημη μακαρονάδα του μανιταριού... Η Ιταλία είναι μια χώραπου τιμά ιδιαίτερα το μανιτάρι, οπότε οι ντόπιοι έχουν βρει αμέτρητους τρόπους για να τααξιοποιήσουν. Σπαγγέτι, λινγκουίνι, παπαρδέλες και ραβιόλια είναι τα πιο συνηθισμένα ζυμαρικά, που ταιριάζουν σε σάλτσες με μανιτάρια. Marinara ή Fruiti Di Mare Οι Ιταλοί τρώνε πολύ το spaghetti al vongole, δηλαδή σπαγγέτι με αχιβάδες. Σε κάθε περίπτωση, ταιριάζει με ό,τι αρέσει περισσότερο στον καθένα όπως γαρίδες και καλαμαράκια, μέχρι αχιβάδες, μύδια, στρείδια ή και όλα αυτάμαζί. Τα «φρούτα της θάλασσας», όπως αλλιώς λέγεται η marinara, συνοδεύονται με σκόρδο και μαϊντανό και σβήνονται σε λευκό κρασί ήούζο. Amatriciana Η συγκεκριμένη pasta κατάγεται από το Αματρίτσε, μια μικρή κωμόπολη ανάμεσα στη Νάπολη και τη Ρώμη, δημιουργήθηκε αιώνες πριν από τους κτηνοτρόφους της περιοχής και αποτελείται από γκουαντσιάλε (χοιρινό κρέας), τυρί πεκορίνο, λευκό κρασί, ντομάτες από το ΣανΜαρτσάνο, πιπέρι και τσίλι. Carbonara Είναι σίγουρα η πιο φημισμένη και πολυδιασκευασμένη pasta. Σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή, η carbonara ήταν το συνηθέστερο γεύμα των εργατών που δούλευαν γύρω από την πόλη της Ρώμης, κόβοντας ξύλα για κάρβουνο (carbone), εξ ου και το όνομα του πιάτου. Ηπαραδοσιακήσυνταγή τηθέλει ναφτιάχνεται με λαρδί, όμως σήμερα οι περισσότεροι προτιμούν να τη φτιάχνουν με παντσέτα κομμένησε κύβους ήμπέικον. Από ζυμαρικά, τα μακριά μπουκατίνι ή σπαγγέτι της ταιριάζουν πολύ, ενώ πιπέρι, παρμεζάνα ή πεκορίνο είναι το ιδανικό τελείωμα, μαζί με αυγό, πουoι Ιταλοί το προτιμούνωμό. Pesto Με ρίζες από τη Γένοβα, η pesto παρασκευάζεται με λιωμένο σκόρδο με βασιλικό, ελαιόλαδο, κουκουνάρι και παρμεζάνα ή τυρί fiore sardo (ιταλικό τυρί από πρόβειο γάλα), ενώ το όνομά της παραπέμπει στον γνήσιο τρόπο παρασκευής της σάλτσας, δηλαδή το λιώσιμο και την ανάμειξη των υλικών σε μαρμάρινο γουδί. Arrabbiata Η καυτερή pasta παρασκευάζεται με σκόρδο, ντομάτες και κόκκινη τσίλι πιπεριά, πουμαγειρεύονται σε ελαιόλαδο. Σερβίρεται συνήθως με πέννες, ενώ πολλοί προσθέτουν στο τέλος φρέσκο ψιλοκομμένο. Βolognese Η περίφημη pasta από την Μπολόνια με τη γνωστή σάλτσα, γνωστή και ως ragù alla bolognese, περιέχει διαφορετικούς τύπους μοσχαρίσιου κιμά, με ενίοτε προσθήκη και χοιρινού, κρεμμυδιού, σέλερι, καρότου, ντομάτας και κόκκινου κρασιού. Η εν λόγω σάλτσα πρέπει να σιγομαγειρευτεί για να δέσει σωστά, ενώ η προετοιμασία της προϋποθέτει συγκεκριμένες τεχνικές. Στην Ιταλία παραδοσιακά τρώγεται με πλατιά ζυμαρικά, όπως λαζάνια, φετουτσίνι ήπαπαρδέλες. Napolitana Η αυθεντική και απλή ιταλική pasta δεν υστερεί καθόλου σε γεύση. Η Napolitana γίνεται με σκόρδο, ντομάτα και ελαιόλαδο. Στη Νάπολη αυτή η σάλτσααναφέρεται ως La Salsa, δηλαδήησάλτσα. ΙΤΑΛΙΚΉ PASTA H τέχνη των ζυμαρικών... H περίφημη ιταλική pasta δεν είναι απλώς ένα πιάτο με μακαρόνια. Μπορεί να θεωρείται πρώτο πιάτο για τους Ιταλούς, αλλά είναι το σήμα κατατεθέν όχι μόνο της κουζίνας τους αλλά της γαστρονομικής ιστορίας τους ανά τους αιώνες.
12 Special Edition ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΜΕΡΑ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ Blu 61 Το περίφημο Blu 61 είναι το μπλε μαλακό ιταλικό τυρί από παστεριωμένο αγελαδινό γάλα. Ωριμάζει για περίπου 3 μήνες, μεταξύ των οποίων η τελευταία παραμονή του γίνεται σε γλυκό ιταλικό κρασί Rabosso Passito IGT. Η έντονη γεύση του εξισορροπείται με τις γλυκιές νότες που του δίνει η επικάλυψη πάντα από φρέσκα cranberries. Mozzarella di Bufala Η γνωστή και στην Ελλάδα ιταλική mozzarella είναι μοναδική στο είδος της και προέρχεται από την περιοχή νοτιοδυτικά της Νάπολης. Η mozzarella κατασκευάζεται από γάλα νεροβούβαλου. Η ωρίμασή της χρειάζεται μόλις μερικές ώρες και ιδανικά καταναλώνεται την ίδια μέρα που φτιάχνεται. Στο «ασυνήθιστο» αυτό γάλα, λοιπόν, οφείλει και την ιδιαίτερη γλυκύτητα που έχει στη γεύση της. Η mozzarella χρειάζεται μόνο μία φέτα ντομάτας και λίγα φύλλα βασιλικού για να αναδείξει τη γεύση της. Gorgonzola Η gorgonzola φτιάχνεται από αγελαδινό γάλα με δύο τρόπους: το πιο μαλακό, ώριμο και γλυκό και η φυσική γεύση, που χρειάζεται ωρίμαση περισσότερο από έναν χρόνο, προκειμένου να αποκτήσει αυτή την ένταση στη γεύση. Για πολλούς αιώνες, τα καραβάνια των κτηνοτρόφων έκαναν στάση στη μικρή πόλη της gorgonzola, στοΜιλάνο, και λόγω της αφθονίας που υπήρχε σε γάλα πήρε το τυρί την ονομασία αυτή. Αρχικά, αποκτούσε αυτό το μπλε χρώμα με φυσική διαδικασία, λόγω του μύκητα «penicillium», που παραμόνευε στις υγρές σπηλιές. Η πρώιμη gorgonzola είναι κρεμώδης και η υφή της μοιάζει με αυτή του τυριού brie, αλλά καθώς ωριμάζει γίνεται πιο σκληρή και εύθραυστη με τη χαρακτηριστική πικάντικη γεύση του σκόρδου. Parmigiano-Reggiano Το parmigiano είναι από τα πιο διάσημα ιταλικά τυριά και προέρχεται από την περιοχή Emilia στη Romagna. Tο αγελαδινό parmigiano θέλει τουλάχιστον 2 χρόνια ωρίμασης, ενώ οι νόμοι της τυροκομίας επιβάλλουν ότι η παρμεζάνα πρέπει να κατασκευάζεται αποκλειστικά μεταξύ Απριλίου και Νοεμβρίου, τότε δηλαδή που οι αγελάδες βόσκουν στα λιβάδια. Η γεύση του parmigiano είναι πικάντικη, αλμυρή και πιπεράτη. Pecorino Toscano To αρωματικό pecorino είναι ένα ιδιαίτερο ιταλικό τυρί και το σήμα κατατεθέν της επαρχίας της Τοσκάνης. Ο χρόνος ωρίμασης κυμαίνεται από μερικούς μήνες έως και περισσότερο από έναν χρόνο, ενώ τη λιπαρή γεύση του την οφείλει στο πρόβειο γάλα, από το οποίο κατασκευάζεται. Mascarpone Το όνομα για το ιταλικό δημοφιλές τυρί mascarpone προέρχεται από παραφθορά του ισπανικού «mas que bueno», δηλαδή «καλύτερο από καλό». Το mascarpone μοιάζει περισσότερο με κρέμα παρά με τυρί και χρησιμοποιείται ευρέως στη ζαχαροπλαστική και τη μαγειρική. Provolone Προερχόμενο από τη Νότια Ιταλία, την περιοχή της Basilicata, το provolone παρασκευάζεται με αγελαδινό γάλα και ο χρόνος ωρίμασής του ποικίλει από μερικούς μήνες μέχρι ένα χρόνο. Το provolone έχει αυθεντική γεύση και πλέον παρασκευάζεται σε όλη την Ιταλία. Robiola Piemonte Με μία μόλις εβδομάδα ωρίμασης, η ποικιλία robiola είναι η γενική ονομασία για τα νωπά, «χιονισμένα» τυριά από την περιοχή Piedmont, που γίνονται από αγελαδινό, κατσικίσιο ή πρόβειο γάλα, συχνά όμως και από το συνδυασμό των τριών. Οι γνώστες συνήθως προσθέτουν και κρέμα, προκειμένου να δώσουν ακόμα περισσότερη ένταση στη γεύση του συγκεκριμένου τυριού. Taleggio Με καταγωγή από την περιοχή Lombardy στο Μιλάνο, το αγελαδινό αυτό τυρί ωριμάζει σε 6 εβδομάδες και αν και δεν φημίζεται για τη μυρωδιά του, η αλμυρή και σχεδόν «κρεάτινη» γεύση του θα σας ανταμείψει. Ο φλοιός του μπορεί να μοιάζει με πορτοκάλι, αλλά από τον 9ο αιώνα που ξεκίνησε να κατακλύζει τα ιταλικά πιάτα, η γεύση του μένει αναλλοίωτη στο χρόνο. ΙΤΑΛΙΚΆ ΤΥΡΙΆ Ένα μοναδικό ταξίδι γεύσης Πέρα από τα γευστικά ζυμαρικά, τις μοναδικές σάλτσες και τις λεπτές και τραγανές πίτσες, η Ιταλία έχει μια πλούσιασυλλογή τυριών με πάνωαπό 2.500ποικιλίες από όλες τις περιοχές της χώρας. Παρακάτωπαρατίθενται τα πιο γνωστά αλλά και ιδιαίτερα εξ αυτών.
14 Special Edition ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΜΕΡΑ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ Γευστικό ταξίδι στο χρόνο Η ιστορία της πίτσας φτάνει στα βάθη του 6ου αιώνα π.Χ. και στις… ασπίδες των στρατιωτών του βασιλιά της αρχαίας Περσίας, Δαρείου Α΄ που έψηναν επάνω τους ψωμί με τυρί. Οι αρχαίοι Έλληνες με τη σειρά τους έφτιαχναν τον πλακούντα, μια ζύμη που άνοιγαν σε λεπτά στρογγυλά φύλλα και τα απολάμβαναν μαζί με βότανα, κρεμμύδι, τυρί και σκόρδο. Περίπου το 700 π.Χ. εφευρέθηκε από τους αρχαίους Ετρούσκους η Focaccia, ένα ψωμί φτιαγμένο με ελαιόλαδο και γαρνιρισμένο με τυριά, κρεμμύδια, σκόρδο και χοιρινό, ενώ μια αλμυρή φοκάτσια ήταν η pinsa, που έφτιαχναν στα ρωμαϊκά χρόνια. Πρόκειται για τον πιο κοντινό πρόγονο της πίτσας, όπου ζύμωναν νερό, αλεύρι, κριθάρι και βρώμη σε μια επίπεδη ζύμη και κατόπιν την έψηναν επάνω σε μια καυτή πέτρα. Σημείο καμπής αποτελεί το έτος 1520, όταν ο Ισπανός κατακτητής Ερνάν Κορτές έφερε τις ντομάτες στην Ιταλία από τη Λατινική Αμερική, που εμπλούτισαν τη γεύση της ζύμης, αλλά και το 1889, όταν η Μαργαρίτα της Σαβοΐας, σύζυγος του βασιλιά της Ιταλίας, επισκέφθηκε τη Νάπολη και ο σεφ της Pizzeria Brandi, Ραφαέλε Εσποζίτο, της έφτιαξε μια πίτσα με μοτσαρέλα, ντομάτες και βασιλικό, που την ονόμασε Μαργαρίτα από τη βασίλισσα. Από τη Νάπολη στην Αμερική Από τον 18ο αιώνα, όταν υπολογίζεται πως γεννήθηκε η κλασική πίτσα στη Νάπολη, η πίτσα εξαπλώθηκε έχοντας ως βάση έξι παγκόσμια κέντρα: φυσικά, τη Νάπολη, τη Ρώμη, το Μπουένος Άιρες, τη Νέα Υόρκη, το Σικάγο και την Καλιφόρνια. Τα πρώτα χρόνια περίπου 170 χρόνια η πίτσα ήταν ιταλική υπόθεση, ωστόσο από τα τέλη του 19ου αιώνα και τις αρχές του 20ού, η πίτσα πέρασε τον Ατλαντικό και οι Αμερικανοί κυριάρχησαν επί του θέματος. Οι Ιταλοί μετανάστες που κατέκλυσαν τη Βοστώνη και τη Νέα Υόρκη και έμαθαν τους Αμερικανούς να τρώνε πίτσα και να την κάνουν από street food βασική ιδέα που επάνω της χτίστηκαν χιλιάδες εστιατόρια, όπως το Lombardi, η πρώτη πιτσαρία που άνοιξε το 1905 στη Νέα Υόρκη. Ωστόσο, ήταν οι στρατιώτες των Συμμαχικών Δυνάμεων που βρέθηκαν στην Ιταλία και ξετρελάθηκαν με την πίτσα αυτοί που έκαναν διάσημη παγκοσμίως τη φήμη της, όταν επέστρεψαν στα σπίτια τους. Οι Αμερικανοί, στη συνέχεια, καθιέρωσαν την πιο χοντρή ζύμη και τα περισσότερα υλικά, ενώ οι τεράστιες αλυσίδες άρχισαν να ανοίγουν η μία μετά την άλλη. Η Pizza Hut ξεκίνησε το 1958, η Domino’s το 1960, και έκτοτε η πίτσα κατέκτησε την Αμερική, ειδικά με την καθιέρωση του delivery - η πρώτη online παραγγελία έγινε το 1994. Σήμερα στην Αμερική πωλούνται κάθε χρόνο 3 δισεκατομμύρια πίτσες και οι κάτοικοί της υπολογίζεται πως καταναλώνουν 350 κομμάτια πίτσας κάθε δευτερόλεπτο. Μόνο το 2021, τα έσοδα των εστιατορίων πίτσας στη χώρα ξεπέρασαν τα 55 δισ. δολάρια. Ειδική μνεία φυσικά αξίζει στον Έλληνα Σαμ Πανόπουλος, μετανάστη στο Οντάριο του Καναδά, ο οποίος δημιούργησε το 1962 την πίτσα με ανανά, που έχει μέχρι σήμερα φανατικούς θαυμαστές αλλά και ορκισμένους εχθρούς. Είτε με ανανά είτε με μπανάνα, όπως την συνηθίζουν στη Σουηδία, είτε με γεύση θαλασσινών όπως την προτιμούν στην Ιαπωνία, είτε σε ινδική «tikka masala» παραλλαγή, είτε πλέον με plant-based ζύμη και gluten-free, η πίτσα παραμένει το ίδιο διάσημη και μέρος της παγκόσμιας κουλτούρας. PIZZA Το φαγητό που ενώνει τον πλανήτη Με ρίζες που κρατάνε από την αρχαία Ελλάδα και τους Ρωμαίους, η πίτσα πλέον ανήκει σε όλο τον κόσμο. Αποτελεί ένα παγκόσμιο γαστρονομικό κεφάλαιο που, ανεξαρτήτως food trends, παραμένει διαχρονικά στην κορυφή των προτιμήσεων.
15 Special Edition ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΜΕΡΑ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ Ο ιταλικός όρος espresso προέρχεται από το ρήμα esprimere, και σημαίνει αφαιρώ υπό πίεση. Έτσι, όπως καταλαβαίνετε η ιστορία του καφέ espresso είναι συνδεδεμένημε τις μηχανές που τον παράγουν. Οι πρώτες απόπειρες κατασκευής μηχανής espresso είχαν γίνει από τον 18ο αιώνα. Το 1822 δημιουργήθηκε το πρώτο πρωτότυπο μηχανής espresso στη Γαλλία από τον Luis Bernard Babaut, την πατέντα του οποίου αγόρασε ο Edouard Loysel, που με τη σειρά του και αυτός έφτιαξε μία μηχανή το 1855. Μάλιστα, την έβαλε και σε μια μεγάλη έκθεση του Παρισιού, η οποία έβγαζε χίλια φλιτζάνια espresso την ώρα, αλλά ήταν τεράστια και έτσι δεν κατασκευάστηκαν πολλά κομμάτια. Η αρχή για τον espresso στην Ιταλία εντοπίζεται στα τέλη του 19ου αιώνα. Οι μέθοδοι εκχύλισης της εποχής δεν ήταν τόσο εξελιγμένοι και οι λάτρεις του καφέ χρειαζόταν να περιμένουν έως και πέντε λεπτά για να απολαύσουν το ρόφημά τους. Ταπρώτα βήματα προς μια γρηγορότερη εκχύλιση γίνονται το 1884 από τον Angelo Moriondo και παρουσιάζονται στη διεθνή έκθεση του Τορίνο. Εκεί, ο Moriondo σχεδιάζει μια μηχανή που κάνει για πρώτη φορά χρήση ατμού και μειώνει δραστικά το χρόνο παρασκευής του καφέ. Οι πρώτες μηχανές του espresso παρουσιάζουν σημαντικά προβλήματα, καθώς είναι ογκώδεις, ακριβές και λόγω της κατασκευής τους αφήνουν συχνά μια επίγευση καμένου στον καφέ. Παρ’ όλα αυτά, η δημοτικότητα του espresso αυξάνεται, χάρη και στις Art Deco αισθητικής καμπάνιες του Pier Teresio Arduino, ενός επιχειρηματία που με τη σειρά του βελτίωσε και αυτός τη μηχανή του espresso, φέρνοντάς την πιο κοντάστησημερινή της μορφή. Για να φτάσουμε στον σημερινό espresso, θα χρειαστεί να περιμένουμεώς το τέλος της δεκαετίας του 1940, όταν ο Achille Gaggia θα προσθέσει καινοτομίες στη μηχανή που θα επιτρέψουν στον μπαρίστα να έχει καλύτερο έλεγχο της εκχύλισης, θα σταθεροποιήσουν το μέγεθος του espresso και θαανεβάσουν την πίεσηστοσημερινό επίπεδο των 8-10 bars. Πέρα από την αύξηση της δημοτικότητας των μηχανών, οι καινοτομίες οδήγησαν σε ένα χαρακτηριστικό που σήμερα θεωρείται αναπόσπαστο κομμάτι του espresso: την κρέμα του. Αρχικά, οι καχύποπτοι Ιταλοί θεωρούσαν την κρέμα ως κάτι κακό και την απομάκρυναν από τον καφέ τους, ώσπου ο δαιμόνιος Gaggia αποφάσισε να προωθήσει τον καφέ που παρήγαγαν οι μηχανές του ως «Caffe Crema», κάτι που έκανε σιγά σιγά τους Ιταλούς λάτρεις του καφέ να αγκαλιάσουν το νέο χαρακτηριστικό του ροφήματος. Φυσικά, ηαπόλαυση του espresso δεν είναι μόνο τεχνολογία. Οι ίδιοι οι Ιταλοί αναφέρουν ότι για έναν καλό espresso πρέπει να λειτουργούν άψογα τα «τέσσερα Μ»: η Macchina, η μηχανή του espresso, το Macinazione, το σωστό άλεσμα των κόκκων, το Miscela, το χαρμάνι που χρησιμοποιείται και, τέλος, το Mano, το χέρι δηλαδή του μπαρίστα, οανθρώπινος παράγοντας. Οespresso στην Ελλάδα Οι Έλληνες πάντα αγαπούσαν τον καφέ. Από τον ελληνικό, που ταυτίστηκε με την παράδοση και την κουλτούρα τους, τονφραπέ, που έγινε αγαπημένη συνήθεια στη σύγχρονη ιστορία τους, μέχρι τον espresso και τον καπουτσίνο, που τα τελευταία χρόνια κυριάρχησαν στην αγορά. Και η εγχώρια αγορά χρόνο με το χρόνο έχει να επιδείξει μία σημαντική άνοδο ως προς την ποσότητα που καταναλώνεται αλλά και μίασπουδαίαβελτίωση, όσον αφορά την ποιότητα του καφέ που φτάνει στον τελικό καταναλωτή. Τα τελευταία χρόνια στον κλάδο του καφέ κυριαρχεί το third wave. Στο τρίτο κύμα ουσιαστικάηδιαχείριση του καφέ γίνεται από εξειδικευμένους barista. Ηπρώτηύλη εισάγεται απευθείας από τις φάρμες παραγωγής και ο καφές πλέονφτάνει στοφλιτζάνι φρεσκοκαβουρδισμένος και όχι εισαγόμενος. Ένα ακόμα χαρακτηριστικό του τρίτου κύματος καφέ είναι ότι οι καταναλωτές επιλέγουν κυρίως μικρά, ανεξάρτητα καφέ που μπορούν να τους ενημερώσουν με ακρίβεια πώς και πού καλλιεργήθηκαν τα φυτά του καφέ, ποιος έψησε τους κόκκους και πότε. Επίσης, ο καφές είναι ακριβώς αλεσμένος για να ταιριάζει με τη μέθοδο εκχύλισης που αναδεικνύει τις καλύτερες ιδιότητες του κάθε κόκκου. Η εβδομαδιαία δαπάνη για καφέ μπορεί να φτάσει και τα 21 ευρώ. Κατά μέσοόρο, ωστόσο, οι Έλληνες ξοδεύουν από 5 έως 10 ευρώτην εβδομάδα. ESPRESSO Μια απόλαυση με πάνωαπό έναν αιώνα ζωής Ο καφές αποτελεί πλέον καθημερινή συνήθεια για δισεκατομμύρια πολίτες σε ολόκληρο τον πλανήτη, ενώ για πολλούς είναι πλέον συνώνυμο με τη λέξη espresso. Για να φτάσουμε όμως στην τελειοποίηση του καφέ που γνωρίζουμε όλοι σήμερα, χρειάστηκαν περισσότερα από 100 χρόνια δοκιμών, πειραματισμού και εξέλιξης.
direction.grRkJQdWJsaXNoZXIy ODAxNzc=